سابقه تاریخی نقض توافقهای بین المللی از سوی آمریکا؛ دکترین خروج ترامپ یا رویه نقض عهد دولتهای آمریکا؟
خروج و نقض توافقهای بین المللی از سوی آمریکا که بیشتر با نام دونالد ترامپ شناخته میشود، تاریخی به سابقه تاسیس این کشور دارد.
خبرگزاری میزان -
توافق بین المللی اقلیمی پاریس، شورای حقوق بشر-اصلیترین نهاد رسیدگی کننده به موضوعات حقوق بشری-، یونسکو، معاهده هستهای ۲۰۱۵ ایران، همکاری ترانس پاسیفیک، عهدنامه مودت ۱۹۵۵ ایران و آمریکا، معاهده ۱۹۸۷ منع موشکهای هستهای میان برد آمریکا و شوروی، پروتکل اختیاری حل و فصل اختلافات در کنوانسیون اختیاری الحاقی به کنوانسیون روابط دیپلماتیک ۱۹۶۱ وین و پیمانهای تجاری مواردی هستند که ترامپ با خروج از آن ها، تنفر خود از پیمانهای بین المللی را آشکار ساخت.
اما نقض توافقات و معاهدات تنها مختص به ترامپ نیست و آمریکا همواره معاهدات، پیمانها و وعدههای خود را نقض کرده است. امری که در طول زمان به اذعان بسیاری از کارشناسان، دیپلماتها و سیاستمداران سبب بی اعتمادی به آمریکا شده و در عرصه بین المللی چهره شریکی غیرقابل اعتماد را به وی داده است.
آمریکا مدتها پیش از خروج از همکاری ترانس پاسیفیک و توافق اقلیمی پاریس و تهدید به پایان دادن به نفتا شریکی غیرقابل اعتماد بوده است. تاریخ این کشور پر از معاهداتی است که آمریکا آن ها را امضا کرده، اما به تصویب نرسانده، یا امضا کرده و مجددا امضایش را پس گرفته و یا پس از اجبار همه به امضا کردن توافقنامه، خود از امضای آن امتناع کرده است.
عدم پایبندی به معاهدات بین المللی یک سنت قدیمی آمریکایی است که همزمان با تاسیس این کشور پا گرفت. در این مورد میتوان به صدها معاهده با قبایل بومی آمریکایی اشاره کرد که یا نقض شدهاند و یا پس از امضا به تصویب نرسیدند. امروز نیز آمریکا از معدود کشورهایی است که کمترین تعداد معاهدات بین المللی حقوق بشری را به تصویب رسانده است؛ آمریکا تنها ۵ معاهده از ۱۸ معاهده حقوق بشری مصوب سازمان ملل را تصویب کرده است.
با بررسی آرشیو اسناد رسمی دولت آمریکا میتوان معاهدات نقض شده در دولتهای پیش از ترامپ را نام برد که نمونههایی از آن عبارتند از:
۱. معاهده آمریکا با سرخپوستان آمریکایی ۱۷۲۲؛ این پیمان در سال ۱۸۹۶ لغو شد.
۲. پیمان ورسای ۱۹۱۹؛ این پیمان بین المللی به ابتکار آمریکا انجام شد، اما در این کشور به تصویب نرسید.
۳. کنوانسیون بین المللی کار ۱۹۴۹؛ این پیمان توسط ۱۵۴ کشور از جمله آمریکا امضا شد، اما در آمریکا تصویب نشد.
۴. توافق ژنو ۱۹۵۴؛ توافق پایان دادن به جنگ دو کره که واشنگتن علیرغم شرکت در کنفرانس و مذاکرات مربوطه از امضای آن امتناع کرده و تنها به وعده احترام به آن بسنده کرد.
۵. پیمان بین المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی ICESCR ۱۹۶۶؛ پیمانی برپایه اعلامیه جهانی حقوق بشر که به تصویب ۱۶۶ کشور رسید. آمریکا علیرغم امضای این پیمان از تصویب آن خودداری کرد.
۶. کنوانسیون رفع اشکال تبعیض علیه زنان ۱۹۷۹ CEDAW؛ توافق مهم رفع تبعیض جنسیتی با ۱۵۶ عضو که پس از امضا از سوی دولت کارتر به مجلس سنا ارائه شد و همچنان در انتظار تصویب به سر میبرد.
۷. کنوانسیون حقوق دریاها UNCLOS ۱۹۸۲؛ کنوانسیون حقوق دریاهای سازمان ملل که مذاکراتش در سالهای ۱۹۷۳-۸۲ با هدف تدوین مجموعهای از قوانین و مسئولیتهای مربوط به نحوه برخورد کشورها و سازمانهای بین المللی در آبهای بین المللی انجام شد، در سال ۱۹۹۴ توسط آمریکا امضا شد، ولی به تصویب نرسید.
۸. کنوانسیون حقوق کودک CRC ۱۹۸۹؛ اولین توافقنامه تعریف شده در مورد حقوق کودکان و طیف وسیعی از حقوق اعم از آموزشی، بهداشتی، عدالتی برای افراد زیر سن قانونی که در سال ۱۹۹۵ به امضای آمریکا رسید. آمریکا تنها کشوری است که این کنوانسیون را تصویب نکرده است.
۹. پیمان جامع تسلیحات هستهای ۱۹۹۶؛ این معاهده در سال ۱۹۹۶ در مجمع عمومی سازمان ملل تصویب شد و تاکنون ۱۶۶ کشور نیز آن را تصویب کرده اند. معاهده به دلیل عدم تصویب توسط آمریکا به عنوان یکی از ۸ کشور اصلی بنیانگذار معاهده همچنان اجرایی نشده است.
۱۰. معاهده اتاوا - پیمان منع استفاده، نگهداری، ساخت و جابجایی مین – ۱۹۹۷؛ آمریکا و ۳۳ کشور دیگر آن را امضا کرده، اما هنوز تصویب نکردهاند.
۱۱. دیوان بین المللی کیفری رم ۱۹۹۸؛ معاهده رم برای ایجاد یک دادگاه کیفری بین المللی توسط ۱۴۸ کشور در سال ۱۹۹۸ تهیه شد. دولت کلینتون در سال ۲۰۰۰ آن را امضا کرد، اما ارسال به سنا به بهانه بررسیهای بیشتر به تاخیر افتاد و در نهایت ۲ سال بعد در حالی که معاهده به تصویب ۶۰ کشور رسید دولت بوش به سازمان ملل اطلاع داد که آمریکا قصد تصویب آن را ندارد.
۱۲. پروتکل کیوتو ۱۹۹۷؛ اگرچه آمریکا این پروتکل محدود کننده انتشار گاز کربن را امضا کرده است، اما یکی از ۴ کشور عضو سازمان ملل است که آن را تصویب نکرده است؛
به گزارش گروه بین الملل ، خروج ترامپ از توافقهای بین المللی در قریب به ۲ سال ریاست جمهوری وی سبب شده تا از این اقدام وی تحت عنوان «دکترین خروج ترامپ» یاد شود؛ اما باید توجه داشت که این نامگذاری سبب میشود همه توجهات تنها به نام ترامپ و بدعهدی دولت وی محدود بماند، در حالی که نقض توافق و بدعهدی آمریکا روالی معمول در دولتهای مختلف این کشور بوده است.
توافق بین المللی اقلیمی پاریس، شورای حقوق بشر-اصلیترین نهاد رسیدگی کننده به موضوعات حقوق بشری-، یونسکو، معاهده هستهای ۲۰۱۵ ایران، همکاری ترانس پاسیفیک، عهدنامه مودت ۱۹۵۵ ایران و آمریکا، معاهده ۱۹۸۷ منع موشکهای هستهای میان برد آمریکا و شوروی، پروتکل اختیاری حل و فصل اختلافات در کنوانسیون اختیاری الحاقی به کنوانسیون روابط دیپلماتیک ۱۹۶۱ وین و پیمانهای تجاری مواردی هستند که ترامپ با خروج از آن ها، تنفر خود از پیمانهای بین المللی را آشکار ساخت.

اما نقض توافقات و معاهدات تنها مختص به ترامپ نیست و آمریکا همواره معاهدات، پیمانها و وعدههای خود را نقض کرده است. امری که در طول زمان به اذعان بسیاری از کارشناسان، دیپلماتها و سیاستمداران سبب بی اعتمادی به آمریکا شده و در عرصه بین المللی چهره شریکی غیرقابل اعتماد را به وی داده است.
بیشتر بخوانید: توصیه ترامپ به جان کلی برای حذف ایوانکا و کوشنر از کاخ سفید
آمریکا مدتها پیش از خروج از همکاری ترانس پاسیفیک و توافق اقلیمی پاریس و تهدید به پایان دادن به نفتا شریکی غیرقابل اعتماد بوده است. تاریخ این کشور پر از معاهداتی است که آمریکا آن ها را امضا کرده، اما به تصویب نرسانده، یا امضا کرده و مجددا امضایش را پس گرفته و یا پس از اجبار همه به امضا کردن توافقنامه، خود از امضای آن امتناع کرده است.

عدم پایبندی به معاهدات بین المللی یک سنت قدیمی آمریکایی است که همزمان با تاسیس این کشور پا گرفت. در این مورد میتوان به صدها معاهده با قبایل بومی آمریکایی اشاره کرد که یا نقض شدهاند و یا پس از امضا به تصویب نرسیدند. امروز نیز آمریکا از معدود کشورهایی است که کمترین تعداد معاهدات بین المللی حقوق بشری را به تصویب رسانده است؛ آمریکا تنها ۵ معاهده از ۱۸ معاهده حقوق بشری مصوب سازمان ملل را تصویب کرده است.
بیشتر بخوانید: ترامپ طرح کنگره برای پایان دادن به وضعیت اضطراری را وتو کرد
با بررسی آرشیو اسناد رسمی دولت آمریکا میتوان معاهدات نقض شده در دولتهای پیش از ترامپ را نام برد که نمونههایی از آن عبارتند از:
۱. معاهده آمریکا با سرخپوستان آمریکایی ۱۷۲۲؛ این پیمان در سال ۱۸۹۶ لغو شد.
۲. پیمان ورسای ۱۹۱۹؛ این پیمان بین المللی به ابتکار آمریکا انجام شد، اما در این کشور به تصویب نرسید.
۳. کنوانسیون بین المللی کار ۱۹۴۹؛ این پیمان توسط ۱۵۴ کشور از جمله آمریکا امضا شد، اما در آمریکا تصویب نشد.
۴. توافق ژنو ۱۹۵۴؛ توافق پایان دادن به جنگ دو کره که واشنگتن علیرغم شرکت در کنفرانس و مذاکرات مربوطه از امضای آن امتناع کرده و تنها به وعده احترام به آن بسنده کرد.

۵. پیمان بین المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی ICESCR ۱۹۶۶؛ پیمانی برپایه اعلامیه جهانی حقوق بشر که به تصویب ۱۶۶ کشور رسید. آمریکا علیرغم امضای این پیمان از تصویب آن خودداری کرد.
۶. کنوانسیون رفع اشکال تبعیض علیه زنان ۱۹۷۹ CEDAW؛ توافق مهم رفع تبعیض جنسیتی با ۱۵۶ عضو که پس از امضا از سوی دولت کارتر به مجلس سنا ارائه شد و همچنان در انتظار تصویب به سر میبرد.
۷. کنوانسیون حقوق دریاها UNCLOS ۱۹۸۲؛ کنوانسیون حقوق دریاهای سازمان ملل که مذاکراتش در سالهای ۱۹۷۳-۸۲ با هدف تدوین مجموعهای از قوانین و مسئولیتهای مربوط به نحوه برخورد کشورها و سازمانهای بین المللی در آبهای بین المللی انجام شد، در سال ۱۹۹۴ توسط آمریکا امضا شد، ولی به تصویب نرسید.
۸. کنوانسیون حقوق کودک CRC ۱۹۸۹؛ اولین توافقنامه تعریف شده در مورد حقوق کودکان و طیف وسیعی از حقوق اعم از آموزشی، بهداشتی، عدالتی برای افراد زیر سن قانونی که در سال ۱۹۹۵ به امضای آمریکا رسید. آمریکا تنها کشوری است که این کنوانسیون را تصویب نکرده است.
۹. پیمان جامع تسلیحات هستهای ۱۹۹۶؛ این معاهده در سال ۱۹۹۶ در مجمع عمومی سازمان ملل تصویب شد و تاکنون ۱۶۶ کشور نیز آن را تصویب کرده اند. معاهده به دلیل عدم تصویب توسط آمریکا به عنوان یکی از ۸ کشور اصلی بنیانگذار معاهده همچنان اجرایی نشده است.
۱۰. معاهده اتاوا - پیمان منع استفاده، نگهداری، ساخت و جابجایی مین – ۱۹۹۷؛ آمریکا و ۳۳ کشور دیگر آن را امضا کرده، اما هنوز تصویب نکردهاند.
۱۱. دیوان بین المللی کیفری رم ۱۹۹۸؛ معاهده رم برای ایجاد یک دادگاه کیفری بین المللی توسط ۱۴۸ کشور در سال ۱۹۹۸ تهیه شد. دولت کلینتون در سال ۲۰۰۰ آن را امضا کرد، اما ارسال به سنا به بهانه بررسیهای بیشتر به تاخیر افتاد و در نهایت ۲ سال بعد در حالی که معاهده به تصویب ۶۰ کشور رسید دولت بوش به سازمان ملل اطلاع داد که آمریکا قصد تصویب آن را ندارد.
۱۲. پروتکل کیوتو ۱۹۹۷؛ اگرچه آمریکا این پروتکل محدود کننده انتشار گاز کربن را امضا کرده است، اما یکی از ۴ کشور عضو سازمان ملل است که آن را تصویب نکرده است؛
و حدود ۴۵ معاهده بین المللی دیگر که بین سالهای ۱۹۴۹ تا ۲۰۱۷ همچنان در سنا منتظر تصویب هستند. ضمن این که آمریکا از امضای معاهدههای مهم بین المللی از جمله معاهده منع مین، کنوانسیون مبارزه با شکنجه و حقوق افراد دارای معلولیت، نیز سرباز زده است.
نظرات بینندگان
نمی دانم چطور اما این اطلاعات را مردم ما ندارند که و باید داشته باشند.
با تشکر از همت و سلیقه شما
با تشکر از همت و سلیقه شما
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *