بیوگرافی کامل "عبدالله عبدالله" + تصاویر

به گزارش ، پدر او غلام محی الدین خان زمریانی، سناتور انتصابی از ولایت قندهار در آخرین دور کاری شورای ملی در زمان شاه بود. عبدالله هفت خواهر و یک برادر داشته و کودکی‌اش در کابل و پنجشیر گذشت.

گفتنی است، عبدالله تحصیلات ابتدایی خود را در مدرسه غازی محمد ایوب خان به پایان برد و در سال ۱۳۵۵ از دبیرستان نادریه فارغ‌تحصیل و در سال ۱۳۵۶ وارد دانشکده پزشکی دانشگاه کابل شد.

در سال ۱۳۶۲ تحصیلات خود را به پایان رسانیده و تا سال ۱۳۶۳ در بیمارستان نورِ کابل به عنوان چشم‌پزشک مشغول خدمت بود. در سال ۱۳۶۳ به پاکستان پناهجو شد و تا سال ۱۳۶۴ در بیمارستان سید جمال‌الدین افغانی شهر پیشاور مشغول خدمت به پناهجویان افغانستان بود.

عبدالله عبدالله در سال ۱۳۷۲ با بانو فخریه عبدالله ساکن اصلی ولسوالی در اُستان پروان ازدواج کرد، آنها پس از سقوط کابل به دست طالبان رهسپار پنجشیر شدند و پس از مدتی همراه با خانواده به شهر دهلی نو در کشور هندوستان رفتند و مدتی در آنجا زندگی کردند، آنها ۳ دختر و ۱ پسر دارند، وی به زبانهای پشتو، فارسی و انگلیسی تسلط و همچنین به زبانهای عربی و فرانسوی نیز آشنایی دارد.

فخریه فقط در سال ۲۰۰۹، که عبدالله عبدالله برای اولین بار نامزد انتخابات ریاست جمهوری شده بود، با حجاب کامل در کنار همسرش حضور یافت، هرچند حرفی نزد و مصاحبه ای نکرد، زنان افغانستانی به این تصور که از پشت پرده بیرون آمده است، حضورش را گرامی داشتند. اما روز بعد از برگزاری انتخابات، بار دیگر فخریه تا به امروز پشت پرده بازگشته است. عبدالله عبدالله پس از آن دو بار دیگر نامزد احراز عالی‌ترین مقام دولتی افغانستان شده و به دومین مقام ارشد دولتی و ریاست اجرایی رسید، اما دیگر از فخریه خبری نیست. 

فخریه عبدالله

عبدالله پس از قتل احمد شاه مسعود، در جریان جنگ علیه رژیم طالبان، سخنگوی جبهه متحد بود و در رسانه های بین المللی حظور می افت او بر اساس موافقتنامه به عنوان وزیر خارجه اداره موقت تحت رهبری حامد کرزی تعیین شد و در دولت انتقالی هم در همین مقام کار کرد.

اما پس از سال ۱۳۸۳، عبدالله در کابینه دولت منتخب حامد کرزی راه نیافت و از کارهای رسمی کنار گذاشته شد.

برای بار اول عبدالله عبدالله یکی از نامزد‌های انتخابات ریاست‌جمهوری افغانستان در سال ۱۳۸۸ بود. معاونین وی در این انتخابات را همایون شاه آصفی و چراغعلی چراغ تشکیل می‌داد.

عبدالله عبدالله در دور اول این انتخابات توانست ۱٬۴۰۶٬۲۴۲ رأی که ۳۰٫۵۹٪ کل آراء می‌شد را کسب کند. در ابتدا حامد کرزی ۵۵ درصد اعلام شد، اما با بررسی تقلب‌ در انتخابات، آراء کرزی به زیر ۵۰ درصد رسید و قرار شد انتخابات به دور دوم کشیده شود، اما عبدالله در اعتراض به عملکرد نادرست حکومت و کمیسیون مستقل انتخابات، از حضور در دور دوم انتخابات انصراف داد و در نتیجه آن حامد کرزی به عنوان رئیس جمهور انتخاب شد.

برای بار دوم عبدالله عبدالله به‌ عنوان نامزد رسمی جبهه ملی افغانستان برای شرکت در انتخابات ریاست جمهوری این کشور در اوت ۲۰۰۹ معرفی شد و نیز یکی از نامزدان ریاست جمهوری افغانستان در سال ۱۳۹۳ بود، که با اعلام نتایج آن انتخابات در دور دوم با اخذ حدود ۴۳٪ آرا از محمداشرف غنی عقب ماند، عبدالله عبدالله اعتبار کمیسیون مستقل انتخابات را زیر سؤال برد که باعث ایجاد بن‌بست طولانی در انتخابات افغانستان شد.

سرانجام عبدالله عبدالله در تاریخ ۷ مهر به عنوان رئیس اجرایی و محمداشرف غنی به عنوان رئیس‌جمهور اعلام شد. جبهه ملی افغانستان بزرگترین تشکل سیاسی مخالف دولت حامد کرزی به‌شمار می‌رود.

برای بار سوم وی در انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۳۹۸ به همراه عنایت‌الله بابر فرهمند به عنوان معاون اول و اسدالله سعادتی به عنوان معاون دوم خود را نامزد این دوره از انتخابات معرفی کرد. شعار تیم وی در این دوره "ثبات و همگرایی" است و وعده تغییر ساختار ریاستی به نخست وزیری و تعدیل قانون اساسی را داده است.

/انتهای پیام/