گزینه کیل‌سوئیچ اف-۳۵؛ آیا آمریکا جنگنده‌های اروپا را از کار می‌اندازد؟
در سایه تشدید تنش بین اروپا و آمریکا درباره تعهدات ناتو و جنگ اوکراین، یک افسانه دائمی در مورد اف-۳۵ لایتنینگ۲ در فضای مجازی منتشر شده است.
این تصور وجود دارد که پنتاگون یک «کیل‌سوئیچ» (قابلیت از کار انداختن از راه دور) را در این جت جنگنده نسل پنجم تعبیه کرده است که به این کشور اجازه می‌دهد از راه دور همه هواپیما‌های خارجی را از کار بیندازد.
با بیش از هزار و ۱۰۰ جنگنده اف-۳۵ فعال در ۱۶ نیروی مسلح در سراسر جهان، این شایعه بهسرعت در فضای آنلاین مورد توجه قرار گرفت و باعث ایجاد نگرانی در بین کشور‌هایی مانند آلمان و کانادا در مورد حاکمیت نظامی آنها و کنترل آمریکا در زمان عدم اطمینان ژئوپلیتیک قابلتوجهی شد.
روایت «کیل‌سوئیچ» چنین فرض می‌کند که آمریکا می‌تواند عملکرد‌های جنگی اف-۳۵های فروخته شده را به کشور‌های متحد غیرفعال یا محدود کند و عملا بر عملیات نظامی آنها حق وتو داشته باشد.
این نگرانی در بحث‌های مطرح شده در ایکس تکرار شد و کاربران استدلال کردند: اروپایی‌ها اکنون نگران هستند که آیا قابلیت کیل‌سوئیچ در تمام سلاح‌های آمریکایی فروخته شده به اروپا وجود داشته باشد و پاسخ مثبت است.
برخی از کاربران آنلاین ادعا می‌کنند که ۸ میلیون خط کد این جت، یک درب پشتی برای غیرفعال کردن از راه دور پنهان می‌کند و بسیاری دیگر از کانادا می‌خواهند تا سفارش ۱۴.۵ میلیارد دلاری اف-۳۵ خود را لغو کند، زیرا نگرانی از توانایی آمریکا برای «دستکاری» این جت‌ها وجود دارد.
احیای این روایت زمانی رخ می‌دهد که بیاعتمادی نسبت به دولت جدید واشنگتن افزایش می‌یابد و برخی از قانونگذاران اروپایی و مفسران آنلاین به‌شدت در مورد اهداف آمریکا در بحبوحه توقف اخیر ترامپ در کمک‌های نظامی به اوکراین و توقف تبادل اطلاعات گمانه‌زنی می‌کنند.
گزارش‌های وب، از جمله اظهارات مقام‌های بلژیکی و سوئیسی، وجود کیل‌سوئیچ را رد می‌کند، با این حال، این واقعیت که اف-۳۵ یک سیستم تسلیحاتی نرم‌افزاری (تقریبا از ۸ میلیون خط کد) با ماهیت بسیار شبکه‌ای است که به سیستم‌هایی مانند سیستم اطلاعات لجستیک خودکار (ALIS)، شبکه یکپارچه داده‌های عملیاتی (ODIN) جانشین آن (ODIN) و به‌روزرسانی‌های نرم‌افزار متکی است، پرسش‌های مشروعی را در مورد نفوذ آمریکا بر همه عملیات‌های واشنگتن ایجاد کرده است.
کنترل آمریکا بر عملیات اف ۳۵؛ فراتر از افسانه
افشاگری‌های اخیر در مورد محدودیت‌های سیاست آمریکا در عملیات اف-۳۵ لایه جدیدی به بحث اضافه می‌کند؛ با توجه به سلول پشتیبانی برنامه اف-۳۵ گروه ۳۵۰ Spectrum Warfare، اپراتور‌های بین‌المللی اف-۳۵ مجوز ندارند عملیات آزمایشی مستقل را در خارج از قاره آمریکا (CONUS) براساس سیاست واشنگتن انجام دهند.
قوانین امنیتی دولت آمریکا (USG) و سیاست دفاع ملی این کشور (NDP) ایجاب می‌کند که شهروندان آمریکا وظایف خاصی را برای محافظت از فناوری حیاتی این کشور انجام دهند.
این سیاست که در وب‌سایت نیروی هوایی آمریکا به تفصیل آمده است، بر تسلط محکم این کشور بر سیستم‌های پیشرفته اف-۳۵ تأکید می‌کند و توانایی اپراتور‌های خارجی را برای آزمایش یا تغییر مستقل هواپیما محدود می‌کند.
برای متحدان ناتو مانند ایتالیا، آلمان و انگلیس، این محدودیت نگرانی‌ها را در مورد حاکمیت عملیاتی تشدید می‌کند، به ویژه که آنها برای ماموریت‌های حیاتی، از جمله بازدارندگی هسته‌ای، به اف-۳۵ متکی هستند.
به هر حال، در حال حاضر، تنها رژیم صهیونیستی مجاز به بهره‌برداری از یک سیستم کاملا مستقل برای F-۳۵I Adir خود است.
در حالی که این سیاست یک کیل‌سوئیچ نیست، اما نگرانی از کنترل آمریکا را تشدید می‌کند، بهویژه در شرایطی که کشور‌های اروپایی وابستگی خود را به فناوری آمریکایی در میان تیرگی روابط بین اقیانوس اطلس زیر سوال می‌برند.
ولفگانگ ایشینگر، رئیس پیشین کنفرانس امنیتی مونیخ، به روزنامه بیلد گفت: اگر آمریکا بخواهد اف-۳۵ آلمان را مانند اف-۱۶ اوکراین محدود کند، آنگاه ممکن است موضوع لغو قرارداد در نظر گرفته شود.
آسیب‌پذیری عمیق تر؛ ارتقای نرم‌افزار و MDF
فراتر از لجستیک، اتکای اف-۳۵ به به‌روزرسانی‌های نرم‌افزاری ارائه‌شده آمریکا، این سیستم تسلیحاتی را واقعا آسیب‌پذیر می‌کند.
ارتقای نرم‌افزاری که آمریکا مدیریت می‌کند، عملکرد و امنیت مطلوب را تضمین می‌کند، اما خودداری از آنها باعث می‌شود هواپیما عملیاتی شود، البته با قابلیت‌های قدیمی.
اف-۳۵ را باید مانند یک گوشی هوشمند مدرن در نظر گرفت؛ دستگاهی پیشرفته که برای ماندن در خط مقدم فناوری به به‌روز رسانی‌های نرم افزاری مداوم متکی است؛ برای باز کردن قابلیت‌های جدید، اجرای جدیدترین برنامه‌ها و استفاده از ویژگی‌های نوآورانه، باید بهطور مداوم ارتقا داده شود.
اگر به‌روزرسانی گوشی هوشمند متوقف شود، ناگهان از کار نمی‌افتد، زیرا همچنان می‌تواند تماس برقرار کند و پیام ارسال کند، اما به‌مرور زمان منسوخ می‌شود و نمی‌تواند از برنامه‌های جدید، وصله‌های امنیتی یا عملکرد‌های پیشرفته پشتیبانی کند و در نهایت به جایی می‌رسد که تنها می‌تواند ابتدایی‌ترین وظایف را انجام دهد و آن را بی‌ربط می‌کند.
جنگنده اف-۳۵ تا حدی به همین شکل عمل می‌کند؛ این فقط یک هواپیما نیست، بلکه یک سیستم جنگی شبکه‌ای پرنده است که برای موفقیت در ماموریت به ارتقا‌های نرم‌افزاری وابسته است.
بدون این به‌روزرسانی‌ها، اف-۳۵ همچنان می‌تواند از زمین بلند شود و پرواز کند، اما توانایی آن برای مبارزه، سازگاری با تهدید‌های جدید و نفوذ به دفاع‌های پیشرفته به‌شدت به خطر می‌افتد.
در جنگ مدرن، جایی که فناوری با سرعت بی‌سابقه‌ای تکامل می‌یابد، جلوتر ماندن اختیاری نیست، بلکه ضروری است.
بیل سویتمن، روزنامه‌نگار، نویسنده و مدیر صنعت مشهور، دیدگاه متفاوت‌تری را در این باره ارائه می‌دهد و استدلال می‌کند که مسئله واقعی کیل‌سوئیچ نیست، بلکه فایل داده‌های مأموریت اف-۳۵ (MDF) است.
وی در پاسخ به یکی از پست‌های ایکس، نوشت: بیشتر پست‌های اف-۳۵ چیز مهمی را از دست می‌دهند... این فقط موضوع به‌روزرسانی نرم‌افزار نیست.
پرونده داده‌های ماموریت (MDF) راهنمای نبرد الکترونیکی برای اف-۳۵ است... ویژگی‌های هدف شناخته شده‌ای را برای موتور فیوژن ارائه می‌کند که اهداف را با حداقل انتشار شناسایی می‌کند.
سویتمن، توضیح می‌دهد که MDF عملکرد‌های حیاتی مانند ترسیم مسیر‌های پروازی با حداقل قابلیت شناسایی (مسیر خط آبی)، مدیریت ارتباطات و میزبانی دستور‌های الکترونیکی نبرد را امکان‌پذیر می‌کند.
هواپیما‌ها برای آگاهی خلبانان از تهدید‌های احتمالی در یک منطقه و نحوه مقابله با آنها، مانند رادار‌ها و موشک‌های زمین به هوا (SAM) به MDF متکی هستند؛ اطلاعات از آنچه حسگر‌های هواپیما در طول پرواز دریافت می‌کنند و با داده‌های ماموریت هدایت می‌شوند، به دست می‌آیند.
پس از فرود، خلبانان نوار‌های خود را بررسی می‌کنند و بازخورد خود را در مورد عملکرد MDF برای بهبود عملکرد آینده ارائه می‌دهند.
چرا اروپا باید درباره اف-۳۵ نگران باشد؟
روایت کیل‌سوئیچ اف-۳۵ بر تنش عمیق‌تری در ناتو تأکید می‌کند؛ تعادل بین دفاع جمعی و حاکمیت ملی.
در مورد نگرانی از اف-۳۵ وابستگی واقعی وجود دارد.
در حالی که جنگ اوکراین ادامه دارد و اعتبار سیاسی آمریکا زیر سوال رفته است، کشور‌های اروپایی مانند آلمان و کانادا در حال ارزیابی مجدد استراتژی‌های دفاعی خود هستند.
استفاده آلمان از اف-۳۵ برای بازدارندگی هسته‌ای با بمب‌های B۶۱ Mod ۱۲ که آمریکا عرضه می‌کند، باعث می‌شود که صددرصد به این کشور وابسته باشد.
طبق گزارش لاکهید مارتین، با بیش از ۴۰۰ فروند اف-۳۵ برای اروپا تا سال ۲۰۳۰، این جت سنگ‌بنای نیروی هوایی ناتو باقی مانده است، اما ادغام آن یک تناقض را برجسته می‌کند؛ برتری فناوری آن به قیمت آسیب‌پذیری استراتژیک است.
سیاست آمریکا برای محدود کردن عملیات آزمایشی مستقل در خارج، همراه با اتکا به MDFهای تحت مدیریت آمریکا و به‌روز رسانی نرم‌افزار، نگرانی از وابستگی بیش از حد را تشدید می‌کند.
در حالی که بحران کنونی احتمالا منجر به نوآوری و تنوع دفاعی اروپا خواهد شد، ایجاد یک طرح پشتیبان دفاعی معتبر مستقل از حمایت آمریکا چندین دهه طول می‌کشد تا تنظیم و اجرا شود و به بودجه قابلتوجهی نیاز دارد.
انتهای پیام/