یادگار شیخ شهید در بهشت

در خیابان بهشت تهران خانه‌ای از دوره قاجار به جا مانده که رو به تخریب است. خانه‌ای که با فصلی از تاریخ کشورمان گره خورده است. خانه‌ی شیخی که از رهبران نهضت تحریم تنباکو بود. خانه‌ی مردی که یک تنه تا پای جان مقابل زدودن شریعت از مشروطه ایستاد. خانه‌ای که شاهد ترور شیخ بود و مورد هجوم سربازان یپرم خان قرار گرفت. خانه‌ی شیخ فضل الله نوری، خانه‌ای که پس از اعدام شیخ فضل الله هم به او بی وفایی نکرد و ۱۸ ماه مخفیانه مدفن پیکرش بود. خانه‌ای در خیابان بهشت، اما رو به ویرانی؛ قول‌های میراث فرهنگی برای ثبت ملی و تبدیل آن به خانه‌ی مشروطه هم فقط زمان می‌خرد برای بولدوزر‌هایی که دیر یا زود یادگار شیخ شهید را شخم بزنند. هنوز هم صدای شیخ فضل الله نوری وقتی پیشنهاد پناهنده شدن به سفارات خارجی و نصب برچم اجنبی بر سر در خانه را شنید، درخانه طنین انداز است: " رواست که من پس از هفتاد سال که محاسنم را برای اسلام سفید کرده‌ام حالا بیایم و بروم زیر بیرق کفر؟ " نگذاریم خانه‌ای که زیر بیرق کفر و اجنبی نرفت بیش از این فرو بریزد.