همه آرزوهای خوب برای ورزش ایران در سال ۹۹
سال ۹۹ برای ورزش ایران سال بسیار مهمی خواهد بود.
خبرگزاری میزان -
به گزارش خبرنگار گروه ورزشی ، تنها چند روز به پایان سال ۹۸ باقی مانده است؛ سالی که روزهای پایانی آن با ترس از ویروس کرونا همراه شد و مشخص هم نیست که این ترس تا چه زمانی ادامه پیدا میکند؛ اما سال ۹۹ سال بسیار مهمی برای ورزش کشور خواهد بود.
در سال ۹۹ المپیک توکیو برگزار میشود و عملکرد کاروان ایران در این رویداد مهم برای ورزش کشور اهمیت بسیاری خواهد داشت. هر چند در شرایط فعلی نگاه بدبینانهای نسبت به تعداد مدالهای ورزشکاران ایران در این رویداد وجود دارد، اما مهمترین آرزو برای ورزش ایران در سال ۹۹ میتواند این باشد که ورزشکارانی همچون حسن یزدانی، سهراب مرادی، بهمن عسگری، حمیده عباسعلی و سایر ملیپوشانی که شانس کسب مدال در توکیو محسوب میشوند با بالاترین سطح آمادگی در المپیک حاضر شوند.
آرزوی دیگری که در سال ۹۹ میتوان داشت نجات ورزش کشور از مشکلات اقتصادی است. بسیاری از فدراسیونها بودجه خود را از دولت تامین میکنند و با توجه به این که کشور در شرایط سخت اقتصادی است باید برنامه ریزی گستردهای صورت بگیرد تا فدراسیونها بتوانند راه درآمدزایی را در پیش بگیرند؛ هر چند با توجه به مشکلات و موانع مختلف این اتفاق بسیار سخت خواهد بود.
در سال ۹۹ میتوان آرزوی سالی کمحاشیه را برای ورزش ایران کرد. در ورزش ایران حاشیهها به یک اصل تبدیل شده است و آنقدر این حاشیهها پررنگ شده که انرژی زیادی را صرف خود کرده است. ورزشکاران، مربیان، مدیران، روسای فدراسیونها و البته رسانه نقش زیادی در این حاشیهسازیها ایفا میکنند. بیشتر حاشیهها هم به خاطر منافع شخصی افراد است. باید به این باور رسیدکه منافع ورزش کشور در هر شرایطی در اولویت است و اگر این باور نهادینه شود حاشیهها به مرور کمتر میشود..
خصوصیسازی استقلال و پرسپولیس، البته به معنای واقعی یکی از آرزوهای هواداران میلیونی این دو باشگاه است. این اتفاق میتواند در وهله اول شائبه رنگی بودن وزارت ورزش را از بین ببرد. ضمن اینکه وضعیت مدیریتی آنها ثبات پیدا میکند و اینگونه نیست که در فواصل کوتاهمدت شاهد تغییر مدیریت استقلال و پرسپولیس باشیم.
برگزاری عادلانه انتخابات فدراسیونها یکی دیگر از آرزوهای ورزشی در سال جدید است. متاسفانه در بیشتر انتخابات فدراسیونها شاهد کاندیداتوری کارمندان و مدیران وزارت ورزش هستیم، با این شرایط نمیتوان انتظار داشت این انتخابات به صورت عادلانه برگزار شود. هر چند مهدی علینژاد، معاون وزیر ورزش قول داده که از معاونت تحت مدیریت وی دیگر کسی کاندیدای ریاست فدراسیون نخواهد شد.
اتفاق خوبی که در سال ۹۸ رخ داد وفاق کمیته ملی المپیک با وزارت ورزش و جوانان بود، اما نباید این مسئله به تضعیف فدراسیونها منجر شود. فدراسیونها نقش اصلی را در ورزش قهرمانی بازی میکنند و باید نگاه وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک به فدراسیونها حمایتی باشد و نه تقابل با آنها.
در سال ۹۹ المپیک توکیو برگزار میشود و عملکرد کاروان ایران در این رویداد مهم برای ورزش کشور اهمیت بسیاری خواهد داشت. هر چند در شرایط فعلی نگاه بدبینانهای نسبت به تعداد مدالهای ورزشکاران ایران در این رویداد وجود دارد، اما مهمترین آرزو برای ورزش ایران در سال ۹۹ میتواند این باشد که ورزشکارانی همچون حسن یزدانی، سهراب مرادی، بهمن عسگری، حمیده عباسعلی و سایر ملیپوشانی که شانس کسب مدال در توکیو محسوب میشوند با بالاترین سطح آمادگی در المپیک حاضر شوند.
آرزوی دیگری که در سال ۹۹ میتوان داشت نجات ورزش کشور از مشکلات اقتصادی است. بسیاری از فدراسیونها بودجه خود را از دولت تامین میکنند و با توجه به این که کشور در شرایط سخت اقتصادی است باید برنامه ریزی گستردهای صورت بگیرد تا فدراسیونها بتوانند راه درآمدزایی را در پیش بگیرند؛ هر چند با توجه به مشکلات و موانع مختلف این اتفاق بسیار سخت خواهد بود.
در سال ۹۹ میتوان آرزوی سالی کمحاشیه را برای ورزش ایران کرد. در ورزش ایران حاشیهها به یک اصل تبدیل شده است و آنقدر این حاشیهها پررنگ شده که انرژی زیادی را صرف خود کرده است. ورزشکاران، مربیان، مدیران، روسای فدراسیونها و البته رسانه نقش زیادی در این حاشیهسازیها ایفا میکنند. بیشتر حاشیهها هم به خاطر منافع شخصی افراد است. باید به این باور رسیدکه منافع ورزش کشور در هر شرایطی در اولویت است و اگر این باور نهادینه شود حاشیهها به مرور کمتر میشود..
خصوصیسازی استقلال و پرسپولیس، البته به معنای واقعی یکی از آرزوهای هواداران میلیونی این دو باشگاه است. این اتفاق میتواند در وهله اول شائبه رنگی بودن وزارت ورزش را از بین ببرد. ضمن اینکه وضعیت مدیریتی آنها ثبات پیدا میکند و اینگونه نیست که در فواصل کوتاهمدت شاهد تغییر مدیریت استقلال و پرسپولیس باشیم.
برگزاری عادلانه انتخابات فدراسیونها یکی دیگر از آرزوهای ورزشی در سال جدید است. متاسفانه در بیشتر انتخابات فدراسیونها شاهد کاندیداتوری کارمندان و مدیران وزارت ورزش هستیم، با این شرایط نمیتوان انتظار داشت این انتخابات به صورت عادلانه برگزار شود. هر چند مهدی علینژاد، معاون وزیر ورزش قول داده که از معاونت تحت مدیریت وی دیگر کسی کاندیدای ریاست فدراسیون نخواهد شد.
اتفاق خوبی که در سال ۹۸ رخ داد وفاق کمیته ملی المپیک با وزارت ورزش و جوانان بود، اما نباید این مسئله به تضعیف فدراسیونها منجر شود. فدراسیونها نقش اصلی را در ورزش قهرمانی بازی میکنند و باید نگاه وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک به فدراسیونها حمایتی باشد و نه تقابل با آنها.
و آرزوی آخر باید برای ما اهالی رسانه است. باید آرزو کنیم نقدهایی که انجام میدهیم در جهت اصلاح باشد و نه تخریب. ضمن اینکه باید این توقع را داشت که مسئولان ورزش کشور، رسانهها را جدیتر و مطابق کارکرد آنها ببینند. این اتفاق میتواند به سود ورزش کشور باشد.
نوشته از آرش عبدی
نوشته از آرش عبدی
بیشتر بخوانید:
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *