این ملک به فروش می‌رسد...
به گزارش خبرنگار گروه فضای مجازی ، مرضیه هاشمی، خبرنگار و مستندساز در فضای مجازی پستی به این شرح منتشر کرد:
این ملک به فروش می‌رسد... رانندگی کردن رو خیلی دوست دارم. از ۱۸ سالگی هر وقت ذهنم خسته بود و ماشین داشتم، سوار می‌شدم و با جاده مسابقه می‌زاشتم: هر کی دورتر رفت برنده!
آخرین باری که به جاده زدم یه روز صبح همین تازگیا بود. فشار طولانی مدت کاری و شیفت سخت شب قبلش کار خودشو کرد. گفتم یه قدر برم سمت غرب تا آسمون بالای سرم از خاکستری تیره مثلا به خاکستری روشن تبدیل بشه.
به خودم که اومدم بالای سرم کوه برفی بود و زیر پام ابر... و دریغ از یک ژاکت! داشت تاریک می‌شد و دیر بود واسه برگشتن.
تا اومدم سر غروب یه شام بخورم و اینترنتی یه اتاق بوم‌گردی پیدا کنم هوا تاریک شده بود.
بعد از کلی پیچ واپیچ تو یه تپه به سختی اتاق رو پیدا کردم.
فرداش که بیدار شدم انگار وسط بهشت بودم!
دورتا دور پراز درخت‌های میوه!
تو یه اتاق کاهگلی خوشگل صبحانه محلی خوردم و باز زدم به جاده برگردم به کار و به زندگیم برسم. ولی این بار با سرعت لاک پشت! مگه می‌شد ازین صحنه‌ها گذشت؟
همه چیز منو به وجد آورده بود. همه چیز به جز چند تکه پارچه بزرگ با نوشته "به فروش می‌رسد". یعنی این تیکه بهشت رو کی قراره بخره؟ که چیکارش کنه؟ درخت‌هاش میمونه یا می‌سوزه؟
تو راه برگشت کلی ساختمون جدید دیدم. رستوران‌های بزرگ. مرکز‌های خرید. بعضی‌ها لب آب... نظارت می‌شه انشاءالله؟
باغدار‌ها و زمین‌دار‌های بومی حمایت می‌خوان که مجبور نشن خونه و زمین‌شون رو بفروشن به یکی که فکر می‌کنه سرمایه فقط پوله.
زمین هم حمایت می‌خواد. قوانین محکم مثل کوه که نزارن تیکه تیکه جنگل کچل بشه.
حمایت از مردم بومی و زمین، حمایت از ما کلانشهری‌ها هم هست که یه وقت آلودگی و شلوغی که روزمون رو سیاه کرد بریم زیر چتر حمایت جنگل.
نمیدونم چه کسی و برای چه منظوری قراره این زمین‌ها رو بخره. ولی می‌دونم این ملک، این طبیعت، حداقل چند ۱۰ میلیون صاحب داره. این ملک فروشی نیست!
I have always liked driving. I love just taking off and driving towards nature, whether it's a desert, a forest or the sea! And the good thing about living in Tehran, Iran, is that I can get to any of these within a few hours drive! (Cont. In Comments)
marzieh_hashemi's profile picture
marzieh_hashemi
There is so much diversity in a close proximity; from staying at a caravanserai in the middle of the desert to going to a ski slope. When seeing the pure beauty of these areas, one simply hopes that natural habitats are more protected so that not only can we continue to enjoy them, but so can our kids and progeny. And hopefully, we will be careful not to ruin these natural wonders of God. We need getaways from the hustle and bustle of the city to be able to have a haven, which soothes our eyes, refreshes our minds and enlivens our spirits. And then we can return to our lives, with more clarity of mind and spirit to help us be more effective in our endeavors and all that we do!
