ناگفتههای ماموران پلیس و متهمان سرقت و قاچاق
به گزارش خبرنگار گروه جامعه ، برپایی نمایشگاههای کشفیات پلیس حاشیههای بسیاری دارد. نمایشگاهها در محوطه ستاد فرماندهی پلیس برگزار میشود. متهمان با لباسهایی یک رنگ و دستهایی بسته در گوشهای کز کرده اند و سربازان بالای سر آنها نگهبان حرکاتشان هستند.
در طرف دیگر ماموران پلیس با لباسهایی سبز رنگ بالای سر میزهایی ایستاده اند که کشفیاتشان روی آنها چیده شده است. میزها پر از تلفنهای همراه سرقتی، لوازم خودرو یا وسایل کم یابی مانند بی سیمهای نظامی یا سلاحهایی است که به صورت قاچاقی وارد کشور شده اند.
در این میان افراد دیگری هستند که تا همین شب قبل از نمایشگاه، به دنبال کشف جرم و دستگیری متهمان بوده اند. از قرمزی چشم هایشان میتوان حدس زد چند شبی است راحت نخوابیده اند.
در این نمایشگاهها ماموران پلیس در کنار سارقان یا قاچاقچیانی که آنها را دستگیر کرده اند میایستند و ماجراهای دستگیری به مردم گزارش داده میشود.
در طرح رعد پلیس پیشگیری، آمار دستگیری سارقان خودرو، موتورسیکلت و تلفنهای همراه بیشتر از سایر مجرمان است.
این سارقان با لباسهای شخصی و دستهایی زنجیر شده سر در گریبان فرو میبرند و وقتی از آنها میپرسید جرم شما چیست؟ میگویند جرمی مرتکب نشده اند و نمیدانند چرا دستگیر شده اند.
اگر از سارقان تعداد سرقت هاییشان را بپرسید تنها مواردی را که به خاطرشان دستگیر شده اند، گردن میگیرند. درصورتی از خانههای آنها چندین تلفن همراه یا ضبط ماشین کشف شده است.
مسعود یکی از سارقانی است که به همراه همسرش دست به سرقت اموال داخل خودرو میزد. او ۲۳ سال دارد و چهرهی آرامش اصلا شبیه به سارقان فیلمهای پلیسی نیست. مسعود گاهی برای شناسایی نشدن و عادی جلوه دادن، با حیوان خانگی اش به سرقت دست میزده است.
به گفته ماموران پلیس پیشگیری، کشف موارد بسیاری اموال سرقتی از منازلشان باعث شده تعداد شاکیان خصوصی آنها نیز افزایش یابد و پرونده هایشان سنگینتر شود.
در طرحهای ظفر پلیس مبارزه با مواد مخدر، خرده فروشان و قاچاقچیان مواد مخدر با لباسهای آبی کمرنگ یک دست دیده میشوند. دست هایشان بسته است و قرار است به دادگاه منتقل شوند.
میانگین سنی آنها کمتر از سارقان طرح رعد است و میگویند جرمی جز مصرف مواد مخدر مرتکب نشده اند. اما آنها را در خانههای مرکز پخش مواد مخدر دستگیر کرده اند و شواهد نشان میدهد در معتاد کردن چندنفر دست داشته اند.
میلاد ۱۹ ساله به جرم مصرف و پخش مواد مخدر گل توسط پلیس دستگیر شده است. او میگوید معتاد نیست و تفریحی گل میکشد. میلاد از اقدامات خود پشیمان است و به هم سن و سال هایش توصیه میکند حتی برای تفریح هم سراغ کار خلاف نروند.
نکتهای که در ابراز پشیمانی این متهمان جلب توجه میکند این است که اکثر این متهمان سابقه دار هستند و حتی سالها در زندان آب خنک خوردن هم دلیلی برای قبول پشیمانی شان نیست.
وجه اشتراک تمام نمایشگاههای پلیس، متهمانی هستند که ادعا میکنند پشیمان اند یا کاری انجام نداده اند. اما با پای درد و دل ماموران پلیس نشستن، دیدن جراحات وارده بر بدن آنها توسط این متهمان یا مدارک و کشفیات آنها نشان میدهد، کسانی که حالا ساکت و آرام یک گوشه حیاط فرماندهی پلیس نشسته اند و دست هایشان بسته است، اگر آزاد شوند بسیار خطرناک و غیرقابل کنترل هستند.
ماموران پلیس مبارزه با مواد مخدر مصاحبه نمیکنند و نمیخواهند تصویر یا حتی صدای آنها ثبت و ضبط شود. اما میگویند اینها را نبین که اینجا مظلوم و ساکت نشسته اند. دست هایشان را باز کنی خطرناک میشوند و هیچ چیزی جلودارشان نیست.
این مامور پلیس دست هایش را نشان میدهد، آثار چاقو بر کف دستش نمایان است و دلخراش. شکستن دست و پا هم برایشان عادی شده است. میگوید در عملیاتهای مختلف چندین بار چاقو خورده و بارها به مرگ تهدید شده است.
گفتههای مستند پلیس و پروندههای سنگین این متهمان نشان از بی رحمی، خشونت و خودخواهی این افراد در ارتکاب جرائمشان دارد.