رفتار‌های نمایندگان مجلس بررسی می‌شود؟
به گزارش گروه فضای مجازی ، به نقل از روزنامه سیاست روز سرمقاله‌ای با عنوان حرمت امام زاده؟! را منتشر کرده که به این شرح است:
چند صباحی است که رفتار‌های ناشایست و به دور از شأن برخی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی باعث شده است تا رفتار نمایندگان در بوته نقد دلسوزان انقلاب و کلیت مجلس مورد هجمه ساده اندیشان و خرس خاله‌های بی بصیرت قرار گیرد.
شکی نیست که تضعیف نهاد قانون گذاری کشور به هر بهانه و علتی که صورت گرفته باشد نمی‌تواند کار درستی تلقی شود، چرا که در نظام‌های دموکراسی، پارلمان نقش عمود خیمه نظام سیاسی را بازی می‌کند؛ بنابراین هیچ حکومتی اجازه تعرض به آن را به شهروندان خود نمی‌دهد.
در ایران اسلامی، مجلس شورای اسلامی در مقایسه با دموکرات‌ترین کشور‌های دنیا از جایگاه رفیع‌تری برخوردار است، چرا که در حکومت‌های مهد دموکراسی هم در شرایطی می‌توان پارلمان را منحل و درخواست انتخابات زود هنگام برای تعیین نمایندگان جدید و تشکیل مجلسین را داد.
هرچند در کشور ما چنین اختیاری به احدی داده نشده است. مطابق اصل شصت و سوم قانون اساسی: «دوره نمایندگی مجلس شورای اسلامی چهار سال است. انتخابات هر دوره باید پیش از پایان دوره قبل برگزار شود به طوری که کشور در هیچ زمان بدون مجلس نباشد.» یا بر اساس اصل شصت و ششم صرفاً در زمان جنگ و اشغال نظامی کشور به پیشنهاد رئیس جمهور و تصویب سه چهارم مجموع نمایندگان و تائید شورای نگهبان انتخابات نقاط اشغال شده یا تمامی مملکت برای مدت معینی متوقف می‌شود و در صورت عدم تشکیل مجلس جدید، مجلس سابق همچنان به کار خود ادامه خواهد داد.
بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران مجلس را در رأس امور می‌دانستند. مقام معظم رهبری علاوه بر دستگاه‌های اجرایی و قضائی، نیرو‌های نظامی و انتظامی را نیز به تبعیت از مجلس فرا می‌خوانند. به نظر می‌رسد متأسفانه بعضی از متولیان مجلس شورای اسلامی، خود حرمت نگه نداشتند. زمانی که برخی از نمایندگان بر خلاف عرف دیپلماتیک به اتفاق بعضی از نیرو‌های دستگاه دیپلماسی رسمی کشور با خانم موگرینی و هیات اروپایی، عکس سلفی می‌گرفتند فکر نکرده بودند که کاری سبک و به دور از شأن و منزلت نمایندگی انجام می‌دهند؟ موقعی که موافقت نامه برجام را ظرف بیست دقیقه از تصویب مجلس گذراندند، تصور نمی‌کردند که ممکن است، مورد سئوال افکارعمومی قرار گیرند؟ زمان بیست دقیقه‌ای فرصت برای روخوانی ساده موافقت نامه نیز کافی به نظر نمی‌رسد چه رسد به بحث و بررسی بند به بند و فصل به فصل آن.
زمانی که ۱۹۵ نفر از نمایندگان طرح شفافیت رأی نمایندگان در مصوبات مجلس را امضاء می‌کنند، اما در رأی گیری به یک فوریتی طرح، تنها ۵۲ نفر رأی مثبت می‌دهند، تصور نمی‌کردند که این عملشان ممکن است دستاویزی برای برخی تریبون داران ساده لوح قرار گیرد؟
وقتی که در پیگیری بعضی از پرونده‌های قضایی مثل زمین خواری و خودروسازی، سر و کله یکی دو تا نماینده دیده می‌شود، بعد از تصویب لایحه ایجاد یا احیاء وزارت بازرگانی ۶۰ نفر از نمایندگان طی نامه سرگشاده‌ای به شورای نگهبان این مصوبه را غیر قانونی و مغایر با آیین نامه داخلی مجلس و عدم رعایت حد نصاب دو سوم رای نمایندگان اعلام می‌کنند که حتما باید مورد توجه این شورا قرار گیرد.
آیا براستی امضاء کنندگان این نامه نمی‌دانند که گرچه طبق اصل هشتاد و پنج قانون اساسی سمت نمایندگی مجلس قائم به شخص است و قابل واگذاری به دیگری نیست؟ اما قدرت مجلس در مصوبات آن بعد از تایید شورای نگهبان و در حکم «قانون» تجلی می‌یابد! لذا اگر همه نمایندگان مجلس هم در مورد موضوعی، خارج از چارچوب قانون اظهار نظری بنمایند، ولو آن که محترم هم شمرده شود، وجاهت قانونی نخواهد داشت؛ بنابراین اگر عملکرد ناشایست برخی از نمایندگان - با هر نیتی، ولو خیر خواهانه و یا جاهلانه صورت گرفته باشد - تضعیف مجلس نباشد، پس چه اسمی می‌شود بر آن گذاشت؟ که از قدیم گفته اند، حرمت امامزاده را باید متولی نگهدارد.
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه‌های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.