اگر نعمت انقلاب اسلامی نبود ...
مردم می‌دانند اگر نعمت انقلاب اسلامی نبود امروز در بهترین حالت باید کشور خود را با نظام پادشاهی سعودی در منطقه قیاس می‌کردند که با وجود برخورداری از نعمت فراوان نفت و برخی مظاهر رفاه ظاهری در زندگی مردم، رئیس جمهور آمریکا در تحقیری کُشنده و منزجرکننده میگوید فروپاشی کشورشان بدون حمایت آمریکا به یک هفته هم نخواهد رسید.
خبرگزاری میزان - 
گروه سیاسی ؛ جبهه مردمی نیروهای انقلاب موسوم به «جمنا» در آستانه سالگرد پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی ایران، با صدور بیانیه‌ای تاکید کرد نظام «جمهوری اسلامی ایران» چهل ساله شد و نقشه دشمنان برای پایان خود را به کابوسی هولناک برای آن‌ها بدل ساخت. کم نبودند روسای جمهور آمریکا، نخست وزیران اسرائیل، پادشاهان انگلیسی و سعودی که در اندیشه پایان شش ماهه و یکساله جمهوری اسلامی مردند و آرزو به گور بردند؛ تنشان خوراک مار و عقرب شد و روح پلیدشان تا ابد در آتش قهر الهی سوزان و در عذاب خواهد بود.
انقلاب اسلامی ۵۷ در ایران، حلول دوباره اسلام نبوی و ولایت علوی پس از قرن‌ها در کالبد حکومتی بشری بود. بد عملی بشر و کفران نعمت مردم در تجربه حکومتکوتاه حاکمان معصوم در صدر اسلام، بیش از هزار و چند صد سال آن‌ها را از حکومتی اسلامی در پیوست با امامان معصوم محروم نمود.
از سال ۴۲ که امام خمینی (ره) قیام خود را آغاز کرد و با ارایه نظریه ولایت فقیه آن را در اختیارات حکومتی همان ولایت رسول الله خواند، مردم با بیعت عملی و گفتاری خود نشان دادند که دوران جدیدی آغاز شده است و می‌خواهند با اطاعت از نایب عام امام زمان (عج)، خود را برای زمینه سازی ظهور حضرتش مهیا و دوره طولانی غیبت را کوتاه کنند. مردمی که با ایثار جان، فرزند و مال شان، مدال "بهترین امت اسلامی" را از امام خویش دریافت کردند.
خداوند متعال با حاکم کردن دوباره اسلام عزیز، بر مردم زمانه‌ی ما منت گذاشته است؛ لذا هرچه مردم وفادارتر بمانند و هرچه متصدیان و مسوولان جمهوری اسلامی بر مراقبت از سلامت ارکان جمهوری اسلامی اهتمام ورزند، عمر این جسم طولانی‌تر و نشاط و شادابی اش روز به روز بیشتر خواهد شد؛ گرد پیری بر اندامش نخواهد نشست و در تکمیل زنجیره الهی اش، تواناتر و موفق‌تر خواهد شد. زنجیره‌ای که تحقق حلقه‌های مهمی از آن همچنان باقی مانده است؛ از پنج گام اصلی و راهبردی در این چهل سال تنها دو گام وقوع انقلاب اسلامی و استقرار نظام اسلامی محقق شده است و سه گام دیگر یعنی تحقق دولت اسلامی، تشکیل جامعه اسلامی و شکل گیری تمدن بزرگ اسلامی همچنان جزء اهداف محقق نشده و از قله‌های فتح نشده‌ای است که با سرعت و دقت باید دنبال شود.
ارزیابی و آسیب شناسی در هر پروژه و برای هر حرکتی الزامی است و طبعا بررسی و ارزیابی راه طی شده چهل ساله نظام جمهوری اسلامی نیز به طریق اولی واجب و لازم است، اما خطای بزرگ آنجاست که برای این ارزیابی، مقایسه با رژیم طاغوت پهلوی و قبل از آن مطرح شود؛ چراکه رویکردها، جهت گیری‌ها و ارزش‌های این دو نظام و حکومت، در تقابل و تباین کامل صدوهشتاد درجه‌ای با یکدیگر است. یکی بر اساس طاغوت است و دیگری بر مدار اسلام، بقای یکی در وابستگی کامل به قدرت‌های سلطه گر بود و بقای دیگری در استقلال کامل سیاسی از اجانب و هر مداخله خارجی، در یکی اشرافیگری، نظام طبقاتی و پول پرستی ارزش بود و در دیگری ضدارزش، یک حکومت بر پایه استبداد کامل و فرد محوری شکل گرفته بود و در دیگری مردم از تعیین نوع حکومت تا انتخاب همه‌ی حاکمان خود، نقش محوری دارند، در یکی آزادی از آرزو‌های مردم بود و در دیگری نامزد‌های انتخاباتش گاه چنان حکومت و رهبرانش را نقد میکنند که در هیچ کجای دنیا و در هیچ حکومت مدعی دمکراسی هم چنان نیست، در یکی فساد اخلاقی و اقتصادی آبشاری از راس سیستم به پایین سرایت می کرد و همه باید در خدمت آن فساد سیستمی حرکت می کردند و در دیگری سیستم و نظام ضدفساد است و عزم و اراده بر حذف فساد استوار شده است. از این ویژگی‌های اساسی در تضاد هم بسیارند.
پس کارنامه چهل ساله جمهوری اسلامی چگونه سنجیده میشود؟ به دو صورت:
۱) مقایسه امروز با شعارها، آرمان‌ها و برنامه‌های اعلامی در ابتدای انقلاب
در این روش مقایسه به طور خلاصه می‌توان گفت که شاخص‌های اصلی اعلامی انقلاب، جز شاخص عدالت اجتماعی در ظرف چهل سال قابل قبول بوده است. شاخص‌های اصلی نظیر استقلال سیاسی، آزادی و کرامت انسانی، مردمسالاری، استکبارستیزی، حمایت از مظلومان عالم، اقتدار و عزتمندی، سلطه ناپذیری، ترویج اسلام و... در این چهل سال پیشرفت چشمگیری داشته است، اما در شاخص عدالت اجتماعی به منظور ریشه کنی امراضی، چون فقر مطلق، تبعیض و فساد اقتصادی گرچه کار‌های خوبی صورت گرفته، اما مورد رضایت رهبری و مردم نبوده و هنوز نیازمند توجه و اهتمام بیشتری است.
۲) مقایسه با روند طی شده در سایر کشور‌ها و حکومت‌ها طی مدت مشابه
در این روش، باید به سراغ آمار‌ها رفت. در اکثر آمار‌های نشانگر پیشرفت کشور‌ها به استناد مجامع بین المللی، کارنامه جمهوری اسلامی در درجات عالی، بسیار خوب و خوب ارزیابی شده است؛ در بیش از صد شاخص، ایران اسلامی اکنون جزء ۲۰ کشور برتر دنیاست و در بیش از ده مورد رتبه‌های یک تا ده جهان در اختیار ملت قهرمان ایران است. برشمردن همه این موارد در حوصله و قابل نگارش در این نوشتار نیست، اما اشاره به برخی از مهمترین آن‌ها که جامع بسیاری از آمارهاست خالی از لطف نیست؛ رتبه اول منطقه در شاخص توسعه انسانی، رتبه اول جهان در سرعت پیشرفت علمی و ثبت اختراعات فراوان، خودکفایی کامل در تامین بیش از ۹۵% از نیاز‌های غذایی، دارویی و بهداشتی مردم و ... همه این‌ها در شرایطی در این چهل سال رقم خورد که کشور ما دائما در معرض تهدید، جنگ نظامی، تحریم اقتصادی و هجمه‌های تبلیغاتی و سیاه نمایی دشمنان خود بوده است.
مردم ما می‌دانند که اگر نعمت انقلاب اسلامی نبود امروز در بهترین حالت باید کشور خود را با نظام پادشاهی سعودی در منطقه قیاس می‌کردند که باوجود برخورداری از نعمت فراوان نفت و برخی مظاهر رفاه ظاهری در زندگی مردم، رئیس جمهور آمریکا در تحقیری کُشنده و منزجرکننده میگوید فروپاشی کشورشان بدون حمایت آمریکا به یک هفته هم نخواهد رسید و امروز مردم ایران هرچه به دست آورده اند، با تبعیت از رهبری، وحدت و تلاش خودشان و به دست منتخبین خودشان بوده است و هر کاستی هم دارند باید خود آستین بالا بزنند و با اصلاح از درون و با استفاده از ویژگی پویایی، زنده بودن و تداوم انقلاب، نسبت به رفع مشکلات و امراض تهدید کننده اقدام کنند.
اما جشن چهل سالگی، جشن بزرگی است که مردم ایران در راهپیمایی بزرگ و سراسری خود در ۲۲ بهمن امسال، یک رویداد بی نظیر را علیرغم دشمنان و بدخواهان رقم خواهند زد و ملت‌های مستضعف را در سراسر گیتی به آینده درخشان امت اسلامی در سایه ولایت بیش از پیش امیدوار خواهند ساخت؛ ان شاءالله
گروه سیاسی ؛ جبهه مردمی نیروهای انقلاب موسوم به «جمنا» در آستانه سالگرد پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی ایران، با صدور بیانیه‌ای تاکید کرد نظام «جمهوری اسلامی ایران» چهل ساله شد و نقشه دشمنان برای پایان خود را به کابوسی هولناک برای آن‌ها بدل ساخت. کم نبودند روسای جمهور آمریکا، نخست وزیران اسرائیل، پادشاهان انگلیسی و سعودی که در اندیشه پایان شش ماهه و یکساله جمهوری اسلامی مردند و آرزو به گور بردند؛ تنشان خوراک مار و عقرب شد و روح پلیدشان تا ابد در آتش قهر الهی سوزان و در عذاب خواهد بود. انقلاب اسلامی ۵۷ در ایران، حلول دوباره اسلام نبوی و ولایت علوی پس از قرن‌ها در کالبد حکومتی بشری بود. بد عملی بشر و کفران نعمت مردم در تجربه حکومتکوتاه حاکمان معصوم در صدر اسلام، بیش از هزار و چند صد سال آن‌ها را از حکومتی اسلامی در پیوست با امامان معصوم محروم نمود.
از سال ۴۲ که امام خمینی (ره) قیام خود را آغاز کرد و با ارایه نظریه ولایت فقیه آن را در اختیارات حکومتی همان ولایت رسول الله خواند، مردم با بیعت عملی و گفتاری خود نشان دادند که دوران جدیدی آغاز شده است و می‌خواهند با اطاعت از نایب عام امام زمان (عج)، خود را برای زمینه سازی ظهور حضرتش مهیا و دوره طولانی غیبت را کوتاه کنند. مردمی که با ایثار جان، فرزند و مال شان، مدال "بهترین امت اسلامی" را از امام خویش دریافت کردند.
خداوند متعال با حاکم کردن دوباره اسلام عزیز، بر مردم زمانه‌ی ما منت گذاشته است؛ لذا هرچه مردم وفادارتر بمانند و هرچه متصدیان و مسوولان جمهوری اسلامی بر مراقبت از سلامت ارکان جمهوری اسلامی اهتمام ورزند، عمر این جسم طولانی‌تر و نشاط و شادابی اش روز به روز بیشتر خواهد شد؛ گرد پیری بر اندامش نخواهد نشست و در تکمیل زنجیره الهی اش، تواناتر و موفق‌تر خواهد شد. زنجیره‌ای که تحقق حلقه‌های مهمی از آن همچنان باقی مانده است؛ از پنج گام اصلی و راهبردی در این چهل سال تنها دو گام وقوع انقلاب اسلامی و استقرار نظام اسلامی محقق شده است و سه گام دیگر یعنی تحقق دولت اسلامی، تشکیل جامعه اسلامی و شکل گیری تمدن بزرگ اسلامی همچنان جزء اهداف محقق نشده و از قله‌های فتح نشده‌ای است که با سرعت و دقت باید دنبال شود.
ارزیابی و آسیب شناسی در هر پروژه و برای هر حرکتی الزامی است و طبعا بررسی و ارزیابی راه طی شده چهل ساله نظام جمهوری اسلامی نیز به طریق اولی واجب و لازم است، اما خطای بزرگ آنجاست که برای این ارزیابی، مقایسه با رژیم طاغوت پهلوی و قبل از آن مطرح شود؛ چراکه رویکردها، جهت گیری‌ها و ارزش‌های این دو نظام و حکومت، در تقابل و تباین کامل صدوهشتاد درجه‌ای با یکدیگر است. یکی بر اساس طاغوت است و دیگری بر مدار اسلام، بقای یکی در وابستگی کامل به قدرت‌های سلطه گر بود و بقای دیگری در استقلال کامل سیاسی از اجانب و هر مداخله خارجی، در یکی اشرافیگری، نظام طبقاتی و پول پرستی ارزش بود و در دیگری ضدارزش، یک حکومت بر پایه استبداد کامل و فرد محوری شکل گرفته بود و در دیگری مردم از تعیین نوع حکومت تا انتخاب همه‌ی حاکمان خود، نقش محوری دارند، در یکی آزادی از آرزو‌های مردم بود و در دیگری نامزد‌های انتخاباتش گاه چنان حکومت و رهبرانش را نقد میکنند که در هیچ کجای دنیا و در هیچ حکومت مدعی دمکراسی هم چنان نیست، در یکی فساد اخلاقی و اقتصادی آبشاری از راس سیستم به پایین سرایت می کرد و همه باید در خدمت آن فساد سیستمی حرکت می کردند و در دیگری سیستم و نظام ضدفساد است و عزم و اراده بر حذف فساد استوار شده است. از این ویژگی‌های اساسی در تضاد هم بسیارند.
پس کارنامه چهل ساله جمهوری اسلامی چگونه سنجیده میشود؟ به دو صورت:
۱) مقایسه امروز با شعارها، آرمان‌ها و برنامه‌های اعلامی در ابتدای انقلاب
در این روش مقایسه به طور خلاصه می‌توان گفت که شاخص‌های اصلی اعلامی انقلاب، جز شاخص عدالت اجتماعی در ظرف چهل سال قابل قبول بوده است. شاخص‌های اصلی نظیر استقلال سیاسی، آزادی و کرامت انسانی، مردمسالاری، استکبارستیزی، حمایت از مظلومان عالم، اقتدار و عزتمندی، سلطه ناپذیری، ترویج اسلام و... در این چهل سال پیشرفت چشمگیری داشته است، اما در شاخص عدالت اجتماعی به منظور ریشه کنی امراضی، چون فقر مطلق، تبعیض و فساد اقتصادی گرچه کار‌های خوبی صورت گرفته، اما مورد رضایت رهبری و مردم نبوده و هنوز نیازمند توجه و اهتمام بیشتری است.
۲) مقایسه با روند طی شده در سایر کشور‌ها و حکومت‌ها طی مدت مشابه
در این روش، باید به سراغ آمار‌ها رفت. در اکثر آمار‌های نشانگر پیشرفت کشور‌ها به استناد مجامع بین المللی، کارنامه جمهوری اسلامی در درجات عالی، بسیار خوب و خوب ارزیابی شده است؛ در بیش از صد شاخص، ایران اسلامی اکنون جزء ۲۰ کشور برتر دنیاست و در بیش از ده مورد رتبه‌های یک تا ده جهان در اختیار ملت قهرمان ایران است. برشمردن همه این موارد در حوصله و قابل نگارش در این نوشتار نیست، اما اشاره به برخی از مهمترین آن‌ها که جامع بسیاری از آمارهاست خالی از لطف نیست؛ رتبه اول منطقه در شاخص توسعه انسانی، رتبه اول جهان در سرعت پیشرفت علمی و ثبت اختراعات فراوان، خودکفایی کامل در تامین بیش از ۹۵% از نیاز‌های غذایی، دارویی و بهداشتی مردم و ... همه این‌ها در شرایطی در این چهل سال رقم خورد که کشور ما دائما در معرض تهدید، جنگ نظامی، تحریم اقتصادی و هجمه‌های تبلیغاتی و سیاه نمایی دشمنان خود بوده است.
مردم ما می‌دانند که اگر نعمت انقلاب اسلامی نبود امروز در بهترین حالت باید کشور خود را با نظام پادشاهی سعودی در منطقه قیاس می‌کردند که باوجود برخورداری از نعمت فراوان نفت و برخی مظاهر رفاه ظاهری در زندگی مردم، رئیس جمهور آمریکا در تحقیری کُشنده و منزجرکننده میگوید فروپاشی کشورشان بدون حمایت آمریکا به یک هفته هم نخواهد رسید و امروز مردم ایران هرچه به دست آورده اند، با تبعیت از رهبری، وحدت و تلاش خودشان و به دست منتخبین خودشان بوده است و هر کاستی هم دارند باید خود آستین بالا بزنند و با اصلاح از درون و با استفاده از ویژگی پویایی، زنده بودن و تداوم انقلاب، نسبت به رفع مشکلات و امراض تهدید کننده اقدام کنند.
اما جشن چهل سالگی، جشن بزرگی است که مردم ایران در راهپیمایی بزرگ و سراسری خود در ۲۲ بهمن امسال، یک رویداد بی نظیر را علیرغم دشمنان و بدخواهان رقم خواهند زد و ملت‌های مستضعف را در سراسر گیتی به آینده درخشان امت اسلامی در سایه ولایت بیش از پیش امیدوار خواهند ساخت؛ ان شاءالله
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *