پناهجویان افغانستانی در صدر کشورهای پناهجوفرست در سال 2018
به گزارش گروه بین الملل ، داود عیوضلو»، پژوهشگر مهاجرت اجباری و پناهجویی، رصدخانه مهاجرت ایران در یادداشتی اختصاصی به بررسی آخرین تحولات در زمینههای مهاجرت پرداخت.
در این یادااشت آمده است: براساس جدیدترین گزارش مهاجرتهای بین المللی که توسط سازمان همکاری اقتصادی و توسعه (OECD) در سپتامبر 2019 (شهریور 1398) منتشر شده است، پناهجویان افغانستانی بالاتر از پناهجویان سوری و عراقی بیشترین تعداد پناهجوی ثبت شده در کشورهای OECD را در سال 2018 به خود اختصاص دادهاند.
گزارش سال 2019 OCED به بررسی آخرین تحولات در زمینه مهاجرتهای بین المللی پرداخته است. در این گزارش پناهجویان افغانستانی جایگاه اول را در زمینه بیشترین پناهجوی ثبت شده در کشورهای OECD به خود اختصاص دادهاند.
از اینرو بررسی وضعیت پناهجویان افغانستانی با توجه به همسایگی این کشور با ایران و حضور تعداد زیاد پناهندگان افغانستانی در ایران اهمیت زیادی دارد.
براساس این گزارش، پناهجویان افغانستانی ثبت شده از سال 2014 تا 2015 در کشورهای OECD همچون روند جهانی آن افزایش داشته است بطوریکه در سال های 2017 و 2018 تعداد پناهجویان افغانستانی جدید ثبت شده در این کشورها از پناهجویان عراقی و سوری پیشی میگیرد.
نمودار زیر سه کشور اصلی پناهجو فرست به کشورهای OECD را نشان میدهد.
همچنانکه نمودار فوق نشان می دهد پناهجویان جدید افغانستانی ثبت شده در سال 2018 حدود 95 هزار نفر بوده است. تعداد پناهجویان جدید ثبت شده از سه کشور افغانستان، سوریه و عراق در سال 2018 نسبت به سال 2017 کاهش یافته است بطوریکه تعداد پناهجویان جدید ثبت شده عراقی حدود 30 درصد، پناهجویان سوری 17 درصد و پناهجویان افغانستانی 14 درصد کاهش یافته است.
مقصد اصلی پناهجویان افغانستانی ثبت شده در کشورهای OECD در سال 2018 به ترتیب کشورهای ترکیه، یونان، فرانسه، آلمان و بریتانیا بوده است.
از طرف دیگر پناهجویان افغانستانی در کشورهایی همچون کانادا، ایتالیا، اسپانیا، هلند و ایالات متحده آمریکا در میان 15 کشور اول پناهجو فرست به این کشورها قرار ندارند.
بعبارتی دیگر پناهجویان افغانستانی این کشورها را بعنوان مقصد خود برای ارائه درخواست پناهندگی در سال 2018 انتخاب نکرده اند.
مقصد اصلی پناهجویان افغانستانی در سال 2018 در نمودار زیر نشان داده شده است. موقعیت کشورهای کانادا و ایالات متحده آمریکا و عدم امکان دسترسی پناهجویان به این کشورها باعث شده است که تعداد پناهجویان ثبت شده افغانستانی در این کشورها بسیار پایین باشد.
همچنین با روی کار آمدن احزاب راست و ملی گرا در ایتالیا و اتخاذ سیاست سختگیرانه در زمینه پناهجویان در کاهش تمایل پناهجویان افغانستانی برای ثبت درخواست پناهندگی در این کشور بی تأثیر نبوده است.
همچنانکه نمودار فوق نشان میدهد از مجموع حدود 95 هزار پناهجوی جدید افغانستانی ثبت شده در کشورهای OECD در سال 2018 بیش از 50 درصد آنها در کشور ترکیه درخواست پناهندگی دادهاند.
نکته مهم دیگر، کاهش تعداد پناهجویان جدید افغانستانی در این کشورها بجز دو کشور یونان و فرانسه است بطوریکه میزان افزایش تعداد پناهجوی جدید افغانستانی در سال 2018 در مقایسه با سال 2017 در این دو کشور به ترتیب 58 و 55 درصد بوده است.
در بین 15 کشور فوق بیشترین کاهش در تعداد پناهجوی افغانستانی ثبت شده در سال 2018 مربوط به کشور مجارستان است که کاهش 80 درصدی را نشان میدهد که این موضوع تحت تأثیر سیاستهای سختگیرانه دولت مجارستان در برابر ورود پناهجویان به این کشور است.
از طرف دیگر پناهجویان افغانستانی ثبت شده در کشورهایی همچون آلمان (40 درصد کاهش)، سوئد و اتریش (کاهش 50 درصدی) و ترکیه (کاهش 20 درصدی) با کاهش مواجه شده است.
در کشور استرالیا نیز که از سالهای گذشته بعنوان یکی از مقاصد اصلی پناهجویان افغانستانی به شمار میرفت کاهش 69 درصدی ثبت پناهجویان جدید افغانستانی را در سال 2018 در مقایسه با سال 2017 شاهد هستیم.
در مجموع افزایش تعداد پناهجویان جدید افغانستانی در یونان و تعداد بالای پناهجویان افغانستانی در کشور ترکیه و با در نظر گرفتن تحولات داخلی کشور افغانستان و شدت گرفتن ناآرامیها و مشکلات امنیتی در این کشور به نظر میرسد افغانستان در سالهای پیش رو همچنان بعنوان یکی از اصلیترین کشورهای پناهجو فرست در سطح منطقه ای و جهانی مطرح باشد.
موضوعی که جمهوری اسلامی ایران را از نظر ورود پناهجویان جدید و یا انتخاب ایران بعنوان کشور ترانزیت برای عبور به سمت کشورهای اروپایی تحت تأثیر قرار میدهد.
از طرف دیگر با شدت گرفتن درگیریهای داخلی در سایه توقف فرایند توافق ایالات متحده آمریکا و دولت مرکزی با طالبان و افزایش تعداد آوارگان داخلی در سالهای اخیر افراد بیشتری از این کشور در معرض ترک وطن و درخواست پناهندگی در کشورهای دیگر قرار خواهند گرفت.
موضوعی که از سوی دیگر سیاست بازگشت داوطلبانه پناهجویان و مهاجران افغانستانی ساکن در ایران و پاکستان را با چالش جدی روبرو خواهد ساخت.