کشورهای غربی آتش بیاران معرکه مرگبار یمن
جنگ یمن با آتش افروزی کشورهای غربی و برای تداوم حرکت چرخ لنگ اقتصادشان با خون غیرنظامیان یمنی در ۵ سال گذشته ادامه یافته است.
خبرگزاری میزان -
یمن از سال ۲۰۱۵ تاکنون شاهد جنگ تمام عیار نابرابری علیه خود است که توسط عربستان سعودی در قالب ائتلاف سعودی با همراهی و مشارکت برخی از کشورهای عربی و تحت حمایت کشورهای غربی به بهانه بازگرداندن «عبد ربه منصور هادی»، رئیس جمهور مخلوع و مستعفی این کشور به «صنعا» آغاز شده است؛ جنگی که به زعم سازمان ملل منجر به رقم خوردن بدترین بحران بشردوستانه جهان شده است.
جنگ علیه یمن در همین روز با نام جدید «بازگشت امید» که اکنون به جز حملات هوایی، محاصره، حملات زمینی و سیاست گرسنگی را نیز شامل می شد، ادامه یافت.
البته باید توجه داشت که عامل حمایت کشورهای غربی از عربستان در تداوم این جنگ بسیار موثر بود و حتی می توان از آن به عنوان مهم ترین عامل طولانی شدن این جنگ یاد کرد اما دلیل این حمایت ها از جنگ یمن، در حالی که این کشور تاکنون در نقشه منافع هیچیک از ابرقدرت ها قرار نداشته چیست و چه کشورهایی با ریختن هیزم در این آتش تلاش دارند تا به منافع خود دست یابند؟
یمن، یا همان جغرافیای بدترین بحران بشردوستانه جهان، کشوری کوچک و فقیر در غرب آسیا است که برخلاف سایر همسایگان خود منابع هیدروکربنی ندارد. اما آن چه اهمیت این کشور را برای عربستان و امارات و قدرت های غربی برجسته کرده، مجاورتش با تنگه ای است که بخش کوچکی از کشتی های تجاری دنیا از آن عبور می کنند؛ این تنگه در سال های اخیر از لحاظ ژئوپلتیک اهمیت زیادی یافته است.
مشارکت این کشورهای غربی در جنگ یمن به حدی واضح و آشکار بوده که سازمان ملل تابستان سال گذشته در گزارشی ضمن نام بردن از آمریکا، فرانسه و انگلیس تاکید کرد این کشورها به دلیل ارائه کمک های اطلاعاتی و لجستیکی به ائتلاف سعودی در جنایت های جنگی علیه یمن از جمله تحمیل قحطی به عنوان تاکتیکی نظامی شریک هستند.
از میان کشورهای ذکر شده در گزارش سازمان ملل، آمریکا اصلی ترین حامی ائتلاف سعودی در جنگ علیه یمن است که حمایت نظامی و سیاسی بی سابقه ای را برای ریاض در مورد این جنگ فراهم کرد. این حمایت سیاسی در پی قتل هولناک «جمال خاشقجی»، روزنامه نگار منتقد سعودی در کنسولگری عربستان در ترکیه در اکتبر ۲۰۱۸ به دستور «محمد بن سلمان»، آشکارتر شد؛ چرا که آمریکا به رغم انتقادات بین المللی به ریاض از لغو قرارداد تسلیحاتی با عربستان سرباز زد و تلاش کرد با ارائه توجیهاتی ولیعهد سعودی را از این جنایت تبرئه کند.
اما ثروت کشورهای نفت خیز عربستان و امارات تنها آمریکا را به شریک جنایات عربستان مبدل نکرد. قانونی بودن فروش تسلیحات به عربستان در کانادا، فرانسه و انگلیس سبب همدستی پاریس و لندن در کشتار یمنی ها، تشدید و شیوع گسترده بیماری های واگیر دار مانند وبا، تخریب زیرساخت های نظامی، بمباران و تخریب فرودگاه ها و بندرهای این کشور با هدف جلوگیری از ووود مواد غذایی و سوخت به یمن شده است.
اسناد محرمانه وزارت دفاع و آژانس اطلاعات نامی فرانسه نیز نشان می دهد فروش تسلیحات به عربستان در پی جنگ هولناک یمن نه تنها کاهش نیافته بلکه افزایش نیز یافته است.
گاردین در گزارشی با موضوع جنگ یمن، به نقش واقعی انگلیس در این جریان پرداخته و نوشت: «انگلیس نه تنها بمبهایی که در یمن فرو میریزند را تامین میکند بلکه پرسنل و متخصصانی که جنگ را ادامه میدهند، نیز در اختیار ریاض میگذارد. آیا دولت انگلیس با این کار قانون را نقض نمیکند؟»
«به اذعان یک مقام ارشد پیشین انگلیس که در جنگهای هوایی علیه یمن مشارکت داشت، پیمانکاران دولت انگلیس تقریبا ۹۵ درصد وظایف را در جنگهای هوایی برعهده گرفتهاند و از این طریق نقیصه فقدان تخصص و مهارت کارکنان و پرسنل نظامی سعودی توسط پرسنل انگلیسی برطرف شد.»
«مایکل نایت» کارشناس نظامی خلیج فارس در «موسسه واشنگتن برای سیاست خاور نزدیک» که بازدیدهایی از پایگاههای هوایی فعال عربستان در جنگ یمن داشته است، اذعان کرد: «سران نظامی سعودی با تهیه فهرستی از اهداف زیرساختی ملی یمن، برنامهای مشابه انگلیس و آمریکا در جنگ خلیج فارس علیه عراق که در آن همه چیز مانند پلها، وزارتخانه ها، تصفیه خانههای آب و ... را هدف قرار میدادند، تهیه کردهاند.»
در واقع این روابط تجاری است که انگلیس را مجدانه برای حضور در جنگ یمن تشویق میکند. پایه و اساس این رابطه چند میلیارد پوند است؛ قرارداد تسلیحاتی بی سابقه «الیمامه» دولت انگلیس با عربستان در سال ۱۹۸۵ است که به رغم از دست دادن موضوعیت خود پی در پی تمدید شد. دولت انگلیس اخیرا به درخواست پارلمان مبنی بر اعلام درآمد کلی دولت از قرارداد الیمامه پاسخی نداد. اما براساس دادههای مدیرعامل شرکت بیاِیای سیستم درآمد دولت از این قرارداد تنها در سال ۲۰۰۵، معادل ۴۰ میلیارد پوند بوده است.
ادعاهای دولت انگلیس در مورد عدم مداخله این کشور در جنگ یمن تنها لفاظیهای بی ارزشی هستند که با اقدامات دولت مبنی بر تقدیم ارتش و تسلیحات انگلیس به عربستان به عنوان ثروتمندترین کشور جهان عرب برای سلاخی فقیرترین کشور همان جهان در تناقض آشکار قرار دارد؛ عربستانی که سالانه ۶۰ تا ۷۰ میلیارد دلار تقریبا چهار برابر تولید ناخالص داخلی یمن در جنگ شکست خورده و باتلاق پایان ناپذیر یمن هزینه میکند.
در واقع چرخ لرزان اقتصاد کشورهای غربی که همچنان با فروش تسلیحات به عربستان، امارات و ... می چرخد، سبب شده تا این کشورها به سکوت خود در برابر این جنایت ادامه داده و به زعم سازمان عفو بین الملل این جنگ را به جنگ فراموش شده مبدل کند.
انتهای پیام/
به گزارش گروه بین الملل ؛ جنگ ائتلاف سعودی به سرکردگی عربستان علیه یمن که وارد ششمین سال خود شده، هنوز از چشم اندازی برای صلح و ثبات برخوردار نیست و آن چه آینده این جنگ و به تبع آن آینده تیره و تار این فقیرترین کشور غرب آسیا را مبهم تر و تاریک تر می کند، مداخله کشورهای غربی در آن به نفع متجاوزان با هدف سودآوری و کسب منفعت بیشتر است.
یمن از سال ۲۰۱۵ تاکنون شاهد جنگ تمام عیار نابرابری علیه خود است که توسط عربستان سعودی در قالب ائتلاف سعودی با همراهی و مشارکت برخی از کشورهای عربی و تحت حمایت کشورهای غربی به بهانه بازگرداندن «عبد ربه منصور هادی»، رئیس جمهور مخلوع و مستعفی این کشور به «صنعا» آغاز شده است؛ جنگی که به زعم سازمان ملل منجر به رقم خوردن بدترین بحران بشردوستانه جهان شده است.
ائتلاف سعودی تجاوز به یمن را با نام «طوفان قاطعیت» در ۲۶ مارس ۲۰۱۵ (ششم فروردین ۱۳۹۴) آغاز کرد. این مرحله ۲۱ آوریل ۲۰۱۵ (اول اردیبهشت ۱۳۹۴) با اعلام خبر دستیابی به کلیه اهداف برنامه ریزی شده در یمن پایان یافت اما این پایان سوداطلبیهای ریاض نبود.
طولانی شدن این مرحله در کنار بروز و ظهور اختلاف ها میان اعضای ائتلاف و نیز افزایش انتقادات بین المللی در مورد جنایات جنگی علیه مردم و غیرنظامیان یمن که تاکنون مرگ شانزده هزار نفر را رقم زده و هزاران زخمی برجای گذاشته، سبب شد تا رفته رفته عربستان به اجیر کردن مزدورانی از فقیرترین کشورهای آفریقایی روی بیاورد.
البته باید توجه داشت که عامل حمایت کشورهای غربی از عربستان در تداوم این جنگ بسیار موثر بود و حتی می توان از آن به عنوان مهم ترین عامل طولانی شدن این جنگ یاد کرد اما دلیل این حمایت ها از جنگ یمن، در حالی که این کشور تاکنون در نقشه منافع هیچیک از ابرقدرت ها قرار نداشته چیست و چه کشورهایی با ریختن هیزم در این آتش تلاش دارند تا به منافع خود دست یابند؟
یمن، یا همان جغرافیای بدترین بحران بشردوستانه جهان، کشوری کوچک و فقیر در غرب آسیا است که برخلاف سایر همسایگان خود منابع هیدروکربنی ندارد. اما آن چه اهمیت این کشور را برای عربستان و امارات و قدرت های غربی برجسته کرده، مجاورتش با تنگه ای است که بخش کوچکی از کشتی های تجاری دنیا از آن عبور می کنند؛ این تنگه در سال های اخیر از لحاظ ژئوپلتیک اهمیت زیادی یافته است.
با این اشاره کوتاه به اهمیت یمن برای متجاوزان و حامیان آنها اکنون راحتتر میتوان، طرفهای ذینفع در این جنگ را شناسایی کرد. گذشته از امارات و عربستان که این جنگ را با سوداهایی نظیر جاه طلبیهای ارضی، رقابتهای سیاسی، سرکوب قیام مردمی برای عدم سر ریز به کشورهایشان و ... آغاز کردند، کشورهای غربی نیز در تلاش هستند از این نمد کلاهی برای خود بدوزند؛ کلاهی که تاکنون جان هزاران یمنی را گرفته، ۸۰ درصد آنها را محتاج کمکهای انسان دوستانه کرده و ۶۵ درصد آنها را به مرز پایان مواد غذایی برای ادامه حیات رسانده است.
مشارکت این کشورهای غربی در جنگ یمن به حدی واضح و آشکار بوده که سازمان ملل تابستان سال گذشته در گزارشی ضمن نام بردن از آمریکا، فرانسه و انگلیس تاکید کرد این کشورها به دلیل ارائه کمک های اطلاعاتی و لجستیکی به ائتلاف سعودی در جنایت های جنگی علیه یمن از جمله تحمیل قحطی به عنوان تاکتیکی نظامی شریک هستند.
از میان کشورهای ذکر شده در گزارش سازمان ملل، آمریکا اصلی ترین حامی ائتلاف سعودی در جنگ علیه یمن است که حمایت نظامی و سیاسی بی سابقه ای را برای ریاض در مورد این جنگ فراهم کرد. این حمایت سیاسی در پی قتل هولناک «جمال خاشقجی»، روزنامه نگار منتقد سعودی در کنسولگری عربستان در ترکیه در اکتبر ۲۰۱۸ به دستور «محمد بن سلمان»، آشکارتر شد؛ چرا که آمریکا به رغم انتقادات بین المللی به ریاض از لغو قرارداد تسلیحاتی با عربستان سرباز زد و تلاش کرد با ارائه توجیهاتی ولیعهد سعودی را از این جنایت تبرئه کند.
این جنگ که فرصت مناسبی را برای واشنگتن برای فروش تسلیحات و مهماتش و بهبود اوضاع اقتصادی از یک سو و مقابله با نفوذ روزافزون منطقهای ایران از سوی دیگر فراهم میکرد، تا جایی پیش رفت که اکنون گزارشهایی از مداخله مستقیم ارتش آمریکا در قالب کمکهای تسلیحاتی و اطلاعاتی منتشر شده است. این افشاگری که توسط «نیویورک تایمز» در اوایل سال ۱۳۹۷ انجام شد، حاکی از آن است که «گرین برت»، تیروی ویژه ارتش آمریکا به شکل مخفیانه به عربستان در جنگ علیه یمن کمک میکند.
اما ثروت کشورهای نفت خیز عربستان و امارات تنها آمریکا را به شریک جنایات عربستان مبدل نکرد. قانونی بودن فروش تسلیحات به عربستان در کانادا، فرانسه و انگلیس سبب همدستی پاریس و لندن در کشتار یمنی ها، تشدید و شیوع گسترده بیماری های واگیر دار مانند وبا، تخریب زیرساخت های نظامی، بمباران و تخریب فرودگاه ها و بندرهای این کشور با هدف جلوگیری از ووود مواد غذایی و سوخت به یمن شده است.
اسناد محرمانه وزارت دفاع و آژانس اطلاعات نامی فرانسه نیز نشان می دهد فروش تسلیحات به عربستان در پی جنگ هولناک یمن نه تنها کاهش نیافته بلکه افزایش نیز یافته است.
گاردین در گزارشی با موضوع جنگ یمن، به نقش واقعی انگلیس در این جریان پرداخته و نوشت: «انگلیس نه تنها بمبهایی که در یمن فرو میریزند را تامین میکند بلکه پرسنل و متخصصانی که جنگ را ادامه میدهند، نیز در اختیار ریاض میگذارد. آیا دولت انگلیس با این کار قانون را نقض نمیکند؟»
«به اذعان یک مقام ارشد پیشین انگلیس که در جنگهای هوایی علیه یمن مشارکت داشت، پیمانکاران دولت انگلیس تقریبا ۹۵ درصد وظایف را در جنگهای هوایی برعهده گرفتهاند و از این طریق نقیصه فقدان تخصص و مهارت کارکنان و پرسنل نظامی سعودی توسط پرسنل انگلیسی برطرف شد.»
«مایکل نایت» کارشناس نظامی خلیج فارس در «موسسه واشنگتن برای سیاست خاور نزدیک» که بازدیدهایی از پایگاههای هوایی فعال عربستان در جنگ یمن داشته است، اذعان کرد: «سران نظامی سعودی با تهیه فهرستی از اهداف زیرساختی ملی یمن، برنامهای مشابه انگلیس و آمریکا در جنگ خلیج فارس علیه عراق که در آن همه چیز مانند پلها، وزارتخانه ها، تصفیه خانههای آب و ... را هدف قرار میدادند، تهیه کردهاند.»
در واقع این روابط تجاری است که انگلیس را مجدانه برای حضور در جنگ یمن تشویق میکند. پایه و اساس این رابطه چند میلیارد پوند است؛ قرارداد تسلیحاتی بی سابقه «الیمامه» دولت انگلیس با عربستان در سال ۱۹۸۵ است که به رغم از دست دادن موضوعیت خود پی در پی تمدید شد. دولت انگلیس اخیرا به درخواست پارلمان مبنی بر اعلام درآمد کلی دولت از قرارداد الیمامه پاسخی نداد. اما براساس دادههای مدیرعامل شرکت بیاِیای سیستم درآمد دولت از این قرارداد تنها در سال ۲۰۰۵، معادل ۴۰ میلیارد پوند بوده است.
«نیک گیلبی» در کتابی در این زمینه برآورد کرده است که میزان فروش تسلیحات براساس بیانیههای بیاِیای سیستم و نیز گزارشهای سالانه معادل ۶۰ میلیارد پوند بوده است.
ادعاهای دولت انگلیس در مورد عدم مداخله این کشور در جنگ یمن تنها لفاظیهای بی ارزشی هستند که با اقدامات دولت مبنی بر تقدیم ارتش و تسلیحات انگلیس به عربستان به عنوان ثروتمندترین کشور جهان عرب برای سلاخی فقیرترین کشور همان جهان در تناقض آشکار قرار دارد؛ عربستانی که سالانه ۶۰ تا ۷۰ میلیارد دلار تقریبا چهار برابر تولید ناخالص داخلی یمن در جنگ شکست خورده و باتلاق پایان ناپذیر یمن هزینه میکند.
در واقع چرخ لرزان اقتصاد کشورهای غربی که همچنان با فروش تسلیحات به عربستان، امارات و ... می چرخد، سبب شده تا این کشورها به سکوت خود در برابر این جنایت ادامه داده و به زعم سازمان عفو بین الملل این جنگ را به جنگ فراموش شده مبدل کند.
انتهای پیام/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *