ترسو‌ها به جام جهانی نمی‌روند
به گزارش خبرنگار ورزشی ، تیم ملی فوتبال ایران در شرایطی پنجشنبه هفته گذشته به مصاف تیم عراق رفت که با توجه به نتایج ۳ بازی گذشته خود و حضور در رده سوم مرحله گروهی مقدماتی جام جهانی نیاز مبرمی به پیروی در این بازی داشت. با این وجود و در شرایطی که به نظر می‌رسید تیم ملی در این بازی با یک برنامه هجومی وارد زمین شود، برخلاف انتظار هیچ اثری از تیم قدرتمند سال‌های اخیر در زمین دیده نمی‌شد.
نبود برنامه تاکتیکی در کنار بی‌نظمی بازیکنان در تمام پست‌ها باعث شده بود تا عراق آن طور که خودش دلش می‌خواهد بازی کند. مدافعان کناری تیم ملی در این بازی بار‌ها روی سرعت بازیکنان عراقی جا ماندند و حتی تعویض نادری با محمدی هم نتوانست ضعف سمت چپ خط دفاعی ایران را پوشش دهد.
نکته مهم، اما به نوع سیستمی بود که سرمربی تیم ملی برای این بازی در نظر گرفته بود. در شرایطی که ویلموتس بار‌ها اعلام کرده تنها از سیستم هجومی استفاده می‌کند در بازی مقابل عراق از امید ابراهیمی و شجاعی در هافبک دفاعی و نوراللهی در این پست استفاده کرد و در نهایت چوب همین محافظه کاری خود را خورد. درست مثل بازی مقابل بحرین که تغییرات سرمربی تیم ملی و عدم ارائه فوتبال هجومی باعث شکست تیم ملی شد.
امید ابراهیمی بعد از نیمکت‌نشینی در بازی مقابل کامبوج در دو دیدار بحرین و عراق به کار گرفته شد و تقریبا یکی از ضعیف‌ترین بازیکنان میدان بود و گل اول عراق هم روی اشتباه محرز او به ثمر رسید. کنار اینها سورپرایز ویلموتس برای این دیدار حساس بود که ناگهان تصمیم گرفت از مسعود شجاعی در ترکیب اصلی استفاده کند. مسعود در این بازی آنقدر عملکرد ضعیفی داشت و تعویض نشد تا از زمین اخراج شد.
در هر صورت تیم ملی حالا راه بسیار سختی برای صعود از گروه خود دارد و سرمربی تیم ملی باید این را بداند که اگر قرار باشد در ادامه راه هم این طور بترسد و محافظه کار باشد هیچ‌وقت رنگ موفقیت را نمی‌بیند.