سرکوب شیعیان بحرین با چراغ سبز سعودی؛ بحرین با خشونت و سرکوب به مکانی تاریک مبدل شده است
امیل نخله تحلیلگر عرب که پیشتر کتابی با موضوع توسعه در بحرین نیز به رشته تحریر درآورده است، در مصاحبهای با بحرین میرور مانع اصلی بهبود شرایط در بحرین را شخص خلیفه و عربستان سعودی میداند.
خبرگزاری میزان -
افزایش بدهی عمومی دولت که براساس آخرین اعلام بانک مرکزی این کشور حدود ۳۰ میلیارد دلار تخمین زده میشود، صرف بخش عمدهای از بودجه کشور برای خرید جنگ افزار (موسسه بین المللی صلح کارنگی، میزان خرید نظامی بحرین از آمریکا در ۲ سال گذشته را بیش از ۶ میلیارد دلار اعلام کرد)، تعمیق شکافهای مختلف مذهبی، بازداشت انقلابیون و... همگی از ابزارهایی هستند که در روند تبدیل شدن بحرین به مکانی تاریک به کار گرفته شدهاند.
علاوه بر همه این موارد بحرین از روش جدید سلب تابعیت از شهروندان این کشور همزمان با اعطای حقوق شهروندی به خارجیها به عنوان بخشی از سیاست سیستماتیک تغییرات دموگرافیک نیز بهره میبرد.
نخله ضمن نام بردن همه این موارد در مصاحبه با «بحرین میرور» اظهار داشت که استفاده از عنوان روشنفکر برای پادشاه بحرین گزافه است؛ چراکه تنها نتیجه ملموس برنامه اصلاحی وی پس از تصویب منشور ملی در سالهای ۲۰۰۱ و ۲۰۰۲ تغییر عنوان خودش از امیر به پادشاه بود.
نخله در این مصاحبه اشاره میکند که سرکوب گسترده و سازمان یافته شیعیان در بحرین علاوه بر تشدید فرقه گرایی در این کشور، حذف صداهای مخالف دیگر در همه عرصه ها را نیز در پی داشته است. اکثر سیاستهای پادشاهی بحرین در مورد جنبشهای اعتراضی اعم از سنی و شیعه، بر اساس شیوههای غیرقانونی، نقض حقوق بشر و غیرقانونی بوده است. وی حضور نظامیان سعودی در این کشور را نه به دلیل تلاش برای بهبود ثبات در کشور یا کمک به ارتقا هماهنگیهای داخلی که طرفین ادعا میکنند، بلکه صرفا برای سرکوب شیعیان و جنبش الوفاق و سرانش اعلام میکند.
نخله با اشاره به مخالفت پادشاه بحرین با هرگونه تعامل با جامعه شیعه این کشور، تنها راه نجات بحرین از این شرایط را خروج وی از قدرت میداند. این در حالی است که متاسفانه مردم بحرین برای نجات کشورشان با موانع متعددی مانند موقعیت قدرتمند پادشاه و حامیانش، سیاستهای ضد شیعه عربستان سعودی و عدم تعهد واقعی در قبال بحران مواجه هستند.
به گفته نخله، تشدید سیاستهای فرقه گرایانه پادشاه بحرین را با چالش بزرگی روبرو کرد که با مداخله مزدوران پادشاهی و نیز مزدورانی از سایر کشورها مانند سودان و نیز حضور گسترده نظامیان عربستان برای سرکوب و شکنجه شهروندان بحرینی موفقیت آمیز نبود.
وی در نهایت از دو احتمال در مورد علت تحولات اخیر در بحرین یاد کرد: نخست، پادشاه بحرین خود تعهدی به اقدام واقعی در کشور ندارد و تنها به تغییر نام و عناوین مانند تغییر عنوان خود و نام کشور بسنده کرده است؛ دو، وی اجرایی شدن سیاستهای پیشنهادی دیگران را نیز بنا به دلایل پیش گفته مانع میشود. البته احتمال اول به واقعیت نزدیکتر است. در بی تعهدی خلیفه نسبت به حقوق عامه مردم نوعی فرصت طلبی نهفته است.
به گزارش گروه بین الملل ، «امیل نخله» افسر ارشد پیشین سرویس اطلاعاتی آمریکا و مدیر «مرکز تحلیل راهبردی اسلام سیاسی» که کتابی درباره توسعه سیاسی در بحرین نیز به نگارش در آورده است، بر این باور است که در حالی که «عیسی بن سلمان آل خلیفه» امیر پیشین بحرین وعده "شهر درخشانی روی تپه" را داده بود، این کشور با خشونت، عدم تحمل و سرکوب به مکانی تاریک مبدل شده است.
افزایش بدهی عمومی دولت که براساس آخرین اعلام بانک مرکزی این کشور حدود ۳۰ میلیارد دلار تخمین زده میشود، صرف بخش عمدهای از بودجه کشور برای خرید جنگ افزار (موسسه بین المللی صلح کارنگی، میزان خرید نظامی بحرین از آمریکا در ۲ سال گذشته را بیش از ۶ میلیارد دلار اعلام کرد)، تعمیق شکافهای مختلف مذهبی، بازداشت انقلابیون و... همگی از ابزارهایی هستند که در روند تبدیل شدن بحرین به مکانی تاریک به کار گرفته شدهاند.
علاوه بر همه این موارد بحرین از روش جدید سلب تابعیت از شهروندان این کشور همزمان با اعطای حقوق شهروندی به خارجیها به عنوان بخشی از سیاست سیستماتیک تغییرات دموگرافیک نیز بهره میبرد.
نخله ضمن نام بردن همه این موارد در مصاحبه با «بحرین میرور» اظهار داشت که استفاده از عنوان روشنفکر برای پادشاه بحرین گزافه است؛ چراکه تنها نتیجه ملموس برنامه اصلاحی وی پس از تصویب منشور ملی در سالهای ۲۰۰۱ و ۲۰۰۲ تغییر عنوان خودش از امیر به پادشاه بود.
بیشتر بخوانید: نقض گسترده حقوق بشر در بحرین
نخله در این مصاحبه اشاره میکند که سرکوب گسترده و سازمان یافته شیعیان در بحرین علاوه بر تشدید فرقه گرایی در این کشور، حذف صداهای مخالف دیگر در همه عرصه ها را نیز در پی داشته است. اکثر سیاستهای پادشاهی بحرین در مورد جنبشهای اعتراضی اعم از سنی و شیعه، بر اساس شیوههای غیرقانونی، نقض حقوق بشر و غیرقانونی بوده است. وی حضور نظامیان سعودی در این کشور را نه به دلیل تلاش برای بهبود ثبات در کشور یا کمک به ارتقا هماهنگیهای داخلی که طرفین ادعا میکنند، بلکه صرفا برای سرکوب شیعیان و جنبش الوفاق و سرانش اعلام میکند.
نخله با اشاره به مخالفت پادشاه بحرین با هرگونه تعامل با جامعه شیعه این کشور، تنها راه نجات بحرین از این شرایط را خروج وی از قدرت میداند. این در حالی است که متاسفانه مردم بحرین برای نجات کشورشان با موانع متعددی مانند موقعیت قدرتمند پادشاه و حامیانش، سیاستهای ضد شیعه عربستان سعودی و عدم تعهد واقعی در قبال بحران مواجه هستند.
بیشتر بخوانید: سیاست قلع و قمع منامه علیه اکثریت جمعیت بحرین
به گفته نخله، تشدید سیاستهای فرقه گرایانه پادشاه بحرین را با چالش بزرگی روبرو کرد که با مداخله مزدوران پادشاهی و نیز مزدورانی از سایر کشورها مانند سودان و نیز حضور گسترده نظامیان عربستان برای سرکوب و شکنجه شهروندان بحرینی موفقیت آمیز نبود.
وی در نهایت از دو احتمال در مورد علت تحولات اخیر در بحرین یاد کرد: نخست، پادشاه بحرین خود تعهدی به اقدام واقعی در کشور ندارد و تنها به تغییر نام و عناوین مانند تغییر عنوان خود و نام کشور بسنده کرده است؛ دو، وی اجرایی شدن سیاستهای پیشنهادی دیگران را نیز بنا به دلایل پیش گفته مانع میشود. البته احتمال اول به واقعیت نزدیکتر است. در بی تعهدی خلیفه نسبت به حقوق عامه مردم نوعی فرصت طلبی نهفته است.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *