«مردها آهسته میمیرند»؛ رنج خانواده شهدا پس از جنگ تحمیلی را به تصویر میکشد
نویسنده کتاب «مردها آهسته میمیرند» گفت: در مضمون اصلی کتاب «مردها آهسته میمیرند» به مشکلات و معضلات خانوادههای رزمندگان و شهدا پس از جنگ تحمیلی پرداخته شده و تلاش دارد تا دغدغههای این خانوادهها را مورد بررسی قرار داده و این مشکلات را در ذهن مخاطب به تصویر بکشد.
آرش آسترکی نویسنده کتاب در گفتوگو با خبرنگار گروه فرهنگی پیرامون مضمون کتاب «مردها آهسته میمیرند» گفت: کتاب «مردها آهسته میمیرند» برگرفته از معضلات روز و دغدغههای اجتماعی پس از جنگ است که در ۲۱ فصل با داستانهای متفاوت و یک مضمون مشترک به مخاطب ارائه شده است.
وی در همین راستا ادامه داد: در مضمون اصلی کتاب «مردها آهسته میمیرند» به مشکلات و معضلات خانوادههای رزمندگان و شهدا پس از جنگ تحمیلی پرداخته شده و تلاش دارد تا دغدغههای این خانوادهها را مورد بررسی قرار دهد.
آسترکی پیرامون نگارش کتاب «مردها آهسته میمیرند» ابراز کرد: یک نویسنده همواره به دنبال انعکاس دغدغهها و مشکلات موجود درجامعه است و این عشق به نوشتن نویسنده را برای تهیه محتوا به جلو میراند بدین ترتیب سوژهها از آنچه در جامعه رخ میدهد گرفته میشود. نویسندگان علاقمند هستند تا صدایی باشند برای کسانی که صدایشان شنیده نمیشود.
آسترکی اندیشه خود نسبت به شرایط سخت خانواده شهدا بعد از جنگ تحمیلی را دلیل نگارش کتاب «مردها آهسته میمیرند» دانست و بیان کرد: تلاش کردم تا لابه لای تمام دغدغههای روزمره جامعه با نگارش کتاب «مردها آهسته میمیرند» توجه مخاطبان را به زندگی خانوادههایی که فرزندان خود را در راه دفاع از میهن فدا کردهاند و اکنون تنها با یاد و خاطره آنها زندگی خود را میگذرانند جلب کنم.
وی به علل نامگذاری کتاب «مردها آهسته میمیرند» اشاره و تصریح کرد: در یکی از فصلهای کتاب «مردها آهسته میمیرند» به زندگی خانوادهای کوچک که تنها فرزندش را در راه دفاع از میهن در هشت سال دفاع مقدس از دست داده اشاره شده است، پدری پیر که علاقه وافر وی به فرزندش سبب شده تا روزهای باقی مانده عمر خود را با یاد و خاطره او به بگذراند. هر روز به زیر زمین خانه میرود و لباسهای فرزندش در انتهای زیر زمین قرار داده و بوی فرزندش را در آنها جستجو میکند. او دیگر زنده نیست و تنها به گذران عمر میپردازد و آهسته آهسته میمیرد، عنوان کتاب «مردها آهسته میمیرند» را در این فصل از کتاب انتخاب کردم.
این نویسنده کتاب در مورد نحوه نگارش کتاب «مردها آهسته میمیرند» تاکید کرد: من تلاش کردم تا شیوه نگارش خودم را به صورت رئال بیان کنم، زیرا احساس کردم با این سبک بهتر میتوانم مشکلات را مطرح کنم و با مخاطب ارتباط برقرار کنم، من معتقدم رئال نوشتن یعنی بیان دردهای جامعه به همین خاطر این سبک نگارش را دوست دارم. سوژههای من در آثارم زنده هستند و دیده میشوند، اما پرداختن به آنها در قالب تخیل صورت میگیرد.
آسترکی پیرامون بازخوردهای مخاطبان کتاب «مردها آهسته میمیرند» ابراز کرد: از بازخوردهایی که دریافت کردم متوجه شدم کتاب «مردها آهسته میمیرند» توانسته کار خود را به خوبی انجام دهد چراکه من معقتدم اگر کتابی نوشته شود که بتواند برای مدتی هرچند کوتاه ذهن افراد را با خود همراه کند و آنان را به تامل وا دارد و یا در ذهن آنان برای همیشه باقی بماند این کتاب توانسته در جامعه تاثیر گذار باشد.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *