اخراج آمریکایی ها؛ گزینه نهایی عراقی ها برای پایان دادن به اشغالگری
اگرچه خروج نظامیان خارجی در پارلمان عراق به تصویب رسیده، این کشور برای انجام این امر مهم و شدنی با دشواریهای زیادی مواجه است.
خبرگزاری میزان -
پس از اقدام تروریستی آمریکا در به شهادت رساندن سردار «قاسم سلیمانی»، «ابومهدی المهندس» و همرزمانشان در فرودگاه بغداد، موجی علیه آمریکا در منطقه شکل گرفت که ترامپ هم تصور آن را نمیکرد.
در هر صورت یک شرایط ضد آمریکایی شدید در منطقه شکل گرفته که آن هم به خاطر خون به ناحق ریخته شده شهدای جمعه خونین در بغداد است.
آمریکاییها پس از مصوبه پارلمان عراق از این تصمیم ابراز ناخرسندی کرده و از آن تمکین نکردند.
ترامپ حتی عراق را تهدید به تحریمهای شدید اقتصادی کرد و با وقاحت گفت که از عراق خارج نخواهد شد.
«مارک اسپر»، وزیر دفاع رژیم آمریکا هم بر سیاست اشغال عراق تأکید کرد و گفت: «نیروهای آمریکایی از عراق خارج نخواهند شد.»
با وجود سیاستی که آمریکاییها در پیش گرفته اند، کار عراقی برای اخراج یانکیها دشوار، اما شدنی است.
برای رسیدن به حق باید هزینه هم داد و مردم عراق و دولتمردان این کشور، اکنون باید برای استقلال و آزادی خود هزینه بدهند.
قرارداد واشنگتن و بغداد به شدت علیه عراق است، اخراج آمریکا از عراق هزینه سنگینی را بر این کشور وارد میکند، اما ارزش اخراج آمریکا، قطع دست آمریکا از عراق و استقلال سیاسی بسیار با ارزشتر از هزینهای است که لغو قرارداد امنیتی آمریکا و عراق دارد.
عراق برای اخراج آمریکا باید یک تریلیون و ۲۲۰ میلیون دلار بپردازد.
توافقنامه امنیتی بین عراق و آمریکا که در سال ۲۰۰۷ میلادی امضا شد، قرارداد یکطرفه است وهر آنچه در این قرارداد وجود دارد، به نفع آمریکا است.
توافقنامه مذکور در سال ۲۰۰۹ نیز تجدید نظر شد و بندهایی به آن اضافه گشت. طبق توافق اصلاح شده دولت آمریکا اجازه احداث ۱۶ پایگاه نظامی در سراسر خاک عراق را بدست آورد.
همچنین توافق مذکور به دولت آمریکا اجازه میدهد در هر لحظه و هر مکان از خاک و آسمان عراق استفاده نظامی کند.
مردم عراق اکنون راه دشواری را در پیش دارند، اما اگر خواهان پایان اوضاع و شرایط کنونی هستند باید تن به یک مبارزه جدی با اشغالگری آمریکا بدهند؛ ایجاد ۱۶ پایگاه نظامی در خاک عراق تاکنون در هیچ کشور دیگری اتفاق نیفتاده است.
با وجودی که نیروهای آمریکا در عراق حضور دارند و بهانه آنها هم مبارزه با تروریستها است، تاکنون هیچ توفیقی علیه تروریستها به دست نیاورده اند.
همانگونه که آمریکا به بهانه مبارزه با تروریسم و افراط گری به افغانستان حمله کرد و وعده داد به زودی ریشه تروریستها در افغانستان از بین میرود، درعراق نیز از سال ۲۰۰۳، آمریکا به عراق حمله کرد، صدام را که مهره خود آمریکا بود سرنگون کرد، عراق به محلی برای رفت و آمد آمریکایی ها تبدیل شد و از آن تاریخ تاکنون ۱۷ سال است ک عراق روز به روز اوضاع این کشو وخیمتر میشود.
نیروهای نظامی، نیروهای مردمی، مردم و همه عشایر و قبایل عراق باید در این امر متحد شوند تا بتوانند آمریکاییها را خارج کنند.
دولت، ملت، نیروهای نظامی و آن که برای کشور خود در عراق دلسوز است باید پای کار بیاید تا از اجرای توطئههای آمریکا جلوگیری کند.
به گزارش گروه بین الملل ؛ اگرچه پارلمان عراق اخراج نیروهای آمریکایی را تصویب کرده، اما کاخ سفید به این راحتی تن به خروج از عراق نخواهد داد.
پس از اقدام تروریستی آمریکا در به شهادت رساندن سردار «قاسم سلیمانی»، «ابومهدی المهندس» و همرزمانشان در فرودگاه بغداد، موجی علیه آمریکا در منطقه شکل گرفت که ترامپ هم تصور آن را نمیکرد.
در هر صورت یک شرایط ضد آمریکایی شدید در منطقه شکل گرفته که آن هم به خاطر خون به ناحق ریخته شده شهدای جمعه خونین در بغداد است.
آمریکاییها پس از مصوبه پارلمان عراق از این تصمیم ابراز ناخرسندی کرده و از آن تمکین نکردند.
ترامپ حتی عراق را تهدید به تحریمهای شدید اقتصادی کرد و با وقاحت گفت که از عراق خارج نخواهد شد.
«مارک اسپر»، وزیر دفاع رژیم آمریکا هم بر سیاست اشغال عراق تأکید کرد و گفت: «نیروهای آمریکایی از عراق خارج نخواهند شد.»
با وجود سیاستی که آمریکاییها در پیش گرفته اند، کار عراقی برای اخراج یانکیها دشوار، اما شدنی است.
برای رسیدن به حق باید هزینه هم داد و مردم عراق و دولتمردان این کشور، اکنون باید برای استقلال و آزادی خود هزینه بدهند.
قرارداد واشنگتن و بغداد به شدت علیه عراق است، اخراج آمریکا از عراق هزینه سنگینی را بر این کشور وارد میکند، اما ارزش اخراج آمریکا، قطع دست آمریکا از عراق و استقلال سیاسی بسیار با ارزشتر از هزینهای است که لغو قرارداد امنیتی آمریکا و عراق دارد.
عراق برای اخراج آمریکا باید یک تریلیون و ۲۲۰ میلیون دلار بپردازد.
توافقنامه امنیتی بین عراق و آمریکا که در سال ۲۰۰۷ میلادی امضا شد، قرارداد یکطرفه است وهر آنچه در این قرارداد وجود دارد، به نفع آمریکا است.
توافقنامه مذکور در سال ۲۰۰۹ نیز تجدید نظر شد و بندهایی به آن اضافه گشت. طبق توافق اصلاح شده دولت آمریکا اجازه احداث ۱۶ پایگاه نظامی در سراسر خاک عراق را بدست آورد.
همچنین توافق مذکور به دولت آمریکا اجازه میدهد در هر لحظه و هر مکان از خاک و آسمان عراق استفاده نظامی کند.
مردم عراق اکنون راه دشواری را در پیش دارند، اما اگر خواهان پایان اوضاع و شرایط کنونی هستند باید تن به یک مبارزه جدی با اشغالگری آمریکا بدهند؛ ایجاد ۱۶ پایگاه نظامی در خاک عراق تاکنون در هیچ کشور دیگری اتفاق نیفتاده است.
با وجودی که نیروهای آمریکا در عراق حضور دارند و بهانه آنها هم مبارزه با تروریستها است، تاکنون هیچ توفیقی علیه تروریستها به دست نیاورده اند.
همانگونه که آمریکا به بهانه مبارزه با تروریسم و افراط گری به افغانستان حمله کرد و وعده داد به زودی ریشه تروریستها در افغانستان از بین میرود، درعراق نیز از سال ۲۰۰۳، آمریکا به عراق حمله کرد، صدام را که مهره خود آمریکا بود سرنگون کرد، عراق به محلی برای رفت و آمد آمریکایی ها تبدیل شد و از آن تاریخ تاکنون ۱۷ سال است ک عراق روز به روز اوضاع این کشو وخیمتر میشود.
نیروهای نظامی، نیروهای مردمی، مردم و همه عشایر و قبایل عراق باید در این امر متحد شوند تا بتوانند آمریکاییها را خارج کنند.
دولت، ملت، نیروهای نظامی و آن که برای کشور خود در عراق دلسوز است باید پای کار بیاید تا از اجرای توطئههای آمریکا جلوگیری کند.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *