روز جهانی قدس عاملی برای یک صدا شدن جهان در حمایت از فلسطین

به گزارش گروه بین الملل ؛ راهپیمایی روز قدس امسال در حالی برگزار می‌شود که آخرین حربه دولت آمریکا برای به تسلیم در آوردن فلسطین بی ثمر بوده و همگان بر جانبدارانه و بی حاصل بودن طرح به اصطلاح صلح موسوم به "معامله قرن" تاکید کردند.

تا پیش از اینکه امام خمینی آخرین جمعه ماه مبارک رمضان را در حمایت از مردم و کشور فلسطین روز قدس نام نهاده و از کلیه مسلمانان خواستند در این روز با تمام قوا رژیم صهیونیستی را محکوم کنند، وحدت رویه‌ای در میان کشور‌های مسلمان برای حمایت مردمی از فلسطین وجود نداشت. راهپیمایی این روز تا حدی فراگیر شده که جوامع مسلمان و غیرمسلمان و حتی یهودیان غیر صهیونیست سراسر جهان را نیز در حمایت از مردم فلسطین و محکومیت اشغالگری رژیم صهیونیستی به خیابان‌ها می‌آورد و شعار نابودی رژیم صهیونیستی را سر می‌دهند. به عنوان مثال در راهپیمایی روز قدس در لندن هر سال هزاران نفر به خیابان‌ها می‌آیند.

تاثیر این راهپیمایی بر احیای موضوع فلسطین در مجامع بین المللی غیرقابل انکار است و می‌توان ایده راهپیمایی بزرگ بازگشت در نوار غزه را نیز به نوعی متاثر از آن دانست.

راهپیمایی بازگشت، مبارزه مسالمت آمیز با اشغالگری است که از ژانویه ۲۰۱۸ مطرح و از ۳۰ مارس همان سال (۱۰ فروردین ۱۳۹۷) به منظور احیای حق آوارگان فلسطینی در بازگشت به اراضی اشغالی جامه عمل پوشید و از آن زمان تاکنون هر جمعه در مرز شرقی نوار غزه برگزار می‌شود. آمار‌های ارائه شده در آستانه یکسالگی این اعتراضات حاکی از شهادت بیش از ۲۵۰ فلسطینی شامل ۵۰ کودک، ۶ زن و یک فرد سالخورده و نیز مجروحیت ۳۰ هزار نفر بوده است. شایان ذکر است که از مجموع ۳۰ هزار مجروح این اعتراضات مسالمت آمیز ۳ هزار نفر کودک بوده‏‎اند.

این اعتراضات در فلسطین به موازات تلاش‌های قدرتمندانه گروه‌های مقاومت ادامه دارد. گروه‌های مقاومت فلسطینی که به ویژه در ماه اخیر نمایشی چشمگیر در مقابله با تجاوز و جنایت را برای جهانیان به تصویر کشیدند، نشان دادند که محاصره و فشار بر این سرزمین، مقاومت مردمانش را از بین نمی‌برد. شلیک بیش از ۷۰۰ موشک به سوی اراضی اشغالی و فرو ریختن قلعه پوشالی نفوذناپذیری رژیم صهیونیستی سبب شد تا مقامات این رژیم به میانجیگیری برای آتش بس متوسل شوند. درخواست میانجیگیری برای آتش بس پس از آغاز تجاوز و حملات وحشیانه به مردم تحت محاصره نوار غزه اتفاقی بود که پیشتر در سال‌های ۲۰۰۸، ۲۰۱۲ و ۲۰۱۴ نیز رخ داده بود.

در جهانی که فریاد عدم خشونت آن گوش همه را کر کرده است، فلسطینیان در برابر دشمن تا بن دندان مسلح با سنگ، بالن آتش زا و تسلیحات کاملا بومی ایستادگی می‌کنند و در این مسیر هراسی از محاصره و قطع کمک‌های بین المللی ندارند. وعده رفاه در مقابل دست کشیدن از مقاومت تاکنون به کرات شکست خورده و خللی در تلاش مردمان رنج دیده این سرزمین به وجود نیاورده است. معرفی گام به گام طرح به اصلاح صلح دولت آمریکا که پس از دو سال نهایتا در ماه جاری رونمایی شد، نسخه جدیدی از وعده پیشرفت و رفاه در مقابل پذیرش اشغالگران بود. کارشناسان و تحلیلگران بسیاری این طرح را که بار‌ها انتشارش به تعویق افتاده بود از پیش شکست خورده می‌دانستند.

معامله قرن با تصور تاثیرگذاری محاصره نوار غزه که از سال ۲۰۰۷ توسط رژیم صهیونیستی آغاز شد، به زعم خود در تلاش بود تا با ارائه وعده‌های اقتصادی رضایت مقامات فلسطینی و اعراب را جلب و در مقابل صهیونیست را با گسترش اراضی اشغالی شان به ساحل آرامش برساند؛ توهمی که با مخالفت طرفین و نیز جامعه بین المللی نقش بر آب شد.

«محمود عباس» رئیس دولت فلسطین اخيرا در مورد معامله قرن و نشست اقتصادی پیشنهادی آن با عنوان «صلح برای رفاه» در ۲۵ و ۲۶ ژوئن سال جاری (۴ و ۵ تیر) در بحرین، ضمن تاکید بر این که مسئله فلسطین موضوعی مبتنی بر مشکلات اقتصادی نیست، اظهار داشت اگر کسی مایل به حل این مسئله است باید به سراغ راه حل‌های سیاسی برود.

وی در ادامه با تاکید بر سیاسی بودن مسئله فلسطین گفت: "ما به خواب و خیال‌های بیهوده دل نمی‌بندیم و طرح معامله قرن یا همان "شرم قرن" و نشست اقتصادی وابسته به آن که قرار است در ماه آینده برگزار شود به اذن خدا به جهنم می‌رود. "

جنبش مقاومت اسلامی فلسطین «حماس» نیز در آستانه روز جهانی قدس با انتشار بیانیه‌ای از کشور‌های عربی خواست در نشست اقتصادی بحرین شرکت نکنند و با تمام امکانات خود برای ناکام کردن طرح آمریکا در کنار مردم فلسطین بایستند.

گذشته از جانبدارانه بودن این طرح، دولتی آن را پیشنهاد می‌داد که در ۲ سال اخیر اقدامات ضد فلسطینی زیادی را انجام داده بود؛ انتقال سفارت به قدس اشغالی، قطع کمک به سازمان آوارگان فلسطینی، بستن دفاتر سازمان‌های فلسطینی در آمریکا و حمایت از ایده الحاق بخش‌هایی از نوار غزه به اراضی اشغالی همه و همه گام‌هایی بود که چاره ساز بودن طرح را پیش از انتشار آن به چالش کشیده و مرگ آن را اعلام کرده بود.

ضمن این که «بنیامین نتانیاهو» نخست وزیر رژیم صهیونیستی که موفقیتی شکننده در انتخابات پارلمانی ماه آوریل به دست آورده برای تشکیل کابینه نیازمند ائتلاف با احزاب راست گرایی است که به هیچ عنوان با این طرح، علیرغم جانبدارانه بودن آن موافق نیستند.

جامعه بین المللی در سال‌های اخیر سکوت و انفعال خود در مورد جنایات صهیونیست‌ها در نوار غزه را با عدم پذیرش خلع سلاح گروه‌های مقاومت فلسطینی توجیه کرده است. آن‌ها بار‌ها تاکید کرده‎اند که تا زمانی که گروه‌های مقاومت فلسطینی خلع سلاح نشوند با آن‌ها وارد مذاکره نمی‌شوند؛ ادعایی که تاکنون بار‌ها در پی به خطر افتادن منافع صهیونیست‌ها یا به اسارت درآوردن نظامیان صهیونیست توسط گروه‌های مقاومت نقض شده است.

نوار غزه و فلسطین بیش از نیاز به کمک‌های بشردوستانه یا افزایش محدوده مجاز ماهیگیری به اندکی فشار بر رژیم صهیونیستی از سوی جامعه بین الملی نیاز دارند تا به تجاوزات و اشغالگری و کودک کشی پایان دهد. در این راستا انجام دو اقدام برای ساکنان بزرگ‌ترین زندان جهان ضروری است؛ نخست طرح و محکومیت خشونت علیه فلسطین و نوار غزه در مجامع بین المللی و دو، رفع محاصره.

کارشناسان صهیونیست نیز بر این باورند که حل مسئله غزه تنها با لغو محاصره این سرزمین حاصل می‌شود و تا زمانی که این امر رخ ندهد وضعیت خاکستری نه جنگ نه صلح منطقه بدبختی را در این منطقه تثبیت می‌کند.

برگزاری راهپیمایی روز قدس در سراسر جهان و با حضور مردمانی از کشورها و ادیان مختلف گام مهمی در حصول به دو نیاز ضروری فلسطین و نوار غزه است.