ترفند‌هایی برای دور ماندن از وسواس کرونا
به گزارش گروه فضای مجازی ، نگرانی از ابتلا خود، نزدیکان و فرزندان به ویروس کرونا، امری طبیعی است، اما زمانی که این نگرانی تبدیل به اضطراب وسواس گونه می‌شود و در شرایطی که بحران طولانی‌مدت امکان دارد که عوارضی را در دراز مدت به همراه داشته باشد.
در این شرایط افرادی که به خصوص اختلال اضطرابی یا اختلال وسواسی دارند، بیشتر در معرض خطر هستند، اگر استرس خود را مدیریت نکنند، ممکن است نشانه‌های استرس و وسواس‌شان تشدید شود یا بازگشت پیدا کند.
گزیده ای از صحبت‌های حافظ باجغلی روانپزشک، درباره تشخیص مرز وسواس و رفتار طبیعی در مقابله با کرونا را به نقل از خبرگزاری باشگاه خبرنگاران را در ادامه می‌خوانید:
هنوز مرز مشخصی بین وسواس و رفتار طبیعی وجود دارد؛ این مرز، فراتر رفتن از توصیه‌های بهداشتی است که آدم‌های وسواسی معمولا وسوسه آن را دارند.
بیماران وسواسی بر وسوسه فراتر رفتن از توصیه‌ها غلبه کنند یا برای خود محدودیت‌هایی بگذارند و اجازه بدهند اضطراب‌شان بیشتر شود، اما به این اضطراب اهمیت ندهند.
یکی از مشکلات افراد دچار وسواس این است که نمی‌توانند با واقعیت عدم قطعیت کنار بیایند و می‌خواهند همه چیز را تحت کنترل داشته باشند.
مساله این است که همه ما در زندگی با دنیایی از احتمال‌های غیرقابل پیش‌بینی مواجه هستیم و باید این نکته را در نظر داشته باشیم که تنها عامل مرگ و میر کرونا نیست.
یکی از نگرانی‌هایی که این روزها برخی مادران دارند بغل کردن فرزندان خودشان است. ما باید مراقب باشیم که خیلی به سمت وسواس نرویم، نباید خود را از موهبت روابط انسانی محروم کنیم.
کسانی که در رعایت موارد بهداشتی خیلی سختگیری می‌کنند، در واقع مسائل روانشناختی را جدی نمی‌گیرند.
ما باید به همه جنبه‌های این شرایط بحرانی نگاه کنیم و بدانیم اگر حواسمان نباشد، وارد بحران تنهایی، اضطراب و اختلال روان می‌شویم.
در حال حاضر ما از دست دادن، بغل کردن، بوسیدن و روابط نزدیک انسانی محروم و با تشدید ترس از دست دادن عزیزان خود مواجه شده‌ایم. احتمالا این ترس و محدودیت‌ها باعث شده قدر نزدیکان خود و روابط انسانی را بیشتر بدانیم.
این روزها، پیدا کردن تفریح‌های خانگی لذت‌بخش مثل تماشای فیلم و سریال و خواندن کتاب تا حد زیادی به ما کمک می‌کند.
حالا که خیلی از ما مجبوریم در خانه بمانیم، باید راه‌های جدید لذت بردن از زندگی ومعنا بخشیدن به آن را پیدا کنیم و به گونه‌ای با تنهایی خود مواجه شویم که استرس‌مان کمتر شود.