تلاوت جزء به جزء قرآن مجید/ صفحه ۱۲۷

قَالَ عِیسَى ٱبۡنُ مَرۡیَمَ ٱللَّهُمَّ رَبَّنَآ أَنزِلۡ عَلَیۡنَا مَآئِدَةٗ مِّنَ ٱلسَّمَآءِ تَکُونُ لَنَا عِیدٗا لِّأَوَّلِنَا وَءَاخِرِنَا وَءَایَةٗ مِّنکَۖ وَٱرۡزُقۡنَا وَأَنتَ خَیۡرُ ٱلرَّـٰزِقِینَ ۱۱۴
عیسى بن مریم گفت: خدایا! اى پروردگار ما! براى ما از آسمان سفره اى پر از غذا نازل کن تا عیدى باشد براى اهل زمان ما و نسل آیندۀ ما، و نشانه اى از سوى تو؛ و ما را روزى بخش که تو بهترین روزى دهندگانى

قَالَ ٱللَّهُ إِنِّی مُنَزِّلُهَا عَلَیۡکُمۡۖ فَمَن یَکۡفُرۡ بَعۡدُ مِنکُمۡ فَإِنِّیٓ أُعَذِّبُهُۥ عَذَابٗا لَّآ أُعَذِّبُهُۥٓ أَحَدٗا مِّنَ ٱلۡعَٰلَمِینَ ۱۱۵
خدا فرمود: من مسلماً آن را بر شما نازل مى کنم، پس اگر کسى از شما بعد از آن کافر شود [و به انکار نبوّت عیسى و معجزه اش برخیزد]بى تردید او را عذابى خواهم کرد که هیچ یک از جهانیان را آن گونه عذاب نکنم

وَإِذۡ قَالَ ٱللَّهُ یَٰعِیسَى ٱبۡنَ مَرۡیَمَ ءَأَنتَ قُلۡتَ لِلنَّاسِ ٱتَّخِذُونِی وَأُمِّیَ إِلَٰهَیۡنِ مِن دُونِ ٱللَّهِۖ قَالَ سُبۡحَٰنَکَ مَا یَکُونُ لِیٓ أَنۡ أَقُولَ مَا لَیۡسَ لِی بِحَقٍّۚ إِن کُنتُ قُلۡتُهُۥ فَقَدۡ عَلِمۡتَهُۥۚ تَعۡلَمُ مَا فِی نَفۡسِی وَلَآ أَعۡلَمُ مَا فِی نَفۡسِکَۚ إِنَّکَ أَنتَ عَلَّـٰمُ ٱلۡغُیُوبِ ۱۱۶
و [عرصه هول انگیز قیامت را یاد کنید]هنگامى که خدا به عیسى بن مریم مى فرماید: آیا تو به مردم گفتى که مرا و مادرم را به عنوان دو معبود به جاى خدا انتخاب کنید؟! مى گوید: منزّه و پاکى، مرا چنین قدرتى نمى باشد که آنچه را حقّ من نیست بگویم، اگر آن را گفته باشم یقیناً تو آن را مى دانى، تو از آنچه در جان و روح من است، آگاهى و من از آنچه در ذات توست نمى دانم؛ زیرا تو بر نهان‌ها بسیار دانایى

مَا قُلۡتُ لَهُمۡ إِلَّا مَآ أَمَرۡتَنِی بِهِۦٓ أَنِ ٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ رَبِّی وَرَبَّکُمۡۚ وَکُنتُ عَلَیۡهِمۡ شَهِیدٗا مَّا دُمۡتُ فِیهِمۡۖ فَلَمَّا تَوَفَّیۡتَنِی کُنتَ أَنتَ ٱلرَّقِیبَ عَلَیۡهِمۡۚ وَأَنتَ عَلَىٰ کُلِّ شَیۡءٖ شَهِیدٌ ۱۱۷
من به آنان جز آنچه را که به من دستور دادى نگفتم، [گفتم:]خدایى را بپرستید که پروردگار من و شماست و تا زمانى که در میان آنان بودم گواهشان بودم، و، چون مرا [از میان آنان به سوى خود]برگرفتى، خود مراقب و نگاهبانشان بودى؛ و تو بر همه چیز گواهى

اگر آنان را [به سبب شرک ورزیدنشان]عذاب کنى، بندگان تواند، و اگر آنان را بیامرزى، یقیناً تویى که تواناى شکست ناپذیر و حکیمى

خدا فرمود: این روزى است که راستان را راستى و صدقشان سود دهد براى آنان بهشت هایى است که از زیرِ [درختانِ]آن نهر‌ها جارى است، همیشه در آن جاودانه اند، خدا از آنان خشنود و آنان هم از خدا خشنودند؛ این است رستگارى بزرگ

لِلَّهِ مُلۡکُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا فِیهِنَّۚ وَهُوَ عَلَىٰ کُلِّ شَیۡءٖ قَدِیرُۢ ۱۲۰
مالکیّت و فرمانروایى آسمان‌ها و زمین و آنچه در آنهاست، فقط در سیطرۀ خداست، و او بر هر کارى تواناست