عید نوروز مسیحیان / مسیحیت و نوروز باستان
به گزارش خبرنگار گروه فضای مجازی ، در کشور‌هایی که از گاه‌شمار (تقویم) میلادی استفاده می‌کنند، سال نو معمولاً در اول ژانویه برگزار می‌گردد.
راسته ماه‌ها در گاه شمار رومی، از زمان پادشاه نوما پومپیلیوس در حدود ۷۰۰ پیش از میلاد، از ژانویه تا دسامبر می‌باشد.
در حال حاضر، جشن گرفتن سال نو یکی از بزرگترین رویداد‌های جهانی می‌باشد.
در شب ۳۱ دسامبر هر سال، آخرین روز یک سال میلادی و روز قبل از روز سال نو در بسیاری از کشور‌های جهان، عموماً قاره‌های اروپا، آمریکا، استرالیا و بخش‌هایی از آسیا و آفریقا مراسم سال نو برگزار میشود.
در فرهنگ جدید غرب این روز با گردهمایی‌هایی در مجالس و مهمانی‌ها برگزار میشود که انتقال سال را ساعت ۱۲:۰۰ شب جشن می‌گیرند.
بسیاری از فرهنگ‌ها در این شب از آتش‌بازی و دیگر روش‌های پرصدا برای جشن گرفتن استفاده می‌کنند.
شب سال نو به صورت جهانی مطابق با تولد مسیح یا عرف نامه پس از میلاد به انگلیسی: Anno Domini) در کشور‌های مسیحی و حتی غیر مسیحی در ۳۱ دسامبر برپا میشود.
شب سال نو همچنین به عنوان هفتمین روز کریسمس در مسیحیت غربی شناخته میشود.
چرا سبزه مظهر تجدید حیات را سمبول کار خدا در احیای طبیعت و نیز طبیعت جدید و تولد تازه‌ای که به ایمانداران بخشیده ندانیم؟
چرا بر سر سفره هفت سین کتاب مقدس نگذاریم و لااقل در آغاز سال جدید چند آیه از آن نخوانیم؟
از یاد نبریم که مخالفت عیسی نه با آداب و سنن یهود، بلکه با ریاکاری و ظاهرسازی علمای یهود بود که اصل را رها کرده و به فرع چسبیده بودند.
او نه تنها با مراسم و آیین‌های دیرین فرهنگ بومی خود مخالفتی نداشت، بلکه همانطور که اشاره شد، در پرتو مأموریت خود به این آداب و مراسم بُعدی تازه و معنایی وسیع‌تر بخشید.
عیسی عید باستانی پسح را نه تنها نفی نکرد، بلکه در قالب واقعه شام آخر بدان معنایی بس غنی‌تر بخشید و این عید را به‌عنوان یادگاری از موت نجات‌بخش خود، برای آیندگان جاودانه ساخت.