آمادگی ایران برای اشتراک توانمندی علمی و فنی هستهای با کشور‌های منطقه
سیدکمال خرازی، رئیس شورای راهبردی روابط خارجی در مصاحبه‌ای با روزنامه مصری الیوم به بررسی چالش‌ها و فرصت‌های موجود در منطقه غرب آسیا پرداخت.
خرازی با اشاره به تاریخ پرتنش این منطقه تاکید کرد: تسلط بر خاورمیانه همواره از اهداف استعمارگران بوده و ایجاد رژیم اسرائیل نیز با هدف بی‌ثبات‌سازی منطقه صورت گرفته است.
وی با انتقاد از سیاست‌های آمریکا و رژیم صهیونیستی، اضافه کرد: آمریکا و اروپا از این منطقه دست بردار نیستند و ایجاد اختلافات، بی‌ثباتی و جنگ، مداخله آنها را تسهیل میکند.
خرازی در بخش دیگری از این مصاحبه، گفت: مبارزات مردم منطقه علیه قدرت‌های مداخله‌گر، به خصوص مبارزات مردم فلسطین، ادامه خواهد داشت. وی از کشور‌های منطقه خواست با تقویت استقلال خود، در برابر فشار‌های خارجی مقاومت کنند.
وی درباره روابط ایران و مصر اظهار کرد: ایران و مصر دو کشور بزرگ با سوابق تمدنی عظیم هستند و برقراری رابطه سیاسی بین دو کشور موکول به اراده مقامات عالیه دو کشور فارغ از هرگونه اختلاف نظر درباره مسایل گذشته و حال است.
رئیس شورای راهبردی روابط خارجی در پاسخ به پرسشی درباره نقش مقاومت در منطقه بیان کرد: مقاومت یک تفکر و مکتب مبارزاتی است و هرچند هم که در جریان مبارزه صدمه ببیند، نابود شدنی نیست.
خرازی همچنین درباره برنامه هستهای ایران گفت: تحریم‌های اقتصادی هیچ تاثیری بر فعالیتهای هستهای ایران نداشته است و ایران روز به روز توفیقات بیشتری در زمینه فناوری صلحآمیز هستهای به دست می‌آورد. ایران آمادگی دارد در انتقال توانمندی‌های علمی و فنی خود در این زمینه با کشور‌های منطقه همکاری کند.
متن مصاحبه سیدکمال خرازی، رئیس شورای راهبردی روابط خارجی به شرح زیر است:
اصطلاح خاورمیانه یک عبارت جغرافیایی استعماری است که در اوایل قرن گذشته به وجود آمد، اما در طول تاریخ به عبارت رایجی برای صحبت در مورد منطقه‌ای تبدیل شده است که شامل کشور‌های عربی، ایران، ترکیه و چند کشور دیگر می‌شود. این منطقه از درگیری‌هایی در زمینه‌های مختلف رنج می‌برد که ریشه آن در طرح‌های استعماری قرار داشته تا اینکه به نقطه داغی روی نقشه جهان تبدیل شد. واقعیت منطقه را بر اساس این شرایط چگونه می‌بینید؟ و آنها برای این منطقه چه می‌خواهند؟
منطقه غرب آسیا یا خاورمیانه هم از نظر اقتصادی به دلیل منابع سرشار انرژی و هم به دلیل تاریخ تمدن آن مطمح نظر استعمارگران بوده، تسلط بر آن از اهداف آنها محسوب می‌شود. در این راستا تجزیه خاورمیانه براساس طرح سایکس – پیکو به کشور‌های کوچک و دخالت در امور کشور‌های منطقه، همواره جزو راهبرد‌های آنها بوده است. تاسیس رژیم اسرائیل توسط قدرتها در منطقه نیز با هدف دوگانه رهایی از جامعه یهودی مشکل آفرین در اروپا با انتقال آن به نقطه خوش آب و هوای فلسطین و ایجاد یک غده سرطانی در منطقه برای بی‌ثبات‌سازی منطقه و توجیه مداخلات خود بوده است.
اصطلاح «خاورمیانه» در نوشته‌های آلفرد ماهان آمریکایی در سال ۱۹۰۲ قبل از اینکه کاندولیزا رایس در مورد «خاورمیانه جدید» صحبت کند، مطرح بوده است. در حال حاضر این خاورمیانه جدید با توجه به جنگ اسرائیل علیه غزه و لبنان به شدت تکرار می‌شود و درگیری با ایران به این دلیل است که غرب (به ویژه آمریکا) به طور کلی منطقه را هدف قرار داده و می‌خواهد بر آن تسلط یابد، به خصوص پس از پیروزی ترامپ و ظهور نیرو‌های راست در ایالات متحده. نظر شما چیست؟
آمریکا و اروپا از این منطقه دست بردار نیستند و ایجاد اختلافات، بی‌ثباتی و جنگ، مداخله آنها را تسهیل میکند. تلاش آمریکا برای تسلط بر منطقه چه از طریق رژیم جعلی نیابتی آمریکا (یعنی اسرائیل)، و چه به طور مستقیم نیاز به توضیح ندارد. آخرین نشانه آن سخنان ترامپ در روز‌های گذشته بود که با ولعی سیری ناپذیر آرزو کرد باریکه خوش آب و هوای غزه را در کنار دریای مدیترانه تصاحب کند.
به نظر شما قدرت‌های بزرگ منطقه در خصوص این طرح‌ها به ویژه مصر و عربستان که دو کشور بزرگ منطقه هستند، چه میکنند؟
قدرت‌های استعمارگر سعی میکنند کشور‌های منطقه را وابسته به خود نگهدارند. این وابستگی میتواند اقتصادی، سیاسی و امنیتی باشد، به طوری که حیات آنها را وابسته به اعمال سیاست‌های آن قدرتها کند. در عین حال افکار عمومی جهان اسلام از مصر و عربستان انتظاردارد که با مقاومت در برابر فشار‌ها و مداخلات خارجی، نقش موثر وسازنده خودرا در تامین منافع ملت‌های منطقه ایفاء نمایند.
تصویری از آینده این منطقه با توجه به درگیری‌های کنونی و خطرات اطراف ترسیم کنید. جزئیات این سناریو‌ها چیست؟ به حاکمان و سیاست‌گذاران منطقه توصیه می‌کنید که برای حفظ استقلال کشورشان چه کنند؟
پیش‌بینی آینده دشوار است، ولی قدر مسلم دخالت بیگانگان ادامه خواهد یافت و در برابر آن مبارزات مردم منطقه علیه قدرت‌های مداخله‌گر، به خصوص مبارزات مردم قهرمان فلسطین علیه رژیم اشغالگر سرزمین فلسطین، ادامه خواهد داشت. لازمه مقاومت در برابر بیگانگان حفظ و تقویت استقلال کشورهاست و این نیاز به شجاعت وجسارت حاکمان کشور‌های بزرگ منطقه، چون مصر و عربستان، برای نه گفتن به قدرت‌های بزرگ و رد خواسته‌های مداخله‌جویانه آنها دارد.
هیچ پروژه واحد عربی در مورد آنچه برای منطقه برنامه‌ریزی می‌شود، وجود ندارد، به ویژه در برابر اهداف توسعه اسرائیل که به وضوح در غزه، لبنان و سوریه ظاهر شد و صحبت از قصد الحاق سرزمین‌های دیگر در نقشه عربی مطرح است؛ یا در برابر روندی که ترامپ هنگام صحبت درباره اسرائیل کوچکی که باید گسترش یابد عنوان کرد. اعراب چگونه پروژه خود را برای مقابله با این طرح‌ها تدوین میکنند؟ از نظر سیاسی و اقتصادی چه توصیه‌ای به آنها می‌کنید؟ در طول تاریخ، مصر نقش‌های عمده‌ای را در منطقه ایفا کرده است. آیا فکر می‌کنید که اسرائیل تهدیدی برای مصر است؟
متاسفانه همانطور که گفتید هیچ طرح واحد عربی در برابر برنامه توسعه طلبانه آنها وجود ندارد، زیرا برخی از کشور‌های منطقه با عادی‌سازی روابط خود با رژیم اشغالگر، در واقع دامنه اقدامات خود را محدود ساخته‌اند. مسلما رژیم اسرائیل برنامه الحاق سرزمین‌های عربی بیشتری را با حمایت آمریکا در برنامه خود دارد و اتحادیه عرب منفعل است. البته، مصر به عنوان کشوری مهم و بزرگ در منطقه میتواند برای خروج اتحادیه عرب از انفعال در مقابل توسعه طلبی و جنگ افروزی رژیم صهیونیستی نقشی تاریخی و ماندگار ازخود ارائه نماید.
منطقه عربی و خاورمیانه از جمله ایران چگونه میتواند از تنش‌های بین قدرت‌های بزرگ و رویداد‌های چندقطبی جهانی منتفع شود و چگونه میتواند به نفع خود در این رقابت بینالمللی ایفای نقش کند آن هم در حالی که این منطقه دست یک قدرت بوده که ده‌ها سال به آن آسیب رسانده و ثروتش را تخلیه کرده است؟
منطقه خاورمیانه که به دلیل اهمیت اقتصادی و ژئوپلیتیک آن، مطمح نظر آمریکاست، باید به عنوان یک منطقه قدرتمند موقعیت خود را در جریان تلاش قدرت‌های نوظهور برای ایجاد جهانی چند قطبی تثبیت و سهم‌خواهی کند. البته لازمه این‌کار، ایجاد سازوکاری متشکل از کشور‌های عربی و غیرعربی منطقه از جمله ایران، برای همکاری جامع امنیتی، سیاسی و اقتصادی، بهرغم نظامات حکومتی متفاوت است، تا منطقه به عنوان یک مجموعه بتواند در جهان چند قطبی آینده ایفای نقش کند.
ترامپ وارد کاخ سفید شده و شاهد پیوند نامیمون سرمایه و راست پوپولیست می‌باشیم. با توجه به این متغیر چه انتظاری از آینده سیاست‌های آمریکا در قبال منطقه خاورمیانه و ایران دارید؟
ترامپ یک سرمایه‌دار و ملاک بزرگ سیری ناپذیر است؛ بنابراین همان طور که اعلام کرده است، خواستار خرید گرین لند، تصاحب کانال پاناما، تغییر و تصاحب نام خلیج مکزیک و اخیرا تصاحب نوار غزه است. کوتاه آمدن در مقابل زیاده‌طلبیهای او، درخواست‌های بیشتر آمریکا را در پی خواهد داشت؛ بنابراین تنها راه، مقاومت در برابر زیاده‌خواهی‌های اوست و لازمه آن هماهنگی کشور‌های منطقه و داشتن سیاستی همسو است که او را پشیمان سازد.
آخرین تحولات روابط ایران و مصر چیست؟ مصر و ایران چگونه می‌توانند برخلاف آنچه آمریکا و اسرائیل می‌خواهند، خاورمیانه را به سوی آینده‌ای باثبات‌تر سوق دهند؟ برخی معتقدند که ایران نفوذ خود را در منطقه از دست داده است، اما برخی دیگر معتقدند ایران (منافعی) به دست آورده است.
ایران و مصر دو کشور بزرگ، با سوابق تمدنی و نقش فرهنگی عظیم در تاریح بشریت و دارای مردمی مسلمان و مقاوم در برابر سختی‌ها هستند. برقراری رابطه سیاسی بین دو کشور منوط به اراده سیاسی مقامات عالیه دو کشور، فارغ از هرگونه اختلاف نظر درباره مسایل گذشته و حال است. ایران برای این مهم آماده است و گفت‌و‌گو‌هایی بین دو کشور جاری است. این برداشت که ایران نفوذ خود را از دست داده است، برداشت نادرستی است. جمهوری اسلامی ایران به عنوان یک قدرت مستقل در منطقه غرب آسیا توانسته است قدرت‌های بزرگ جهانی را به چالش بکشد و از خود دفاع کند. طبعا این نشانه قدرتمند بودن ایران و نفوذ آن است.
آقای جواد ظریف در خصوص روابط ایران با کشور‌های منطقه عربی از طریق تشکیل یک اتحاد کنفدرال منطقه‌ای، ابتکاری در خور مطالعه و بررسی را مطرح کرده است. نظر شما در مورد این ابتکار چیست و برجسته‌ترین فرصت‌های پیش روی آن و همچنین برجسته‌ترین چالش‌هایی که ممکن است مانع اجرای آن شود، چیست؟
طرح دکتر ظریف تحت عنوان اتحاد کنفدرالی کشور‌های منطقه نبود، بلکه طرح مودت و دوستی بین کشور‌های منطقه بود که من هم درمورد اهمیت و ضرورت ایجاد سازوکاری که بتواند کشور‌های منطقه را، بهرغم داشتن نظامات حکومتی متفاوت، برای همکاری جامع امنیتی، سیاسی و اقتصادی هماهنگ سازد، صحبت کردم.
سخنرانی افتتاحیه ولیعهد سعودی در اجلاس سران عربی – اسلامی در ریاض که خواستار احترام به حاکمیت ایران و خودداری از حمله به خاک آن شد، مجموعه‌ای از گام‌های کوچک به سوی نزدیکی اعراب و ایران را تشریح میکند. در سطح نظامی، چند هفته پیش اعلام شد که عربستان سعودی در حال انجام مانور‌های دریایی در دریای عرب با مشارکت ایران است. در تحولات اخیر، رئیس ستاد کل ارتش عربستان سعودی اخیرا در سفری نادر برای دیدار با رئیس ستاد کل نیرو‌های مسلح ایران و ارتقای سطح همکاری‌های دفاعی دو کشور وارد تهران شد. با همه این گام‌ها، آیا در واکنش به طرح‌های اشغالگرانه مورد حمایت آمریکا، شاهد مرحله جدیدی در روابط ایران و منطقه عربی هستیم؟ چالش‌های پیش روی این نزدیکی ایرانی و عربی چیست و چگونه با برخی موضوعات بحث برانگیز مانند یمن و سوریه برخورد می‌کنید؟
برقراری رابطه سیاسی بین ایران و عربستان که با وساطت چین انجام گرفت، یکی از اقدامات هوشمندانه رهبران دو کشور بود که نه تنها به نفع دو کشور، بلکه به نفع کل منطقه است. البته برقراری رابطه سیاسی باید به همکاری جامع دو کشور، به خصوص در زمینه‌های اقتصادی، امنیتی و نظامی بینجامد. ایران و عربستان دو کشور بزرگ این منطقه هستند و همکاری آن دو، میتواند آثار مهمی در منطقه و در سطح بینالمللی داشته باشد. البته اختلاف نظر ممکن است حتی بین دو برادر نیز وجود داشته باشد؛ لذا با وجود آنکه ممکن است بین کشور‌ها در مورد برخی از مسایل اختلاف نظر وجود داشته باشد، باید به اهداف و منافع عالی‌تر مشترک فکر کرد و زمینه‌های همفکری و تقویت همکاری را به جای تاکید بر اختلافات جست‌و‌جو کرد.
آیا شما فکر می‌کنید که جاه‌طلبی‌های توسعه‌طلبانه اسرائیل در مرز‌های فلسطین یا نوار مرزی با جنوب لبنان متوقف خواهد شد یا جاه‌طلبی‌های راست افراطی اسرائیل به مصر، اردن و سایر کشور‌های عربی نیز کشیده خواهد شد؟ علاوه بر تمایل آنها به گسترش سرزمینی، خطر تلاش آنها برای کنترل و تسلط بر کل منطقه خاورمیانه از نظر اقتصادی و فناوری چیست؟
سیاست صهیونیستها مبنی بر گسترش سرزمین‌های اشغالی از نیل تا فرات، یک سیاست قطعی است و اقدامات رژیم اسرائیل و آمریکا در تصاحب نوار غزه و کوچ دادن فلسطینیان به مصر و اردن، مقدمه اجرای همان سیاست است. رژیم اسرائیل از نظر اقتصادی و فناوری متکی بر حمایت غرب است و سعی میکند برتری فناورانه خود را به رخ کشور‌های منطقه بکشد تا از دریچه انتقال فناوری، آنها را به عادی‌سازی روابط ترغیب کند. این در حالی است که متاسفانه همان کشور‌ها به ایران برای کسب فناوری‌های پیچیده‌ای که به همت جوانان خود به دست آورده است، مراجعه نمی‌کنند.
مصر جاه‌طلبی‌های توسعه‌طلبانه رژیم صهیونیستی را تجربه کرده است و همسایه متجاوز آن (اسرائیل) در گذشته شبه جزیره سینا را اشغال کرده و در آن سرزمین شهرک سازی کرده است… آیا فکر می‌کنید که اعراب متعهد به صلح با رژیمی هستند که صلح را به رسمیت نمی‌شناسد و به هیچ شرط یا توافقی احترام نمی‌گذارد؟
بله دقیقا همین طور است. رژیم اسرائیل هیچ تعهدی در قبال امضای خود ندارد، به طوری که هر وقت مناسب ببیند تعهد خود را زیر پا می‌گذارد و اهداف توسعه طلبانه‌اش را دنبال میکند. نمونه آن قرارداد اسلو است که می‌بینید به چه روزی افتاده است. مصر حق دارد در خصوص نقض قرارداد صلح از سوی رژیم صهیونیستی و تجاوز مجدد آن رژیم به خاک مصر در راستای سیاست نیل تا فرات، نگران باشد.
