نابغه میدان‌های نبرد؛ فرمانده‌ای که «اِتیکت» نمی‌زند

گروه سیاسی ؛ «باروت»، آشناترین بو برای او در ۴۰ سال گذشته بوده و است؛ هم خودش به بوی باروت نشسته بر تَنَش عادت دارد و هم دگران با این بو - که نشان از جهاد و جان‌فدایی است - آشنا هستند.

 

هموست که درباره شهادت می‌گوید دشت‌ها و کوه‌هایی را برای پیداکردنش می‌پیماید.

 

در هشت سال دفاع مقدس تجارب فراوانی به دست آورد و در چندین عملیات مهم نیروهایش را فرماندهی کرد؛ و حالا سال‌هاست که اقداماتش در کسوت فرماندهی نیروی قدس سپاه در لبنان، سوریه و عراق، خواب راحت را از چشمان صهیونیست‌ها، تکفیری‌ها و نیرو‌های تروریست ارتش آمریکا در منطقه گرفته است.

او که از ۲۹ سالگی تفنگش را به دست گرفت، حالا هم که ۶۳ ساله است هنوز «مَـــرد شماره یک و نابغه میدان‌های نبرد» است. مرد شماره یک میدان نبرد است، اما تمام تلاشَش بر گمنام ماندن است.


نامش «قاسم» و نام خانوادگی‌اش «سلیمانی» است. هفته‌ای نیست که روزنامه‌ها، نشریات و سایت‌های اروپایی و آمریکایی از تاثیرگذاری این نام در پیروزی‌های جبهه مقاومت در منطقه غرب آسیا سخن نگویند.

ترکیب‌هایی همچون «سردار سلیمانی»، «سرلشکر سلیمانی»، «ژنرال سلیمانی» و «حاج قاسم»، پرکاربردترین عبارات برای فرمانده نیروی قدس سپاه در ایران و همچنین منطقه و جهان است. این ترکیب‌ها، پرکاربرد و آشنا هستند، اما روی لباس نظامی این سردار ایرانی، اثری از این نام و نشان‌ها نیست. او یک فرمانده بدون اِتیکت(برچسب) نظامی است.

 

رَویه اتیکت نبستن حاج قاسم معدود به سالیان اخیر و زمانه جنگ با تروریست‌های تکفیری نیست. در عکسی که پایگاه اطلاع رسانی دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت‌الله خامنه‌ای مربوط به مراسم اهدای قرآن توسط رهبر معظم انقلاب به «سید حسن نصرالله» دبیر کل حزب‌الله لبنان در سال ۱۳۷۹ منتشر کرد، نشان داده شد که فرمانده نیروی قدس سپاه از همان دهه هفتاد هم به نوشته شدن نام خود بر روی اتیکت و چسباندن آن بر روی لباس نظامی خود، علاقه‌ای نداشت.

 

سردار ایرانی که اسفند ماه سال گذشته، عالی‌ترین نشان نظامی کشور را با عنوان «ذوالفقار» از دستان فرمانده معظم کل قوا دریافت کرد، بهترین نشان را در تواضع، افتادگی و بی‌نشانی می‌بیند.

در همایش «سلام سردار» که دو سال پیش در دانشگاه تهران برگزار شد، سرلشکر «محسن رضایی» فرمانده سپاه در دوران دفاع مقدس که در آن زمان مسئولیت فرماندهی لشکر ثارالله کرمان را به حاج قاسم سلیمانی داده بود، پیرامون علاقه شدید او به گمنام بودن و گمنام ماندن گفت: «قاسم سلیمانی خودش را در گمنامی یافته و به همین دلیل می‌خواهد در گمنامی پرواز کند».

 

حاج قاسم که بهترین دوستان و نیروهایش را در هشت سال دفاع مقدس و دفاع از حرم از دست داد، رویای رسیدن به هم‌قطارانش البته در گمنامی را به سر دارد. آذرماه سال ۱۳۹۴ در زمان اوج درگیری‌های جبهه مقاومت با تروریست‌های تکفیری، حاج قاسم سلیمانی طی گفت‌وگویی که با پایگاه خبری «الوقت» داشت، در واکنش به شایعات گسترده‌ای که درباره مجروح یا شهید شدن وی منتشر شده بود، گفت: «این‌ها چیز‌هایی است که دشت‌ها و کوه‌هایی را برای پیداکردنش پیموده‌ام».