ابداع سوزن هوشمند برای تزریق در بافت‌های حساس
به گزارش گروه فضای مجازی ، محققان بیمارستان "بریگام" و بیمارستان زنان وابسته به دانشگاه هاروارد موفق به ساخت سوزن هوشمندی شده‌اند که قادر است دارو را بدون نگرانی به بافت‌های حساس نظیر چشم برساند.
قاعدتاً هیچ‌کس نمی‌خواهد و نمی‌پذیرد که یک سوزن در چشمش فرو رود. هرچند اگر برای درمان مجبور باشد و به دارو احتیاج داشته باشد، این کار باید با نهایت دقت و ایمنی انجام شود.
یک سوزن هوشمند جدید که می‌تواند فشار بافت را احساس کند برای کمک به این افراد طراحی شده است.
این سوزن هوشمند توسط دانشمندان بیمارستان‌های بریگام و زنان وابسته به دانشگاه هاروارد توسعه یافته است و به عنوان یک سوزن هوشمند که بافت را هدف قرار می‌دهد، "i2T2" نام‌گذاری شده است.
این سوزن استاندارد مخصوص تزریق زیرپوستی به سرنگ‌های معمولی متصل می‌شود و از یک حس گر یکپارچه برای شناسایی تغییرات فشار در هنگام ورود به بافت و گذر از انواع مختلف بافت که دارای تراکم‌های متفاوت هستند، استفاده می‌کند.
این سوزن پس از ورود به بافت چشم می‌تواند دقیقاً جایی را که نوک آن قرار دارد تشخیص دهد و این چیزی است که همیشه برای پزشکان یک چالش بوده است. زیرا پزشکان غالب اوقات در تشخیص محل دقیق قرارگیری سوزن در چشم مشکل دارند.
"i2T2" می‌تواند برای انتقال دارو به فضای سوپراکوروئید که بین لایه‌های صلبیه و مشیمیه در پشت چشم قرار دارد مفید واقع شود. به منظور دارورسانی ایمن و مؤثر به آن فضا، سوزن باید صلبیه با ضخامت چند میلی‌متر را سوراخ کند، اما بلافاصله متوقف شود تا وارد شبکیه که زیر مشیمیه قرار دارد نشود.
از این سوزن در اهداف غیر چشمی مانند نخاع، بافت زیر جلدی بین پوست و ماهیچه و یا شکم نیز می‌توان بهره جست. در حقیقت در آزمایش روی بافت حیوانی، نمونه اولیه این سوزن هوشمند دارو را با موفقیت به این نواحی رسانده است.
این سوزن در مورد چشم برای تحویل سلول‌های بنیادی استفاده شد که اکنون اغلب در درمان بیماری‌های عصبی استفاده می‌شود.
دکتر "گیریش چیتنیس" نویسنده اصلی این مطالعه می‌گوید: این سوزن هوشمند یک راه حل ساده است که می‌تواند به سرعت در دسترس بیماران قرار گیرد تا به افزایش دقت دارورسانی به بافت‌های حساس و کاهش صدمات ناشی از روش‌های کنونی کمک کند.
در حال حاضر کاربرد این سوزن در آزمایشگاه آزمایش می‌شود و مقاله‌ای در مورد این تحقیق اخیراً در مجله Nature Biomedical Engineering منتشر شده است.