آزمایش سیستم اضطراری خطای پرتاب توسط ناسا

به گزارش گروه فضای مجازی ، ناسا یکی دیگر از آزمایش‌های حیاتی سیستم فرار اضطراری را برای استفاده در پرتاب آینده موشک "SLS" انجام داده است.

سیستم خطای پرتاب(LAS) یا سیستم فرار اضطراری(LES) سیستمی است که در بالای موشک‌های غول پیکر تعبیه می‌شود و وظیفه دارد در صورت تشخیص خطر یا انفجار احتمالی، کپسول خدمه را به سرعت از موشک جدا کند تا خطری جان فضانوردان را تهدید نکند.

استقرار سیستم‌های خطای پرتاب بسیار ضروری است و از زمان برنامه "مرکوری" و برای پرتاب موشک "سترن V" به منظور اکتشاف ماه در دهه ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ استفاده می‌شده است و هم اکنون نیز در پرتاب‌های موشک روسی "سایوز" استفاده می‌شود.

این سیستم را می‌توان به دو بخش تقسیم کرد. بخش اول یک پوسته محافظ سبک وزن است که کپسول را طی صعود می‌پوشاند. این پوشش محافظ از کپسول در برابر گرما، باد و فشارهای صوتی محافظت می‌کند.

بخش دوم، برج پرتاب است که بالای محافظ نشسته است. این برج در نوک تیز موشک قرار دارد و دارای سه موتور تشخیص خطا در پرتاب و همچنین موتورهای جدا کننده کپسول و کنترل ارتفاع است.

این موتورها در هنگام پرتاب و یا حین پرواز موشک غول آسای SLS در صورت تشخیص خطری مبنی بر شکست مأموریت، به سرعت فعال می‌شوند و کپسول خدمه را از بدنه اصلی موشک جدا می‌کنند و می‌توانند ۱۸۱ تن وزن را با خود حمل کنند.

در نهایت چتر نجات باز می‌شود و کپسول به سلامت روی زمین فرود می‌آید.

البته از چتر نجات در آزمایش امروز استفاده نشد، به این دلیل که آنها تاکنون به طور گسترده مورد آزمایش قرار گرفته‌اند و از فرود آوردن ۴۹ آزمایش سربلند بیرون آمده‌اند. دلیل دیگر برای عدم استفاده از چتر نجات، استفاده از یک فضاپیمای ساختگی ۹۹۸۰ کیلوگرمی به جای فضاپیمای "اوریون" بود.

در طول آزمایش امروز، این فضاپیمای جعلی همراه سیستم فرار اضطراری سوار بر یک موشک آمریکایی به نام "پیس‌کیپر"(Peacekeeper) اصلاح شده توسط شرکت "Northrop Grumman" پرتاب شد. این پرتاب از مجتمع ۴۶ در ایستگاه نیروی هوایی کیپ کاناورال در فلوریدا انجام شد.

پس از رسیدن به ارتفاع حدود ۹۴۵۰ متری و سرعت بیش از ۱۲۸۷ کیلومتر در ساعت، سیستم LAS فعال شد و کپسول را از روی پرتابگر خود جدا کرد.

کپسول قبل از سقوط در اقیانوس اطلس با سرعت ۴۸۳ کیلومتر در ساعت، ۱۲ ضبط کننده داده با گیرنده‌های GPS را رها کرد و سپس تمام ضبط کننده‌های داده توسط قایق از آب گرفته شدند.

کل این آزمایش کمی بیش از سه دقیقه طول کشید و پس از این رویداد، "دان رید" مدیر برنامه‌ریزی این آزمایش گفت اگر خدمه در کپسول حاضر بودند با اضافه کردن چتر نجات زنده می‌ماندند.

این آزمایش، دومین و آخرین آزمایش این سیستم قبل از نخستین سفر موشک SLS طی برنامه "آرتمیس ۱" بود. انتظار می‌رود این پرتاب در سال آینده انجام شود.

به گفته ناسا، برج فرار اضطراری در طول مأموریت به طور کامل فعال نخواهد بود، زیرا فضانوردی داخل کپسول خدمه اوریون نخواهد بود.

منبع: ایسنا