اصطلاحاتی مانند سنی – شیعه یا تهدید ایران برای اعراب را جز پس از حمله آمریکا به عراق نشنیدیم و اعراب به چنین نظریه‌هایی اعتقادی ندارند. به نظر شما این نظریه‌ها ساخته آمریکا و اسرائیل برای اشغال منطقه خاورمیانه است تا با ایجاد درگیری‌های حاشیه‌ای، بتوانند منافع خود را تأمین کند؟
آمریکا و رژیم اسرائیل در دامن زدن به ایران هراسی خیلی تلاش میکنند و ادعای هلال شیعی که پس از حمله آمریکا به عراق به تحریک آنها و متاسفانه توسط یکی از رهبران عرب مطرح شد، یکی از محور‌های جنگ روانی آنها علیه ایران برای ترغیب کشور‌های منطقه به عادی‌سازی روابط خود با رژیم اسرائیل بود. البته حمایت بی دریغ ایران از مبارزان فلسطینی که سنی مذهب هستند بطلان فرضیه هلال شیعی را اثبات کرد.
اگر اسرائیل موفق به حذف حماس و حزب الله شود، چه سناریو‌هایی در انتظار منطقه عربی است؟ آیا این میتواند مقاومت را از بین ببرد، یا این ایده‌ای است که تا پایان اشغال آن را تحت الشعاع قرار خواهد داد؟
مقاومت یک تفکر و مکتب مبارزاتی است و هرچند هم که در جریان مبارزه صدمه ببیند، نابود شدنی نیست؛ بنابراین حماس، جهاد اسلامی، حزب الله و انصار الله و ... نابود شدنی نیستند، همانطور که رژیم اسرائیل نیز نتوانست به هدف خود که نابودی حماس بود نائل آید. درست است که مقاومت در جریان جنگ اخیر رهبران بزرگی را از دست داد، ولی رهبران دیگری جای آنها را پر خواهند کرد و به مبارزه خود ادامه خواهند داد.
ایران با اتهامات بینالمللی مبنی بر اینکه تهدیدی برای ثبات منطقه است، چگونه برخورد میکند؟ چرا این اتهامات علیه اسرائیل که در حال جنگ نابودی است و امنیت منطقه ما را از بین می‌برد، وارد نمی‌شود؟
ایران حداقل در دو سه قرن اخیر هیچ وقت به کشور دیگری تجاوز نکرده است، ولی از خود جانانه دفاع کرده است. قدرت ایران برای دفاع از خود و هر کشوری است که از ایران درخواست کمک کند. این طبعا به مذاق قدرت‌هایی که قصد تامین منافع استعماری خود را در منطقه دارند و ایران قدرتمند را مانع آن می‌دانند خوش نمی‌آید؛ بنابراین چنین اتهاماتی را مطرح میکنند. آیا می‌توان پذیرفت که رژیم اسرائیل عامل بی‌ثباتی در خاورمیانه نیست و ایران که در برابر سلطه‌طلبی آمریکا و ظلم و تجاوز رژیم اشغالگر از مبارزات برحق مردم منطقه حمایت میکند، عامل تهدید و بی‌ثباتی است؟
برخی بر این باورند که ایران پس از حملاتی که به دست رژیم اشغالگر اسرائیل که منجر به شهادت رهبران، شخصیت‌ها و نماد‌ها شد، از حمایت از حزب الله و حماس دست خواهد کشید؟ نظر شما چیست و آیا ایران به حمایت از حزب الله و حماس ادامه خواهد داد؟
ایران حمایت از نیرو‌های مقاومت را که جهت آزادسازی سرزمین‌های اشغال‌شده خود علیه رژیم اسرائیل مبارزه میکنند، وظیفه خود می‌داند و به این حمایت ادامه خواهد داد. شهادت رهبران آنها هرچند ضایعه بزرگی است، ولی نمی‌تواند ایران را از ادامه حمایت از آنها بازدارد. آنها نشان داده‌اند که توانایی بازسازی خود را دارند و رهبران جدیدشان هدایت مبارزات آنها را برعهده خواهند گرفت.
به نظر شما سرنوشت رهبری جنبش حماس، پس از خروج شان از دوحه که از سوی وزارت خارجه قطر مورد تأیید واقع شده، چه خواهد شد و اینکه چه پایتخت‌هایی برای پذیرش آنها پیشنهاد شده است. آیا ایران آنها را خواهد پذیرفت؟
البته آمریکا و رژیم اسرائیل فشار‌هایی را بر دولت قطر برای اخراج رهبران سیاسی حماس از دوحه وارد می‌سازند و شایعاتی نیز در این رابطه وجود دارد، ولی قطعیت ندارد. آنچه مهم است ادامه مبارزه حماس در سرزمین‌های اشغالی است و آنرا رهبرانی هدایت میکنند که در میدان نبرد حضور دارند. نقش رهبران سیاسی حماس که در دوحه حضور دارند حمایت از رزمندگان حاضر در صحنه نبرد است.
درباره صحنه افسانه‌ای شهادت یحیی سنوار و همچنین وضعیت پیش رو پس از فقدان حسن نصرالله در حزب الله و سنوار در حماس، چه نظری دارید؟
سیدحسن نصرالله و یحیی سنوار از شهادت بیم نداشتند و شخصا هر لحظه آماده شهادت بودند. کسی که در این راه قدم می‌گذارد ترسی از شهادت ندارد. آنها با شیوه مبارزاتی خود و شهامت و استواری خود در دل طرفداران خود و هر انسان آزادی‌خواهی جای دارند. فیلمی که از صحنه شهادت یحیی سنوار و دفاع از آرمانش تا آخرین لحظه حیات پخش شد، نشان داد که او به جای اختفا در تونلها و اتاق فرماندهی، همراه با سایر رزمندگان، شخصا در میدان نبرد میجنگیده است و این رژیم صهیونیستی را رسوا ساخت.
جناب آقای سیدعباس عراقچی، وزیر امور خارجه به من گفتند که از راه حل تک دولتی حمایت می‌کنیم. اما این راه حل به نفع دولت اشغالگر نخواهد بود و به نظر من مانع آن خواهد شد. آیا فکر می‌کنید که اسرائیل واقعاً به پرونده صلح و پایان دادن به اشغال و آپارتاید علاقه‌مند است یا به گسترش و توسعه اراضی در سرزمین‌های فلسطینی و عربی ادامه می‌دهد و سیاست انجام شده را تحمیل میکند؟
بله ما به راه حل تک دولتی معتقدیم و مسلما رژیم صهیونیستی با آن موافق نیست، زیرا لازمه آن نفی رژیم آپارتاید اسرائیل و تشکیل دولتی برخاسته از اراده ساکنان اصلی این سرزمین، اعم از مسلمان، مسیحی و یهودی است. عدم موافقت رژیم اسرائیل با چنین ایده‌ای نباید ما را از پیگیری آن منصرف سازد و خوشبختانه ایده تک دولتی پس از جنایات هولناک رژیم اسرائیل علیه فلسطینیان که چیزی فراتر از عملکرد یک رژیم صرفا آپارتاید است، طرفداران بیشتری پیدا کرده است.
آیا ما به یک نظام بین المللی نیاز داریم که در آن آمریکا بر جهان مسلط نباشد تا منطقه ما با ثبات باشد و صلح حاکم شود؟
مسلما نظام بینالمللی فعلی که آمریکا بر آن مسلط است نمی‌تواند امنیت و ثبات جهانی را به ارمغان آورد. عملکرد آمریکا نشان داده است که هر جا نظام بینالمللی به نفع آن نبوده، علیه آن اقدام کرده است. نمونه آن خروج آمریکا از سازمان یونسکو، سازمان بهداشت جهانی و همچنین خروج از موافقتنامه پاریس در زمینه تغییرات اقلیمی و یا مقابله با دیوان بینالمللی کیفری به دلیل حکم بازداشت رهبران رژیم اسرائیل است.
نگاه ایران به نقش سازمان ملل در پایان دادن به اشغالگری و حمایت از حقوق فلسطینیان چیست؟
سازمان ملل متحد تبدیل به سازمانی ناتوان در دفاع از حقوق اعضای خود شده است. اولا تصمیمات امنیتی آن تابع منافع قدرت‌های بزرگ است و ثانیا دبیر کل قدرتی برای اجرای تصمیمات مجمع عمومی سازمان در اختیار ندارد، مخصوصا وقتی با منافع آمریکا ناسازگار باشد. در جریان مجادلات رژیم اسرائیل و دبیرکل سازمان ملل متحد بر سر جنگ غزه دیدیم که چگونه یک رژیم نامشروع و جعلی با داشتن حمایت آمریکا به خود اجازه داد اتهامات و ناسزا‌های زشتی را علیه دبیرکل سازمان مطرح سازد. نقل قول مشهوری است که اینیشتین گفته بود بر سر درب ساختمان سازمان ملل بنویسید «از قدرتها حمایت و ضعفا را مجبور می‌کنم از خواست قدرتها پیروی کنند».
نتانیاهو در پس اخلال در برنامه هستهای تهران و خروج دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا از این توافق در سال ۲۰۱۸ بود. آیا پس از بازگشت ترامپ انتظار اختلال بیشتری در برنامه خود دارید؟
مسلما نتانیاهو از اخلال در برنامه هستهای ایران دست بر نخواهد داشت و شکی نیست که ترامپ نیز از مخالفان سرسخت برنامه هستهای ایران است. اما فشار دیگران مانع ادامه برنامه صلح آمیز هستهای ایران نخواهد شد. ما در دستیابی به فناوری هستهای وامدار هیچ کشوری نیستیم و آنچه به دست آورده‌ایم نتیجه تلاش‌های دانشمندان خودمان بوده است که برخی از آنها نیز توسط رژیم اسرائیل جنایتکار ترور شدند. به هر صورت، دانش هستهای در ایران تثبیت شده است و دانش را نمی‌توان با زور و فشار نابود کرد.
برخی معتقدند آمریکا و اسرائیل قصد سرنگونی رژیم کنونی ایران و تبدیل جمهوری اسلامی ایران به رژیمی که آنها می‌خواهند و در توافق و هماهنگی با آمریکاست را دارند… نظر شما چیست؟
اگر آنها می‌توانستند جمهوری اسلامی ایران را سرنگون کنند تا حالا کرده بودند. آنها تا به حال برای رسیدن به این هدف خود به هر وسیله‌ای متوسل، ولی موفق نشده‌اند. کودتای آنها در اوائل انقلاب ناکام بود، شدیدترین تحریم‌های آمریکا و اروپا علیه ایران نتوانست ایران را به زانو در آورد و طرح فشار حداکثری آمریکا علیه ایران مفتضحانه شکست خورد. آنها از بروز اغتشاشات در ایران، به امید فروپاشی سیاسی ایران حمایت کردند، ولی بازهم بی نتیجه بود. راز آن این است که قاطبه مردم ایران از انقلاب اسلامی خود حمایت میکنند و روحیه استقلال طلبی و مبارزه با سلطه بیگانگان در خون آنها جاری است. شما حمایت مردم را در مراسم سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی دیده و خواهید دید.
به نظر شما آیا آمریکا و اسرائیل، ایران را خاری در چشم خود و سدی در مقابل بلندپروازی‌های شان در خاورمیانه می‌دانند؟
بله آنها انقلاب اسلامی را خاری در چشم خود و مانعی برای اهداف توسعه‌طلبانه خود می‌بینند و به همین دلیل به هر وسیله‌ای برای فشار بر جمهوری اسلامی ایران متوسل می‌شوند. اگر انقلاب اسلامی ایران نبود آنها تا به حال کل منطقه خاورمیانه را بلعیده بودند، ولی خوشبختانه امروز مردم منطقه بیدارشده، به حقوق خود واقف هستند و لذا بهرغم تمامی امکاناتی که در اختیار دارند نمی‌توانند مردم مبارز منطقه را از پیگیری حقوق خود بازدارند.
تاثیر تحریم‌های اقتصادی بر توسعه برنامه هستهای ایران چیست؟ و چگونه ایران تبلیغ میکند که فعالیتهای صلح آمیز برای بهره مندی از انرژی هستهای دارد تا استراتژی بلندمدت خود را روشن کند؟ همچنین چرا برای دستیابی به منافع بلندمدت به همکاری هستهای با اعراب نمی‌پردازد؟
تحریم‌های اقتصادی علیه ایران هیچ تاثیری بر فعالیتهای هستهای ایران نداشته است و همانگونه که شاهدید ایران روز به روز توفیقات بیشتری را در زمینه فناوری صلحآمیز هستهای به دست می‌آورد. ایران از صنعت هستهای خود نه تنها در تهیه سوخت هستهای برای نیروگاه‌های موجود و نیروگاه‌های در دست ساخت خود بهره می‌برد، بلکه در زمینه صنایع دارویی، کشاورزی و ... نیز از فناوری هستهای استفاده می‌نماید و یکی از کشور‌های موفق در این زمینه است. ایران آمادگی دارد توانمندی علمی و فنی خود در این زمینه را در همکاری با کشور‌های علاقمند منطقه، به اشتراک بگذارد.
رژیم اشغالگر اسرائیل فعالیت اطلاعاتی بسیار خطرناکی در تهران دارد. چرا آنها فعالیتهای اطلاعاتی خود را در کشور شما تشدید میکنند، از سوی دیگر، آیا انتظار دارید در منطقه عربی فعالیت اطلاعاتی داشته باشند، اما هنوز فاش نشده است؟
رژیم اسرائیل با کمک سرویس‌های اطلاعاتی کشور‌های اروپایی و عوامل گروه تروریستی مجاهدین خلق که توسط آمریکا و کشور‌های اروپایی حمایت می‌شود، توانسته است اطلاعات مورد نیاز خود را کسب و مرتکب جنایاتی، چون ترور دانشمندان هستهای ایران شود. البته ایران نیز در فعالیت اطلاعاتی علیه رژیم اسرائیل ناتوان نیست، به طوری که اخیرا این رژیم اعلام کرد توانسته است تعدادی از کسانی را که با ایران همکاری اطلاعاتی داشته‌اند دستگیر کند.
در سال ۲۰۱۸، دو هفته قبل از خروج ترامپ از توافق هستهای، نتانیاهو در یک کنفرانس مطبوعاتی اسنادی را از «آرشیو هستهای» ایران فاش کرد و از عملیات موساد در تهران در ژانویه ۲۰۱۸ برای مصادره آرشیو هستهای ایران خبر داد. در آن زمان، نتانیاهو ایران را متهم کرد که فعالیت‌ها و سایت‌های مرتبط با برنامه تسلیحات هستهای را که تهران اعلام کرد در سال ۲۰۰۳ رها کرده است، پنهان میکند. چرا این همه کنترل بر پروژه‌های ایران وجود دارد؟ چرا این همه ترس اسرائیل از داشتن سلاح هستهای ایران را شاهدیم؟ همچنین، چه چیزی پشت موضع آمریکا در قبال شماست و چرا آمریکا به اسرائیل اجازه می‌دهد این سلاح را در اختیار داشته باشد و از ایران همین حق را سلب کند؟
برنامه هستهای ایران برای مصارف صلحآمیز است، ولی آنها برای اعمال فشار بر ایران، ادعا میکنند که ایران با توجه به سطح توانایی هستهای خود، ممکن است به سمت تولید سلاح هستهای تغییر مسیر دهد. البته ایران واقعا توانایی دستیابی به سلاح هستهای را دارد، ولی به دلیل فتوای رهبر انقلاب اسلامی تا به حال تصمیمی در این زمینه نگرفته است. البته همانگونه که اینجانب قبلا نیز اعلام کرده‌ام، اگر ایران تهدید وجودی شود طبعا چاره‌ای جز تغییر دکترین هستهای خود برای دفاع از خویش ندارد. این سوال شما درست است که چرا امریکا در حالی که از سلاح هستهای رژیم اسرائیل حمایت میکند، با فعالیتهای صرفا صلحآمیز هستهای ایران نیز مخالف است؟ البته، تسلط بر فناوری هستهای فی نفسه میتواند بازدارنده باشد.
از زمان جنگ نسل کشی در غزه، اسرائیل به تلاش هایش برای کشاندن ایران به یک جنگ همه جانبه با خود ادامه داده است. چرا نتانیاهو به دنبال درگیری با شماست و از ایران چه می‌خواهد؟
رژیم اسرائیل برای کشاندن آمریکا به جنگ با ایران همواره تلاش کرده است، ولی آمریکا به دلیل اولویت‌های دیگر خود و ناکامی در جنگ‌های قبلی، در افغانستان و عراق، خواهان درگیری با ایران نیست. البته، ایران نیز خواهان گسترش جنگ به منطقه نیست، زیرا اگر جنگ منطقه‌ای بر ایران تحمیل شود، هم پایگاه‌های آمریکایی در منطقه و هم کشور‌هایی که با آمریکا در جنگ علیه ایران شرکت و یا همکاری کنند از حملات کوبنده ایران در امان نخواهند بود و ایران آن را اساسا به نفع رژیم صهیونیستی دانسته و به مصلحت منطقه نمی‌داند.
انتهای پیام/