پاریس؛ شریک دزد و رفیق قافله/ حامی تروریست‌های منافقین، نگران منافع برجامی ایران؟
گروه سیاسی ؛ شنبه شب هفته جاری (۱۵ تیر ۹۸) یعنی چند ساعت قبل از آغاز گام دوم کاهش تعهدات هسته‌ای ایران در واکنش به نقض برجام از سوی آمریکا و بدعهدی‌های مکرر اروپا در جبران منافع برجامی ایران، امانوئل مکرون رئیس‌جمهور فرانسه طی تماسی تلفنی با حجت‌الاسلام و المسلمین حسن روحانی، اعتراف کرد که اقدامات اروپا طی ۱۴ ماه اخیر برای جبران تحریم‌های آمریکا موفق و کارآمد نبوده است.
مکرون در این تماس تلفنی که از قرار معلوم تلاشی برای منصرف کردن ایران از برداشتن گام دوم کاهش تعهدات هسته‌ای بوده، اعلام کرد: فرانسه و اروپا همه تلاش خود را برای جبران نقض برجام از سوی آمریکا بکار می‌گیرند.
از سویی دیگر، خبرگزاری رویترز، به نقل از یک منبع در دفتر ریاست جمهوری فرانسه اعلام کرد که «امانوئل بن» مشاور ارشد رئیس‌جمهور این کشور در امور دیپلماتیک روز سه‌شنبه (۱۸ تیر) برای مذاکرات برجامی به تهران می‌رود. قرار است امروز «امانوئل بن» با دریابان «علی شمخانی» نماینده مقام معظم رهبری و دبیر شورای عالی امنیت ملی دیدار و گفت‌وگو کند. در این دیدار آخرین وضعیت پیگیری انجام تعهدات کشورهای اروپایی در برجام و مکانیزم‌های مقابله با تحریم های یکجانبه آمریکا مورد بحث و بررسی قرار خواهد گرفت.
بیشتر بخوانید: مشاور رئیس‌جمهور فرانسه با شمخانی دیدار و گفت‌وگو خواهد کرد
اما فرانسه و رئیس‌جمهور این کشور این روز‌ها در شرایطی می‌خواهند نقش منجی برجام و واسطه میان ایران و آمریکا را ایفا کنند که به هزار و یک دلیل شایستگی این کار را ندارند.
اولا فرانسه در زمان انعقاد و اجرای برجام، بیشترین کارشکنی‌ها و سنگ‌اندازی‌ها را در مسیر انتفاع اقتصادی ایران از توافق هسته‌ای داشته است.
ثانیاً فرانسه در طول ۴۰ سال اخیر و پس از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی، در میان کشورهای اروپایی همتراز با انگلیس، بیشترین خباثت و دشمنی را علیه نظام و مردم ایران روا داشته است و مصداق به روزتر این خباثت در پرونده هسته‌ای موسوم به برجام تکرار شد.
در پاییز ۹۲ که برجام مقدماتی موسوم به توافق ژنو میان ایران و ۱+۵ منعقد شد، مناقشات مرتبط با راکتور اراک نقش پررنگی داشت. در آن دور از مذاکرات «لوران فابیوس» وزیر خارجه وقت فرانسه که در نقش «پلیس بد» ظاهر شده بود و در مسیر حصول توافق کارشکنی می‌کرد، ادعا داشت که تاسیسات هسته‌ای اراک مبهم و مشکوک است. این ایفاگری نقش پلیس بد از سوی دیپلمات‌های فرانسوی تا زمان انعقاد برجام در تاریخ ۲۳ تیر ۹۴ استمرار داشت.
مقام معظم رهبری در تاریخ ۲۵ خرداد ۱۳۹۵ در دیدار جمعی از مسئولان نظام، به این موضوع اشاره کردند و فرمودند: دیدید در قضیّه‌ی هسته‌ای که فرانسوی‌ها نقش پلیس بد را اجرا کردند -البتّه مدیریّت برنامه با آمریکایی‌ها بود، معلوم بود لکن در قضیّه‌ی هسته‌ای بدترین موضع را فرانسوی‌ها گرفتند- ما با فرانسوی‌ها چه‌کار کرده بودیم؟
پس از عملیاتی شدن برجام نیز، بیشترین منفعت اقتصادی و مالی نصیب شرکت‌های فرانسوی شد؛ پاریس از قِبل توافق برجام، بیش از سایر شرکای اروپایی‌اش، کیسه اندوخت و شرکت‌های غول‌آسای فرانسوی از جمله «توتال» و «ایرباس» و «پژو» قراردادهای چشمگیر و عمدتا یکطرفه‌ای با ایران منعقد کردند.
با این وجود پس از خروج آمریکا از برجام در تاریخ ۱۸ اردیبهشت ۹۷، این شرکت‌های فرانسوی بدون لحاظ تعهداتشان به ایران، قراردادهای خود با تهران را بصورت یکطرفه در تبعیت از آمریکا لغو کردند. از جمله شرکت نفتی توتال، قرارداد ۴.۸ میلیارد دلاری توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی را بدون پرداخت غرامت لغو کرد.
بیشتر بخوانید: برزخی برای قراردادهای پسابرجامی/ شرکت‌های اروپایی می‌مانند؟
مقامات فرانسوی پس از انعقاد برجام نیز در زمینه موضوعات داخلی ایران، مواضع مداخله‌جویانه و گستاخانه‌ای را اتخاذ کردند؛ از جمله آنکه «ژان ایو لودریان» وزیر خارجه فرانسه در بهمن ماه ۹۷ اعلام کرد «اگر در مذاکرات بر سر برنامه موشکی ایران پیشرفتی حاصل نشود، فرانسه آماده وضع تحریم‌های جدید علیه جمهوری اسلامی ایران است». این قبیل موضع گیری‌های خصمانه و گستاخانه علیه ایران طی دو سه سال اخیر، حتی در زمان اجرای برجام به کرات از زبان مقامات فرانسوی شنیده شد.
بیشتر بخوانید: ماموریت جدید «پلیس بد برجام»/ تحدید اقتدار موشکی ایران؟
اما سیاهه خباثت‌های فرانسوی‌ها علیه ایران تنها به بدعهدی‌های آن‌ها در زمینه برجام خلاصه نمی‌شود. پیش از ماجرای برجام نیز فرانسوی‌ها جزو پیشگامان در اقدام علیه منافع مردم ایران و همراهی و حمایت از گروه‌های تروریستی ضدایرانی بوده‌اند.
در جریان تجاوز وحشیانه رژیم بعثی صدام به مردم ایران، یکی از بازو‌های تسلیحاتی و مالی ارتش متجاوز رژیم صدام، فرانسوی‌ها بودند.
دولت فرانسه از شهریور ۱۳۵۹ که تجاوز رژیم بعث عراق به ایران آغاز شد تا مقطع منتهی به پایان جنگ، بالغ بر ۹ میلیارد دلار تسلیحات به صدام فروخت.
با آغاز تجاوز صدامیان به ایران، بر حجم فروش تسلیحات و جنگ افزار‌های فرانسه به رژیم بعث عراق افزوده شد؛ بگونه‌ای که در سال ۱۳۶۰ در شرایطی که یکسال از تجاوز صدامیان به ایران می‌گذشت، ۴۰ درصد از تسلیحات ساخته شده در فرانسه به عراق منتقل می‌شد.
۱۳۳ فروند جنگنده «میراژ اف ۱»؛ پنج فروند هواپیمای «سوپراتاندارد» مجهز به موشک‌های اگزوسه؛ ۱۳ سامانه موشک‌انداز متحرک؛ ۸۵ دستگاه توپ ۱۵۵ میلیمتری؛ موشک‌های هوا به هوای «مجیک»؛ بالگرد‌های «سوپر فرلون»؛ سیستم‌های اختلال الکترونیکی هوایی؛ خودرو‌های زرهی سبک و بمب‌های لیزری، از جمله جنگ‌افزار‌های فرانسوی بودند که در زرادخانه رژیم صدام برای تداوم تجاوز به ایران و حمله به مردم ایران ذخیره شده بود.
اما علاوه بر فروش تسلیحات و جنگ افزار‌های نظامی، فرانسوی‌ها حمایت لجستیکی ویژه‌ای نیز از صدام متجاوز به عمل آوردند؛ به گونه‌ای که حدود هزار نفر از تکنسین‌های نظامی فرانسه برای استقرار جنگ افزار‌های این کشور به خاک عراق تردد داشتند؛ همچنین خلبان‌های رژیم بعث به طور محرمانه در یک پایگاه هوایی فرانسه در حوالی شهر «برنت» آموزش می‌دیدند.
بیشتر بخوانید: جنایتکار زیر چتر شیمیایی مدعیان حقوق بشر؛ از «بمب لیزری» فرانسوی تا «گاز خردل» آلمانی
علاوه بر این‌ها، پاریس در طول هشت سال تجاوز رژیم صدام به ایران، حدود هفت میلیارد دلار وام در اختیار بغداد گذاشت. همچنین چندین قرارداد ساخت تسلیحات و انتقال فناوری ساخت جنگ افزار در دوران تجاوز به ایران، میان دولت فرانسه و رژیم بعث عراق منعقد شد؛ که از میان آن‌ها می‌توان به قراردادهای «طرح ولکان» و «پروژه فاو» اشاره کرد. همچنین فرانسه در همان ایام، قراردادی برای بازسازی راکتور هسته‌ای «اوسیراک» عراق با صدام منعقد کرد.
اما در خلال تجاوز رژیم صدام به ایران، معاملات تسلیحاتی میان فرانسه و این رژیم به قدری گسترده شده بود که در میانه‌های جنگ، فرستاده ویژه «والری ژیسکاردستن» رئیس جمهور وقت فرانسه، ضمن سفر به عراق به وزیر دفاع رژیم بعث یعنی «عدنان خیرالله» اعلام کرد که فرانسه می‌تواند یک بمب اتمی به صدام اعطا کند.
در میان سیاهه خباثت‌های فرانسوی‌ها علیه مردم ایران، پرونده فرآورده‌های خونی آلوده به ویروس «اچ آی وی» و ورود آن‌ها از فرانسه به ایران در بین سال‌های ۶۲ و ۶۳ که منجر به مبتلا شدن بیماران هموفیلی و تالاسمی ایرانی به این ویروس شد نیز هنوز از حافظه ایرانیان زدوده نشده است.
بیشتر بخوانید: سیاهه فرانسوی؛ از «خون‌های آلوده» و «کمک به صدام» تا «پذیرایی از منافقین»/ «مکرون» به تهران می‌آید
اما شاید یکی از شنیع‌ترین و خباثت‌آمیز‌ترین اقدامات فرانسوی‌ها علیه مردم ایران، میزبانی و حمایت آن‌ها از عناصر و سرکردگان گروهک تروریستی منافقین باشد. فرانسه سالهاست پناهگاه مشتی تروریست خونخوار به نام سرکردگان گروهک تروریستی منافقین است که ۱۷ هزار فرد بیگناه ایرانی را به شهادت رسانده‌اند.
مقامات فرانسوی نه تنها به سرکردگان جنایتکار گروهک تروریستی منافقین پناه داده‌اند که حتی هر ساله مقدمات برگزاری میتینگ از سوی این جنایتکاران را نیز فراهم می‌کنند.
بیشتر بخوانید: دهن‌کجی پاریس!/ فرانسه نمی‌خواهد ننگ «گروهک تروریستی منافقین» را از خود بزداید؟
در همین سال گذشته، نشست گروهک تروریستی منافقین که از آن با عنوان خیمه‌شب بازی جنایتکاران یاد می‌شود روز شنبه ۹ تیر ۹۷ در پاریس برگزار شد. در این نشست نیز فرانسوی‌های مدعی حقوق بشر به سیاق همیشگی، برای وحشی‌ترین تروریست‌ها، گشاده دستی ویژه‌ای داشتند و علاوه بر تدارک مکان و زمان جهت برگزاری میتینگ تروریست‌های شناسنامه‌دار منافقین، شرایط حضور برخی افراد مزدبگیر خارجی جهت حضور در نشست مزبور را نیز فراهم کردند.
مطابق با مفاد قطعنامه ۱۳۷۳ شورای امنیت مصوب سال ۲۰۰۱، استفاده از خاک و قلمرو و امکانات کشور‌ها جهت اقدامات تروریستی علیه کشورهای دیگر، ضدیت کاملی با مبانی مبارزه با تروریسم دارد. حال سوال این است که سرکردگان گروهک تروریستی منافقین با سیاهه‌ای از جنایات و ترور‌های کور و وحشیانه علیه ملت ایران و تدارک توطئه و آشوب برای اقدام علیه امنیت مردم ایران، چگونه علاوه بر گشت و گذار آزادانه در فرانسه، در این کشورمیتینگ سیاسی هم برگزار می‌نمایند؟!
موارد ذکر شده در بالا، خلاصه‌ای از اقدامات خصمانه و خبیثانه فرانسوی‌ها علیه مردم ایران طی ۴۰ سال اخیر است؛ اقداماتی که به روشنی ثابت می‌کند، سردمداران رژیم فرانسه شایسته واسطه گری و میانجیگری میان ایران و آمریکا نیستند و نمی‌توانند نقش شریک دزد و رفیق قافله را ایفا کنند.
مقامات فرانسوی، قریب به ۴۰ هفته است که در مواجهه با معترضان به نظام سرمایه‌داری موسوم به جلیقه زردها از سیاست مشت آهنین پیروی می‌کنند و وحشیانه‌ترین برخورد‌ها را با مردم معترض کشور خود دارند؛ مردمی که در زیر چرخ دنده‌های نظام ستمگر سرمایه‌داری له شده‌اند. از این رو مقامات فرانسوی بهتر است اوضاع آشفته کشور خود را چاره کنند.