کهگیلویه و بویراحمد وارد یک بحران جدی می شود (+تصاویر)

بحران آب در دنیا و به تبع آن در سرزمین عمدتا خشک ایران هر روز جدی و جدی تر می شود و اگر فکر اساسی به حال این بحران نشود، حیات در بخش اعظمی از این سرزمین با خطر جدی مواجه خواهد شد.

به گزارش میزان؛ استان کهگیلویه و بویراحمد در جنوب غربی ایران یکی از معدود استان هایی است که با وجود مساحت یک درصدی از منابع آبی قابل توجهی برخوردار است اما طبق آماری که وزارت نیرو منتشر کرده، هیچ استان اوضاع آبی خوبی ندارد و کهگیلویه و بویر احمد نیز درگیر با تنش آبی است.

می توان مدعی شد اگر به خودی خود و بدون تغییر در اکوسیستم، طبیعت را رها می کردیم شاید تا مدت ها با تش آبی درگیر نبودیم اما سیاست گذاری های غلط آبی در سالیان گذشته موجب شده تا امروز شاهد این باشیم که شهرهای یاسوج، دهدشت، لیکک، مادوان و سوق در کهگیلویه و بویراحمد دچار تنش آبی باشند.

مهمترین تصمیماتی که در سالیان دراز باعث شد تا استانی که ۱۰ درصد منابع آبی را در یک درصد مساحت کشور دارد امروز دچار این وضعیت شود، احداث سدهایی بود که علیرغم صرف هزینه از استان، هیچ منافعی برایمان نداشت و حتی زیان آن به مراتب متوجه استان شده است.

 زیرآب رفتن بخشی از زمین های زراعی و باغات، قطع دسترسی برخی از مناطق از آب های جاری، خشک شدن و پائین آمدن سطح آب های زیرزمینی و به تبع آن ممنوعیت حفرچاه برای کشاورزی مردم در کنار هزینه های هنگفت احداث سد، عمده تبعات سدهای احداث شده در استان بوده است.

شاید سدها در طول سالیان، کمک کوچکی به استان داشته اند اما تعبیر زیبای بزرگواری مبنی بر اینکه " از پشت سد نمی‌توان آب برداشت کرد” را باید با طلا نوشت، چرا که استان کهگیلویه و بویراحمد از سدهایش از حق آبه هم برخوردار نیست.

این موضوع بخوبی نشان می دهد که مدیریت روان آب ها در استان هیچگاه سیاست درستی بخود ندیده است و سدهای احداث شده و در دست ساخت نیز هیچ کمکی به استان نکرده اند که یکی از مهمترین عوامل آن عدم مکان یابی مناسب در زمان ساخت سدها بوده است چرا که؛ سد شاه قاسم یاسوج اکنون آبی ندارد، سد مارون برای بهبهان و سایر نقاط خوزستان و سد کوثر نیز عمدتا مناطق هرمزگان و بوشهر را پوشش می دهد.

اکنون هم موضوع سدتنگ سرخ مطرح است، سدی که در مشخصات فنی آن ابهامات زیادی وجود دارد و معلوم نیست که آب آن در کجا مصرف خواهد شد اما مشخص است که در وهله اول؛ زمین ها، باغات و مزارع زیادی از کهگیلویه و بویراحمد از بین می رود که به معنای حذف این بخش از کشاورزی است، دوم، این زمین ها از اعتبارات استان خریداری و رفع معارض می شود و سوم اینکه بخش زیادی از آبی که در مخزن سد جمع خواهد شد قبلا بدون هیچ هزینه ای در استان مصرف می شد.

سد شاه قاسم یاسوج

این سیاست گذاری ها در گذر زمان اکنون در ضربه بزرگ برای استان داشته است:

۱ – درگیر شدن استان با تنش آبی که با توجه به نسبت مساحت و میزان آب های جاری سنخیتی باهم ندارند.

۲- تهدید سازمان جهاد کشاورزی استان برای تعطیلی کشاورزی برخی از مناطق گرمسیری که متاثر از پائین آمدن سطح آب های زیرزمینی ناشی از همین رویکردهای غلط گذشته است.

۳ – مشکلات آبی در ۵ شهر پرجمعیت استان کاملا ملموس و علنی شده است و در برخی از شهرهای دیگر نیز بعید نیست چنین وضعی اتفاق بیفتد.

با توجه به این موضوعات بعید نیست در سالیان آینده شاهد بحران های جدی تری آبی در پرآب ترین استان کشور باشیم و فاجعه های زیست محیطی و عواقب خطرناک بی توجهی امروز در آینده متوجه این دیار خواهد شد لازم است فورا به به این وضع رسیدگی کرد و در مشخصا موضوع ” جمع آوری آب و مصرف درست آن در استان کهگیلویه و بویراحمد” در دستور کار مسئولان قرار گیرد.

امروز کهگیلویه و بویراحمد هیچ سیاست روشنی برای مدیرت منابع آبی خود ندارد و هیچ برنامه ای هم برای آینده در دست نیست و این موضوع در آینده کهگیلویه و بویراحمد را وارد چالش های عمده خواهد نمود و حیات در کهگیلویه و بویراحمد به خطر خواهد افتاد.

امروز کشاورزان را بیکار کرده ایم و حتی آب خوردن نیز در برخی مناطق استان کمیاب شده و این موضوع برای استانی که از بارش بالا و ذخیره آب فراوان و همچنین ده درصد آب جاری کشور برخوردار است جای بسی تامل دارد.

با صرف هزینه های هنگفت سدهایی ساخته شده که هیچ نقشی در تامین آب استان ندارند و اعتبار این سدها از محل اعتبارات کهگیلویه و بویراحمد هزینه شده اما نه کشاورزی را رونق داده و نه مشکل بی آبی را حل نموده، باید پرسید تا کی باید این وضعیت ادامه پیدا کند؟

بجز موضوع سدها، عدم فرهنگ سازی در مصرف آب و آموزش طریقه صحیح مصرف را می توان مهمترین موضوعی دانست که مسئولان و رسانه ها از اجرای خوب آن غافل مانده اند که د مطالب بعدی به آن خواهیم پرداخت.

منبع : بویر نیوز

/انتهای پیام/