آب غزه؛ سلاح دیگر نتانیاهو برای پیشبرد پروژه نسل‌کشی
با کم شدن منابع آب پاک و سالم در غزه، فلسطینی‌ها به شکل فزاینده‌ای برای دست یافتن به آن تلاش می‌کنند.
خبرگزاری میزان -
بمباران زیرساخت‌های آب در غزه به‌عنوان استراتژی جنایت‌کارانه رژیم صهیونیستی برای سلاح‌سازی این ماده حیاتی، بسیاری از ساکنان غزه را ناچار کرده که برای دست یافتن به اندکی آب پاک و سالم، کیلومتر‌ها پیاده‌روی کنند.
مقام‌های شهری در غزه می‌گویند که صد‌ها هزار نفر از ساکنان شهر غزه در هفته گذشته پس از قطع منابع آب توسط شرکت آب رژیم صهیونیستی بر اثر تهاجم مجدد، منبع اصلی آب پاک خود را از دست داده‌اند.
پس از بمباران و حمله زمینی ارتش رژیم صهیونیستی به محله شجاعیه شرقی شهر غزه، در شمال این باریکه که به خط لوله‌ای که توسط شرکت صهیونیستی مکوروت اداره می‌شد، بسیاری از مردم باریکه تحت محاصره اکنون مجبورند کیلومتر‌ها پیاده‌روی کنند تا کمی آب پر کنند.
به گزارش رویترز، یک زن ۴۲ ساله غزه گفت: از صبح منتظر آب بودم؛ آب نیست، گذرگاه‌ها بسته است؛ انشالله جنگ به سلامت و صلح به پایان می‌رسد.
ارتش رژیم صهیونیستی در بیانیه‌ای ادعا کرد که با سازمان‌های مربوطه در تماس است تا در زودترین زمان ممکن تعمیر آنچه را نقص خط لوله شمالی می‌خواند، هماهنگ کند.
مقام‌های شهری غزه می‌گویند که خط لوله شمالی ۷۰ درصد آب شهر غزه را از زمان تخریب بیشتر چاه‌های غزه در طول جنگ تامین می‌کند.
یکی از مقام‌های غزه در این رابطه اعلام کرد: وضعیت بسیار دشوار است و اوضاع پیچیده‌تر می‌شود، به‌ویژه وقتی صحبت از زندگی روزمره مردم و نیاز روزانه آن‌ها به آب، چه برای نظافت، ضدعفونی کردن و حتی پخت‌وپز و نوشیدن باشد؛ ما اکنون در یک بحران تشنگی واقعی در شهر غزه به سر می‌بریم و اگر وضعیت به همین منوال باقی بماند، ممکن است در روز‌های آینده با یک واقعیت دشوار رو‌به‌رو شویم.
بیشتر جمعیت ۲.۳ میلیون نفری غزه بر اثر جنگ آواره داخلی شده‌اند و بسیاری از آن‌ها برای پردن ظرف‌های پلاستیکی از آب از معدود چاه‌هایی که هنوز در نواحی دورافتاده کار می‌کنند، مسیری طولانی را پیاده طی می‌کنند؛ این در حالی است که این گزینه تضمینی برای تامین منابع پاکیزه نیستند.
پس از آغاز جنگ بین رژیم صهیونیستی علیه غزه در اکتبر ۲۰۲۳ (مهر ۱۴۰۲) به‌عنوان مرگ‌بارترین حمله در دهه‌های اخیر، آب برای آشامیدن، پخت‌وپز و شستن به‌طور فزاینده‌ای برای ساکنان غزه به یک کالای لوکس تبدیل شده است.
بسیاری از ساکنان نوار غزه در نوار محاصره‌شده ساعت‌ها صف می‌کشند تا یک ظرف را از آب پر کنند؛ ظرفی که معمولا برای نیاز‌های روزانه آن‌ها کافی نیست.
تنها منبع طبیعی آب نوار غزه، حوضه آبخوان ساحلی است که در امتداد ساحل شرقی مدیترانه از شمال شبه جزیره سینا در مصر، از غزه و به اراضی اشغالی می‌گذرد، اما این آب شور لوله‌کشی تا ۹۷ درصد به دلیل شوری، استخراج بیش از حد و آلودگی، برای مصرف انسان نامناسب تلقی می‌شود.
سازمان آب فلسطین اعلام کرد که بیشتر چاه‌های آن در طول جنگ غیرفعال شده‌اند.
بیانیه مشترک اداره آمار و سازمان آب فلسطین در اواخر ماه میلادی گذشته اعلام کرد که بیش از ۸۵ درصد از تاسیسات و دارایی‌های آب و فاضلاب در غزه به‌طور کامل یا جزئی از کار افتاده است.
در این بیانیه آمده است: به دلیل خسارت‌های گسترده وارد شده به بخش آب و فاضلاب، میزان آبرسانی به‌طور متوسط به ۳ تا ۵ لیتر برای هر نفر در روز کاهش یافته است.
مقام‌های فلسطین و سازمان ملل می‌گویند که بیشتر نیروگاه‌های نمک‌زدایی غزه یا آسیب دیده‌اند یا به دلیل قطع برق و سوخت رژیم صهیونیستی، فعالیت خود را متوقف کرده‌اند.
براساس شاخص‌های سازمان جهانی بهداشت، این میزان بسیار کمتر از دست‌کم ۱۵ لیتر مورد نیاز برای هر فرد در روز برای بقا در مواقع اضطراری است.
انتهای پیام/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *