خروج آمریکا از برجام یک اشتباه جدی بود/ خروج از توافق هسته‎ای روشی ساده انگارانه برای مقابله با ایران است

به گزارش گروه بین الملل ، «ویلیام برنز» که در حال حاضر ریاست «موسسه صلح بین المللی کارنگی» را بر عهده دارد، سابقه سه دهه فعالیت در وزارت خارجه آمریکا را در کارنامه دارد. وی در دوران «جورج دبلیو بوش» سفیر آمریکا در روسیه و در دوران «باراک اوباما» معاون وزیر خارجه بود. برنز که به زبان‌های عربی، روس و فرانسه مسلط است، سفارت اردن و ریاست هیئت مذاکره کننده در مذاکرات محرمانه هسته‌ای ایران نیز بر عهده داشته است.

آتلانتیک در شماره آوریل خود مصاحبه مفصلی با محوریت "تشدید تنش‌ها در روابط آمریکا و روسیه و امکان سنجی تغییر شرایط" و نیز "توافق هسته‌ای ایران" با وی انجام داده است. بخش‌هایی از این مصاحبه در زیر آمده است:

برنز در پاسخ به موضع فعلی آمریکایی‌ها در مورد توافق هسته‌ای ۲۰۱۵ که وی به طور مستقیم در آن درگیر بود، گفت: در درجه نخست من فکر می‌کنم خروج از این توافق یک اشتباه جدی بود.

 

وی با ادعای اینکه اکنون آمریکا توانایی کمتری در برابر رفتار‌های ایران در منطقه دارد افزود: حتی فراتر از ایران، با تشدید اختلافات میان آمریکا و نزدیک‌ترین متحدان اروپاییش، توانایی‎مان در مقابله با پوتین نیز کم شده است.

برنز ادامه داد: این اتفاق در دراز مدت تاثیر تحریم‌های یکجانبه ما را کاهش خواهد داد. ۵ یا ۱۰ سال دیگر متوجه می‌شویم که همه مردم حتی وزیر خارجه آلمان هم به دنبال راه‌هایی برای کاهش آسیب پذیری در برابر سیستم مالی آمریکا هستند.

مقام سابق وزارت خارجه آمریکا در بخش دیگری می‎گوید: توافق هسته‌ای روش هوشمندانه و خروج از توافق روش نادرست و ساده انگارانه برای مقابله با ایران بوده‎اند.

خبرنگار با توجه به اظهارات برنز از وی می‌پرسد حضور یا غیبت افرادی مانند متیس وزیر دفاع و نیز «مک مستر» مشاور امنیت ملی سابق که به عنوان ترمز اقدامات دولت عمل می‌کردند، چقدر به دولت ضربه می‌زند؟

برنز اظهار داشت: من منبع اصلی نگرانی را در رویکرد دمدمی گونه و اقدامات نامطلوب رئیس جمهور می‌دانم و تا حدی در سیاست خارجی آمریکا که در حال حاضر از طریق توییتر منتشر می‌شود. من در این دولت کار نکردم و ناظر خارجی هستم. اما سال‌ها با متیس همکاری داشتم و برای وی احترام زیادی قائلم و معتقدم او قادر است تا حد زیادی تصمیمات نادرستی که در اتاق بیضی شکل کاخ سفید خلق و از آن خارج می‌شود را اصلاح کند. جای تاسف است که این عامل تعدیل کننده دیگر وجود ندارد. برای مک مستر نیز احترام قائلم، اما شناختی نسبت به وی ندارم.

من هرگز دوست نداشتم جای آنان باشم و با کسی کار کنم که واقعا هیچ استراتژی ندارد. من فکر می‌کنم رئیس جمهور رویکردی جهانی دارد، اما این رویکرد عمیق یکجانبه‌ با منافع حال حاضر آمریکا همخوانی ندارد. بله فقدان این افراد در دولت ما را بیش از پیش در معرض خطر قرار می‌دهد. این محدود به سطوح بالا نیست. اکنون شما یک سرپرست در وزارت دفاع دارید. در وزارت خارجه آمریکا شش دفتر منطقه‌ای وجود دارد. من معتقدم که تنها سه نفر از کسانی که در این سمت‌ها حضور دارند، مورد تایید هستند. اگر با یک بحران بین المللی درازمدت مواجه شویم که خوشبختانه هنوز با آن مواجه نشده‎ایم، شما به افرادی قوی نیاز دارید. افرادی که قبلا در چنین موقعیت‌هایی بوده‎اند.

خبرنگار از برنز در مورد واقعی بودن نگرانی‎اش پرسید و برنز پاسخ داد: به نظر من این نگرانی بسیار واقعی است. من ترامپ را نمی‌شناسم، اما تصور من این است که وی یک مداخله جو نیست. اما چون فردی خودشیفته است به محض قرار گرفتن در وضعیت بحرانی با ایران، این شرایط بلافاصله برای وی تبدیل به آزمونی برای سنجش مردانگی‎اش تبدیل می‌شود. در این صورت شما با برخورد‌هایی مواجه خواهید شد که ممکن است در ابتدا تصادفی به نظر برسند، اما می‌توانند به سرعت افزایش یابند.

برنز در بخش دیگری گفت که کسانی آمریکا را به تنگنا برده‌‎اند که پس از پیروزی در انتخابات با جدیت در تغییر تعامل واشنگتن با ناتو و نیز رقبایی مانند چین در عرصه تجاری و بازرگانی تلاش کرده اند. در واقع شخص رئیس جمهور به دلیل فقدان درک این موضوع که چه چیز ما را از قدرت‌هایی مانند چین و روسیه متمایز می‌کند، به مردم ضربه زده است. من فکر می‌کنم خطر بزرگ این است که این دولت و این رئیس جمهور تقریبا آگاهانه نقطه قوت ما که همان توانایی برای ائتلاف و اتحاد است را زیر سوال برده‎اند.