تلاوت جزء به جزء قرآن مجید/ صفحه ۱۶۷

[video src='https://www.mizan.news/wp-content/uploads/2022/02/02']

وَجَٰوَزۡنَا بِبَنِیٓ إِسۡرَـٰٓءِیلَ ٱلۡبَحۡرَ فَأَتَوۡاْ عَلَىٰ قَوۡمٖ یَعۡکُفُونَ عَلَىٰٓ أَصۡنَامٖ لَّهُمۡۚ قَالُواْ یَٰمُوسَى ٱجۡعَل لَّنَآ إِلَٰهٗا کَمَا لَهُمۡ ءَالِهَةٞۚ قَالَ إِنَّکُمۡ قَوۡمٞ تَجۡهَلُونَ ۱۳۸
و بنى اسرائیل را از دریا به ساحل رسانیدیم، پس به قومى که بر پرستش بتان خود متوقف بودند برخورده، گفتند: اى موسى براى ما خدایى مثل خدایانى که این بت پرستان راست مقرر کن موسى گفت: شما سخت مردم نادانى هستید

إِنَّ هَـٰٓؤُلَآءِ مُتَبَّرٞ مَّا هُمۡ فِیهِ وَبَٰطِلٞ مَّا کَانُواْ یَعۡمَلُونَ ۱۳۹
خدایانى که این جماعت بت پرستان راست فانى، و آیین و کارهاشان باطل و تباه است

قَالَ أَغَیۡرَ ٱللَّهِ أَبۡغِیکُمۡ إِلَٰهٗا وَهُوَ فَضَّلَکُمۡ عَلَى ٱلۡعَٰلَمِینَ ۱۴۰
موسى گفت: آیا غیر خدا را براى شما به خدایى طلبم در صورتى که خداست که شما را بر عالمیان برترى و فضیلت بخشید!

وَإِذۡ أَنجَیۡنَٰکُم مِّنۡ ءَالِ فِرۡعَوۡنَ یَسُومُونَکُمۡ سُوٓءَ ٱلۡعَذَابِ یُقَتِّلُونَ أَبۡنَآءَکُمۡ وَیَسۡتَحۡیُونَ نِسَآءَکُمۡۚ وَفِی ذَٰلِکُم بَلَآءٞ مِّن رَّبِّکُمۡ عَظِیمٞ ۱۴۱
و (یاد آرید) هنگامى که شما را از چنگ فرعونیان نجات دادیم که شما را سخت به عذاب و شکنجه مى داشتند، پسرانتان را کشته و زنان را زنده (به اسارت و خدمتکارى) مى داشتند و این شما را از جانب خدا امتحان و تنبیه بزرگى بود

وَوَٰعَدۡنَا مُوسَىٰ ثَلَٰثِینَ لَیۡلَةٗ وَأَتۡمَمۡنَٰهَا بِعَشۡرٖ فَتَمَّ مِیقَٰتُ رَبِّهِۦٓ أَرۡبَعِینَ لَیۡلَةٗۚ وَقَالَ مُوسَىٰ لِأَخِیهِ هَٰرُونَ ٱخۡلُفۡنِی فِی قَوۡمِی وَأَصۡلِحۡ وَلَا تَتَّبِعۡ سَبِیلَ ٱلۡمُفۡسِدِینَ ۱۴۲
و ما با موسى سى شب وعده قرار دادیم و ده شب دیگر بر آن افزودیم تا آنکه زمان وعدۀ پروردگارش به چهل شب تکمیل شد و موسى به برادر خود هارون گفت: تو اکنون جانشین من در قوم من باش و راه صلاح پیش گیر و پیرو راه اهل فساد مباش

وَلَمَّا جَآءَ مُوسَىٰ لِمِیقَٰتِنَا وَکَلَّمَهُۥ رَبُّهُۥ قَالَ رَبِّ أَرِنِیٓ أَنظُرۡ إِلَیۡکَۚ قَالَ لَن تَرَىٰنِی وَلَٰکِنِ ٱنظُرۡ إِلَى ٱلۡجَبَلِ فَإِنِ ٱسۡتَقَرَّ مَکَانَهُۥ فَسَوۡفَ تَرَىٰنِیۚ فَلَمَّا تَجَلَّىٰ رَبُّهُۥ لِلۡجَبَلِ جَعَلَهُۥ دَکّٗا وَخَرَّ مُوسَىٰ صَعِقٗاۚ فَلَمَّآ أَفَاقَ قَالَ سُبۡحَٰنَکَ تُبۡتُ إِلَیۡکَ وَأَنَا۠ أَوَّلُ ٱلۡمُؤۡمِنِینَ ۱۴۳
و، چون (قوم تقاضاى دیدن خدا کردند) موسى (با هفتاد نفر بزرگان قومش که انتخاب شده بودند) وقت معین به وعده گاه ما آمد و خدایش با وى سخن گفت، موسى (به تقاضاى جاهلانۀ قوم خود) عرض کرد که خدایا خود را به من آشکار بنما که جمال تو را مشاهده کنم خدا در پاسخ او فرمود که مرا تا ابد نخواهى دید و لیکن به کوه بنگر، اگر کوه طور (بدان صلابت، هنگام تجلى) به جاى خود برقرار ماند تو نیز مرا خواهى دید پس آن گاه که تجلى خدایش بر کوه تابش کرد کوه را مندکّ و متلاشى ساخت و موسى بى هوش افتاد سپس که به هوش آمد عرض کرد: خدایا تو منزه و برترى (از رؤیت و حس جسمانى، از چنین اندیشه) به درگاه تو توبه کردم و من (از قوم خود) اول کسى هستم که (به تو و تنزّه ذات پاک تو از هر آلایش جسمانى) ایمان دارم