سکوت گزارشگر ویژه حقوق بشر ایران درباره نقض بدون تبعیض حقوق ملت ایران توسط آمریکا/ بررسی کارشناسی گزارش سال جاری گزارشگر ویژه نشان می‌دهد که وی برای اثبات نتیجه‌ای از قبل تعیین شده مأموریت داشته است

به گزارش گروه حقوقی و قضایی به نقل از پایگاه اطلاع رسانی ستاد حقوق بشر، ستاد حقوق بشر جمهوری اسلامی ایران در پاسخ به گزارش اخیر گزارشگر ویژه شورای حقوق بشر، بیانیه ای صادر کرد.

 

متن بیانیه به شرح ذیل است:

 

باسمه تعالی

 

هفته‌ی سوم چهل و سومین نشست شورای حقوق بشر شاهد ارائه‌ی گزارش گزارشگر ویژه‌ی وضعیت حقوق بشر در ایران بود. مروری بر فرآیند انتصاب گزارشگر ویژه و نیز کارکرد وی در طول سال گذشته مبیّن این واقعیت است که تصمیم سیاسی چند قدرت که اتفاقاً رکوددار نقض حقوق بشر در جهان هستند، منجر به ایجاد ماموریت ویژه برای وضعیت حقوق بشر در ایران شده است. این گزارشگر در سال گذشته در یک فرآیند سیاسی و توسط کشور‌هایی منصوب شده بود که بیشترین نقش را در نقض حقوق ملت ایران طی چهار دهه‌ی گذشته داشته اند. بر این اساس با تصمیم سیاسی شورای حقوق بشر و با وجود عدم موافقت ۲۵ کشور از ۴۷ کشور عضو یعنی صرفاً با موافقت حدود ۴۶ درصد اعضای شورا، گزارشگر ویژه‌ی ایران منصوب گردید.

 

شایان توجه آن که دولت پیشنهاددهنده‌ی گزارشگر ویژه که نقش مؤثری در تحریم دارو و تجهیزات پزشکی ایران داشته، عامل اصلی قتل کودکان معصوم مبتلا به بیماری پروانه‌ای در ایران به شمار می‌آید. هم‌چنین در میان دولت‌های حامی انتصاب گزارشگر ویژه‌ی وضعیت حقوق بشر در ایران، دولت‌هایی وجود دارند که پرونده‌های قطور و سیاهی در نقض حقوق ملت ایران و دیگر ملت‌های جهان داشته‌اند که از آن جمله می‌توان به یک دولت اروپایی دخیل در سرنگونی دولت قانونی ایران در سال ۱۳۳۲، دولت اروپایی دخیل در مرگ بیش از ۹ میلیون ایرانی در جریان جنگ جهانی اول، دولت اروپایی تأمین‌کننده‌ی سلاح‌های شیمیایی برای رژیم صدام و دولت آسیایی مثله کننده‌ی یک خبرنگار در مکان دیپلماتیک اشاره کرد.

 

بررسی کارشناسی گزارش سال جاری گزارشگر ویژه نشان می‌دهد که وی برای اثبات نتیجه‌ای از قبل تعیین شده مأموریت داشته و لذا صرفاً در پی جمع‌آوری توجیهاتی برای درست نشان دادن ادعا‌های نادرست، غیر واقعی و دست‌کم غیردقیق بوده است، به همین جهت نیز منابع کسب اطلاعات وی عمدتاً گروه‌ها و افرادی بوده‌اند که سابقه‌ی جنایت علیه ملت ایران و یا پرونده‌ای قطور در نقض حقوق ملت ایران و سابقه‌ای سیاه در همکاری با دشمنان ملت ایران از جمله رژیم امریکا داشته‌اند.

 

گزارشگر ویژه در گزارش سال جاری خود در قبال انبوهی از اقدام‌های خصمانه‌ی رژیم امریکا که "حق پیشرفت"، "حق رفاه"، "حق زندگی آرام"، "حق سلامتی" و حتی "حق حیات" ملت ایران را زیر پا گذاشته است، تنها به چند مورد جزئی و به صورت کاملاً گزینشی اشاره نموده و اساساً به فهرست طولانی اقدام‌های وحشیانه‌ی امریکا علیه ملت ایران طی یک سال اخیر توجهی ننموده و عملاً هیچ اقدامی برای جلوگیری از ادامه‌ی خشونت کور و کینه‌توزانه‌ی رژیم امریکا علیه ملت ایران نکرده است.

 

در این چارچوب می‌توان به برخی از اقدام‌های خصمانه‌ی امریکا علیه ملت ایران در یک سال گذشته اشاره نمود که با وجود این که آثار آن همه‌ی ملت ایران را متأثر کرده است، ولی با هیچ واکنشی از سوی گزارشگر ویژه‌ی حقوق بشر در ایران مواجه نشده است:

 

۱. وضع تحریم علیه کشور‌هایی که به خرید نفت از ایران ادامه دهند (فروردین ماه ۱۳۹۸)

۲. معرفی سپاه پاسداران به عنوان سازمان تروریستی (۱۹ فروردین ۱۳۹۸)

۳. تحریم صنایع فولاد، آهن، مس و آلومینیوم در اردیبهشت ۱۳۹۸،

۴. تحریم شرکت صنایع پتروشیمی خلیج فارس ایران و ۳۹ زیرمجموعه و نمایندگی آن در خارج ایران (۱۷ خرداد ۱۳۹۸)

۵. تحریم جدید علیه بانک مرکزی و صندوق توسعه‌ی ملی ایران (۲۹ شهریور ۱۳۹۸)

