فرازی از زندگی شهید مدافع حرم علیرضا بابایی
به گزارش گروه فضای مجازی ، ۲۵ اردیبهشت، سالگرد شهادت یکی دیگر از دلباختگان حسین (ع) است که داوطلبانه، گام در راه دفاع از حرم گذاشت. شهید علیرضا بابایی، سه سال قبل در چنین روزی، در نبرد با تروریست‌های تکفیری در فلوجه عراق، به مقصود خود رسید.
زندگی هر شهیدی پر از راز و رمز است که به تعبیر سید شهیدان اهل قلم، جز به بهای خون فاش نمی‌شود. شهید بابایی هم از مردان بزرگ، اما گمنام روزگار ما بود که رسیدن به مقام شهادت، نتیجه سال‌ها زندگی به رنگ خدا و بر مدار شهادت بود. همه او را به خوش اخلاقی و مهرورزی با دیگران می‌شناختند. همسرش نیز گفت که همه فعالیت‌ها و کار‌های شهید بابایی رنگ و بوی معنویت و اخلاص داشت و شهادت در راه خدا ویژگی‌های این شهید والامقام را تکمیل کرد.
شهید مدافع حرم علیرضا بابایی در بخشی از وصیت نامه خود نوشته بود: «یقین داشته باشید که من با قلبی مالامال از عشق به اهل بیت (ع) و با عقلی سلیم و احساسی پایدار و منطقی پا در این مسیر می‌گذارم، نه جبری بر رفتن دارم و نه علاقه‌ای به شهرت دنیا، بلکه بر اساس وظیفه شرعی دفاع از دین اسلام و تصفیه روح زنگار گرفته ام، این راه را انتخاب کرده‌ام.
یا امام زمان (عج) مرا به سربازی ات بپذیر و روح را به لطف کریمانه‌ات از خطا‌ها و گناهان پاک گردان تا قابل فیض دفاع از حریم‌تان شوم و مرا به حرم امنتان راه بدهید تا جان ناقابلم ارزش یابد و بتوانم آن را هدیه درگاه حرمتان نمایم.»