معرفی کامل دارو اکسی کدون (مسکن درد)

- این دارو یک دارو مخدر است که با تاثیر بر روی مغز، احساسات را کنترل می‌کند و درد‌های خفیف و شدید را تسکین می‌دهد.

نحوه استفاده:

این دارو یا به صورت شیاف یا به صورت خوراکی مصرف می‌شود که دوز آن را پزشک با توجه به مشکل شما، آن را تجویز می‌کند.

احتیاط ها:

• این دارو را می‌توان همراه غذا یا بدون غذا مصرف کرد.
• اگر بعد از مصرف دارو دچار حالت تهوع شدید، بهتر است بعد از مصرف یک یا دو ساعت دراز بکشید و سر خود را تکان ندهید.
• هنگام مصرف این دارو، از گریپ فروت یا آب گریپ فروت استفاده نکنید. مصرف گریپ فروت با هر دارویی ممکن است احتمال عوارض جانبی را افزایش می‌دهد.
• اگر از حالت مایع دارو استفاده می‌کنید، هرگز از قاشق آشپزخانه برای اندازه گیری استفاده نکنید. برای اندازه گیری می‌توانید از سرنگ دارویی یا قاشق اندازه گیری دارویی استفاده کنید.
• دوز مصرفی را دقیقا به اندازه‌ای که پزشک تجویز کرده است، مصرف کنید و به طور خودسرانه این مقدار را کم یا زیاد نکنید.
• عموما دارو‌های ضد درد، زمانی بهتر تاثیر می‌گذارند که علائم اولیه درد ظاهر می‌شود. اگر درد وخیم شود، ممکن است که دارو تاثیر گذاری چندانی نداشته باشد.
• اگر برای طولانی مدت از این دارو استفاده می‌کنید، مصرف دارو را به طور ناگهانی قطع نکنید. قطع ناگهانی دارو می‌تواند موجب شود که علائم درد، به طور وخیم‌تر بروز داده شود و به همراه درد علائمی، چون اختلال رفتاری و روانی، آب ریزش بینی، حالت تهوع، اسهال، تعریق و درد عضلات ظاهر می‌شود.
• مصرف طولانی مدت دارو، می‌تواند باعث شود که تاثیر دارو بر بدن کم شود و بدن نسبت به دارو مقاومت نشان می‌دهد. بعد از مدتی مصرف، پزشک دوز مصرفی شما را افزایش می‌دهد.
• در صورتی که در گذشته به اکسی کدون حساسیت داشته اید، بار دیگر اقدام به مصرف آن نکنید.
• اگر مشکلاتی نظیر تشنج، تومور مغزی، آسم، انسداد مزمن ریه، بیماری‌های کلیه و کبد، افسردگی یا اختلالات فکری، سابقه اعتیاد به الکل یا مواد مخدر خود یا اعضای خانواده، مشکلات روده و معده، پروستات، بیماری کیسه صفرا و بیماری لوزالمعده دارید، به پزشک خود اطلاع دهید.
• در صورتی که از این دارو مصرف می‌کنید، الکل ننوشید. الکل عوارض جانبی این دارو را افزایش می‌دهد.
• اکسی کدون موجب خواب آلودگی می‌شود و بهتر است بعد از مصرف، از انجام کار‌هایی که به هوشیاری نیاز دارد، خود داری کنید. بهتر است رانندگی نکنید و با ماشین آلات کار نکنید.
• قبل از انجام هر نوع جراحی، به پزشک خود اطلاع دهید.
• دوز مصرفی دارو برای افراد مسن، کمتر است.
• اکسی کدون را در دوره بارداری استفاده نکنید؛ مگر این که بسیار مورد نیاز باشد. مصرف این دارو ممکن است روی نوزاد متولد نشده، تاثیر بگذارد.
• این دارو از شیر مادر به نوزاد شیر خوار منتقل می‌شود و می‌تواند موجب تنگی و اختلال در خواب در نوزاد تازه متولد شده شود. اگر در حال شیر دهی هستید، در خصوص مصرف این دارو با پزشک خود مشورت کنید.
• امکان تداخل دارویی با دارو‌هایی مانند ضد قارچ‌های آزول (مانند کتوکونازول)، کدئین، هیدروکدون، آلپرازولام، لورازپام، زولپیدم، سیتیزین، دیفن هیدرامین، کاریزوپودول، ریفامایسین ها، دارو‌های درمان تشنج، میفاپریستون، آنتی بیوتیک‌ها و دارو‌های HIV وجود دارد. اگر از داروی خاصی استفاده می‌کنید، به پزشک خود اطلاع دهید.
• در صورتی که از دارو‌ها و مکمل‌های گیاهی استفاده می‌کنید، به پزشک خود اطلاع دهید. امکان دارد که دارو‌هایی که مصرف می‌کنید، اثر گذاری اکسی کدون را کم کنند.
• علائم رفتار آلرژیک عبارتند از: بثورات پوستی، کهیر، تنگی نفس، تورم گلو، زبان و صورت و سرگیجه. در صورت بروز این علائم مصرف را قطع و به اورژانس مراجعه کنید.

عوارض:

اگر دچار علائمی هم، چون سرگیجه، یبوست، استفراغ، حالت تهوع و خواب آلودگی شدید و این عوارض، مدتی بعد از مصرف رفع نشد، به پزشک مراجعه کنید. این عوارض موقتی هستند و مدت زیادی حضور ندارند.

برای جلوگیری از یبوست، از فیبر غذایی استفاده کنید، آب زیاد بنوشید و ورزش کنید.

برای جلوگیری از سرگیجه، هنگام نشست و برخاست، آهسته از جای خود برخیزید.

اگر دچار علائمی هم مانند تنگی نفس در خواب، اختلالات ذهنی و خلقی، معده درد، مشکل در ادرار، کاهش اشتها، خستگی مفرط، کاهش وزن، غش، تشنج، مشکل در بیدار شدن و تنفس آهسته دارید، سریعا به پزشک مراجعه کنید. این عوارض، عوارض جانبی جدی مصرف اکسی کدون است.