۶. تحریم شرکت خودروسازی بهمن و صنایع وابسته (۱۷ مهر ۱۳۹۸)

۷. تحریم علیه بخش ساخت و ساز ایران (۱۰ آبان ۱۳۹۸)

۸. تحریم فروش آهن، گرافیت و زغال سنگ (۱۰ آبان ۱۳۹۸)

۹. تحریم فروش کک سوزنی و الکترود گرافیتی (۲۶ آذر ۱۳۹۸)

این تحریم‌ها که بخشی از خصومت‌ورزی‌های رژیم امریکا علیه ملت ایران بوده‌است، موجب شده است تا حقوق همه‌ی ملت ایران بدون هیچ تبعیضی اعم از زن و مرد، پیر و جوان، کودک و نوجوان، مسلمان و مسیحی و زرتشتی و یهودی و حتی موافق و مخالف حکومت نقض شده و همه‌ی اقشار ملت ایران صرف نظر از هر باور و گرایش دینی، مذهبی، سیاسی، فرهنگی، قومی و...، از آن متأثر و متضرر شوند.

 

وی که مدعی ارائه گزارشی دقیق از وضعیت حقوق بشر در ایران است، نه تنها به تمامی تحریم‌های یکجانبه و غیرقانونی رژیم آمریکا و تاثیر آن‌ها بر حقوق حقه ملت ایران اشاره نکرده است، بلکه حتی به موضوع تحریم‌های ظالمانه حوزه غذا، دارو، اقلام بشردوستانه و حمل و نقل هوایی نیز که موضوع دستور موقت دیوان بین‌المللی دادگستری مورخ ۴ اکتبر ۲۰۱۸ قرار گرفت نیز تنها بصورت گذرا و بدون ارائه راهکار عملیاتی و صرفاً "رفع تکلیفی" اشاره کرده است و حتی در سخنرانی خود در صحن شورا، کوچکترین اشاره‌ای به تاثیر این تحریم‌های وحشیانه بر شیوع ویروس کرونا در ایران که جنایت علیه بشریت را موجب گردیده، نکرده است.

 

مأموریت گزارشگر منصوب شورای حقوق بشر آن‌قدر سیاسی و غیرحرفه‌ای است که وی حاضر شد به خاطر یک مأموریت سیاسی همه‌ی حیثیت حرفه‌ای خود را به تاراج بگذارد و در برابر موضوعی که مسئله و دغدغه‌ی ده‌ها میلیون ایرانی بود، سکوت کرده و هیچ سخنی نگوید. جنایت رژیم امریکا در ترور هدفمند سردار سپهبد سلیمانی؛ بزرگترین مدافع حقوق ملت‌های منطقه که نه تنها نقض قواعد مسلم حقوق بین‌الملل بشر از جمله حق حیات و نیز نقض قواعد مسلم حقوق بین‌الملل عمومی از جمله نقض قاعده‌ی منع توسل به زور بود، بلکه نقض آشکار حقوق ملت ایران در برخورداری از یک فرمانده شجاع و قهرمان ملی بود. حضور ده‌ها میلیونی ایرانیان در خیابان‌های شهر‌های بزرگ و کوجک ایران برای تعظیم و تکریم و تشییع سردار سپهبد سلیمانی نشانگر عمق تعلق خاطر و اوج دلبستگی آحاد ملت ایران به این قهرمان ملی بود.

 

ستاد حقوق بشر جمهوری اسلامی ایران، بر این باور است ماموریت برخاسته از رأی سیاسی دولت‌هایی که بدترین سابقه در نقض حقوق ملت ایران را در طول ۴ دهه‌ی گذشته داشته و اکنون نیز در همراهی با امریکا با جدیت تمام تیغ تحریم‌های ظالمانه‌ی این رژیم علیه ملت ایران را تیز می‌کنند، نمی‌تواند مدافع حقوق ملت ایران باشد. معیار دفاع از حقوق ملت ایران، با میزان ایستادگی عملی در برابر تهاجم وحشیانه‌ی اقتصادی رژیم امریکا و هم‌پیمانان آن علیه آحاد مردم ایران و تلاش برای لغو همه‌ی تحریم‌های ظالمانه است. شاخص دفاع از حقوق ملت ایران میزان همراهی با دغدغه‌ها و مسئله‌های آحاد ملت ایران است، لذا محکومیت صریح جنایت رژیم امریکا در ترور هدفمند سردار سپهبد سلیمانی یک شاخص تعیین‌کننده برای تشخیص مدافع حقوق ملت ایران از مدعیان دروغین دفاع از حقوق بشر است.

 

ستاد حقوق بشر جمهوری اسلامی ایران از نهاد شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد انتظار دارد تا با بررسی عملکرد چند سال گذشته‌ی خود در زمینه‌ی شاخص‌ها و اهداف تعیین شده در سند تاسیسی این نهاد از جمله بی‌طرفی، جامعیت، تعادل، عدم گزینشگری، شفافیت و پاسخگویی و همچنین آسیب‌شناسی واقع‌بینانه از نتایج تصمیم‌های خود، تلاش نماید تا ویروس سیاست‌زدگی را از رویکرد و عملکرد خود بزداید و استیفای حقوق ملت‌ها و مقابله با سازوکار‌های درهم‌تنیده با پول و قدرت بین‌المللی را که نابودکننده‌ی حقوق ملت‌ها است، به دستورکار نخست خود تبدیل نماید و اجازه ندهد تا بیش از این ظرفیت جهانی این شورا در خدمت قدرتمداران بیگانه با بشر و حقوق بشر قرار گیرد.