فساد گسترده خاندان پهلوی؛ آمریکا و انگلیس پشتیبانان تمام عیار رژیم پهلوی
گاردین در گزارشی پیرامون ایران در دوره رژیم پهلوی مینویسد که فساد گسترده در رژیم پهلوی به مهم ترین مشکل این رژیم تبدیل شده و گستردگی طیف مخالفان را شدت بخشید.
خبرگزاری میزان -
گاردین در گزارشی پیرامون دوره رژیم پهلوی مینویسد: محمدرضا پهلوی دیکتاتور غربگرا، در دهه ۵۰ میلادی قدرت خود را از سوی محمد مصدق در چالش دید. فرار، گزینه پیش روی محمدرضا پهلوی با کودتای آمریکا و انگلیس و سرنگونی دولت قانونی مصدق و جایگزینی فرد موردنظر در نهایت به بازگشت به کشور پایان یافت و این سرآغازی بر سرکوبگری وحشیانهتر رژیم شد. این سرکوبگری با شدت و حدت فراوان توسط پلیس مخفی مشهور به ساواک اجرا میشد. در تمام این سالها انگلیس و آمریکا همچنان در همه موارد پشتیبانی تمام و عیاری از رژیم میکردند.
اما این همراهیها در مقابل خشم مردم ایران که از حکومت خودکامه و فساد گسترده به ستوه آمده بودند، یارای ایستادگی نداشت و در نهایت این فساد گسترده بود که محمدرضا پهلوی و رژیمش را نابود کرد.
سرنگونی رژیم پهلوی در واقع مهر تاییدی بود بر این که چگونه ویروس فساد به مجموعهای راه یافته و به سراسر سیستم سرایت میکند. در این سیستم فاسد آمریکاییها و انگلیسیها نیز در پی یافتن و بردن سهم خود بودند.
در پی گستردگی فساد در رژیم پهلوی، طیف مخالفان نیز به شدت گسترش یافت و دانشجویان، رهبران مذهبی و کارگران صنعتی را وارد چرخه اعتراضات و مخالفتها کرد.
«استفانی کرونین» پژوهشگر موسسه آکسفورد، گستردگی فساد در رژیم پهلوی را با "مقیاس بزرگ" توصیف میکند. این فساد با افزایش قیمت نفت در سال ۱۹۷۳ به ویژه در خاندان سلطنتی گسترش بیشتری یافت. با آشکار شدن این مشکل، محمدرضا پهلوی به انکار آن پرداخته و کلیه ۳۰ گزارش جامع فساد مقامات و خاندان سلطنتی در ۱۳ آخر سلطنتش را "شایعات و فریبهای دروغین" نامید.
از سوی دیگر «میشل فوکو» فساد رژیم پهلوی را مانند "چسبی" میدانست که سه عنصر پهلوی، استبداد و نوسازی را در کنار هم حفظ میکرد.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، بانک مرکزی ایران فهرستی از ۱۷۷ نفر از افراد مشهور که در سالهای آخر عمر رژیم بیش از ۲ میلیارد دلار از کشور خارج کردند را منتشر کرد.
فساد تجاری و مالی، فساد قضایی، تجارت مواد مخدر و رسوایی اخلاقی بخشی از طیف گسترده فساد فراگیر در سیستم پهلوی بوده است.
گاردین در پایان مینویسد: آن چه سبب گسترش اعتراضات و در نهایت سرنگونی رژیم شد تنها فساد در این رژیم نبود بلکه مشروعیت بخشیدن به این فساد و بروز بحران در خدمات عمومی بود.
به گزارش گروه بین الملل ، محمدرضا پهلوی در سال ۱۳۲۰ در پی اعلام تبعیت کامل از کسانی که پدرش را از تخت به زیر کشیده و به جزیره موریس تبعید کردند، به قدرت رسید.
گاردین در گزارشی پیرامون دوره رژیم پهلوی مینویسد: محمدرضا پهلوی دیکتاتور غربگرا، در دهه ۵۰ میلادی قدرت خود را از سوی محمد مصدق در چالش دید. فرار، گزینه پیش روی محمدرضا پهلوی با کودتای آمریکا و انگلیس و سرنگونی دولت قانونی مصدق و جایگزینی فرد موردنظر در نهایت به بازگشت به کشور پایان یافت و این سرآغازی بر سرکوبگری وحشیانهتر رژیم شد. این سرکوبگری با شدت و حدت فراوان توسط پلیس مخفی مشهور به ساواک اجرا میشد. در تمام این سالها انگلیس و آمریکا همچنان در همه موارد پشتیبانی تمام و عیاری از رژیم میکردند.
اما این همراهیها در مقابل خشم مردم ایران که از حکومت خودکامه و فساد گسترده به ستوه آمده بودند، یارای ایستادگی نداشت و در نهایت این فساد گسترده بود که محمدرضا پهلوی و رژیمش را نابود کرد.
سرنگونی رژیم پهلوی در واقع مهر تاییدی بود بر این که چگونه ویروس فساد به مجموعهای راه یافته و به سراسر سیستم سرایت میکند. در این سیستم فاسد آمریکاییها و انگلیسیها نیز در پی یافتن و بردن سهم خود بودند.
در پی گستردگی فساد در رژیم پهلوی، طیف مخالفان نیز به شدت گسترش یافت و دانشجویان، رهبران مذهبی و کارگران صنعتی را وارد چرخه اعتراضات و مخالفتها کرد.
در این رابطه: پیشرفتهای خیره کننده علمی و پژوهشی ایران پس از انقلاب
«استفانی کرونین» پژوهشگر موسسه آکسفورد، گستردگی فساد در رژیم پهلوی را با "مقیاس بزرگ" توصیف میکند. این فساد با افزایش قیمت نفت در سال ۱۹۷۳ به ویژه در خاندان سلطنتی گسترش بیشتری یافت. با آشکار شدن این مشکل، محمدرضا پهلوی به انکار آن پرداخته و کلیه ۳۰ گزارش جامع فساد مقامات و خاندان سلطنتی در ۱۳ آخر سلطنتش را "شایعات و فریبهای دروغین" نامید.
پنتاگون در گزارشی که بعدها منتشر کرد از رسیدن فساد به نقطه اوج خود در سال ۱۹۷۷ خبر داده و تخمینهای محافظه کارانه در این ارتباط را دستکم یک میلیارد دلار بین سالهای ۱۹۷۳ و ۱۹۷۶ اعلام کرد.
از سوی دیگر «میشل فوکو» فساد رژیم پهلوی را مانند "چسبی" میدانست که سه عنصر پهلوی، استبداد و نوسازی را در کنار هم حفظ میکرد.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، بانک مرکزی ایران فهرستی از ۱۷۷ نفر از افراد مشهور که در سالهای آخر عمر رژیم بیش از ۲ میلیارد دلار از کشور خارج کردند را منتشر کرد.
در این رابطه: نقش تعیین کننده ایران در منطقه پس از انقلاب
فساد تجاری و مالی، فساد قضایی، تجارت مواد مخدر و رسوایی اخلاقی بخشی از طیف گسترده فساد فراگیر در سیستم پهلوی بوده است.
گاردین در پایان مینویسد: آن چه سبب گسترش اعتراضات و در نهایت سرنگونی رژیم شد تنها فساد در این رژیم نبود بلکه مشروعیت بخشیدن به این فساد و بروز بحران در خدمات عمومی بود.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *