بحران سلامت روحی مهاجران در بازداشتگاه‌های مرزی آمریکا/پولیتیکو: مهاجران با طناب خود را دار می‎زنند

به گزارش گروه بین الملل ، بازرسی‎های انجام شده نشان دهنده وسعت بحران سلامت روحی و روانی مهاجران در بازداشتگاه مرزی کالیفرنیا است که به شدن روندی صعودی داشته است.

تصمیم دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا در سال ۲۰۱۷ به منظور تغییر سیاستی که منجر به آزاد شدن مهاجرانی که در انتظار جلسات دادگاه برای اخراج آن‌ها از آمریکا بودند، باعث شد تا بازداشتگاه‌های مرزی برای مقابله با شرایط روحی و روانی مهاجران از اضطراب گرفته تا بیماری اسکیزوفرنی سردرگم شوند.

 

 

آمار‌ها نشان می‌دهد تعداد مهاجرانی که در این بازداشتگاه از بیماری‌های روحی و روانی رنج می‌بردند بین ۳ تا ۶ هزار نفر بودند. برخی از طرفداران و وکلایی که با مهاجران در ارتباط بودند بر این باورند این احتمال وجود دارد که حتی شمار مهاجرانی که از بیماری‌های روحی رنج می‌برند بیشتر باشد.

 

بیشتر بخوانید: آشکارتر شدن دورویی آمریکا در اجرای حقوق بشر

به گزارش پولیتیکو، در واقع بسیاری از مهاجران که از بیماری روحی رنج می‌بردند در شرایط روحی ثابتی نیستند تا بتوانند در مراحل قانونی مهاجرت شرکت کنند، در نتیجه این امر منجر به بیشتر ماندن مهاجران در بازداشتگاه و وخیم شدن شرایط روحی آن‌ها می‌شود.

در حالی که درمان و معالجه بیماری روحی مهاجران به یک مسئله منفعل تبدیل شده، در نتیجه وضعیت این نوع از مهاجران به ندرت به ثبت رسیده است.

 

 

 

الیزابت جوردان، مدیر پروژه سرشماری بازداشتگاه مهاجران می‎گوید سیستم بازداشتگاه‌های مرزی آمریکا برای سال‌ها است که از درک نیاز‌های روحی و روانی مهاجران که نادیده گرفته شده و مورد بی توجهی قرار گرفته با شکست رو به رو شده‎اند، بنابراین شریط مهاجران در زمان ریاست جمهوری ترامپ و سیاست‌های مهاجرتی او بسیار وخیم‌تر شده است.

بر اساس بازدیدی که در سال ۲۰۱۶ صورت گرفت، در میان ۲۳۰ بازداشتگاه مرزی آمریکا تنها ۲۱ بازداشتگاه خدمات درمانی و مشاوره برای مهاجرانی که از بیماری روحی رنج می‌برند ارائه می‌دهند.

 

 

 

علاوه بر آن، اداره گمرک و مهاجرت آمریکا در شمارش تعداد مهاجران که از سال ۲۰۱۶، ۵۰ درصد افزایش داشته و به ۵۳ هزار نفر رسیده ناتوان بوده و فاقد امکانات لازم است.

بر اساس بازرسی که در سال سپتامبر ۲۰۱۸ از بازداشتگاه‌های مرزی آمریکا صورت گرفت مهاجران بیمار در سلول انفرادی قرار می‎گیرند و برخی دیگر از مهاجران مجبور هستند برای مراجعه به پزشک هفته‌ها و حتی ماه‌ها در صف انتظار بمانند. همچنین برخی از مهاجران برای خلاص شدن از شرایط اسفناکی که در آن گرفتار شده‎اند از ملحفه‌های تخت برای به دار آویختن خود استفاده می‌کردند.

طبق این گزارش، مدیریت اداره گمرک موضوع طناب دار در سلول‌های مهاجران را جدی نگرفته و باور ندارند که این موضوع نیاز به رسیدگی دارد.

 

 

 

یکی از مهاجران در مصاحبه‌ای گفته بود که او با چشم خود چند مهاجر را دیده بود که اقدام به خودکشی کرده بودند و تنها کاری که افسران بازداشتگاه انجام دادند خندیدن به مهاجران بود.