گزارش|
مقایسه آکادمی‌های فوتبال ایران و اروپا؛ وقتی فوتبال میلیاردی در استعدادیابی آماتوری است!
بررسی مختصر از تفاوت سطح آکادمی‌های فوتبال در ایران و اروپا نشان می‌دهد، پیر شدن تیم ملی فوتبال ایران بی‌دلیل نیست و در صورت عدم توجه کافی به مبحث استعدادیابی و شایسته‌سالاری، وضعیت در آینده از شرایط فعلی نیز بدتر و اسفناک‌تر خواهد شد.
خبرگزاری میزان -
آکادمی‌های فوتبال به عنوان نهاد‌های آموزشی و پرورشی در حوزه فوتبال، نقش بسیار مهمی در شکوفایی استعداد‌های جوان و توسعه کیفیت فوتبال کشور‌ها ایفا می‌کنند، در صورتی که در ایران چنین نقشی آنطور که باید ایفا نمی‌شود و کمتر دیده می‌شود بازیکن بزرگی از آکادمی‌ها بیرون بیاید و استعدادها به صورت شانسی و اتفاقی رصد و پیدا می‌شوند.
معضل بازیکن پولی و نقش پارتی و زدوبند در آکادمی‌ها نیز از دیگر مسائلی است که از سال‌های دور در فوتبال ایران از مدیران گذشته به میراث باقی مانده و سازوکار مشخصی برای برخورد قانونی با متخلفان و دلالان از سوی فدراسیون فوتبال تعیین نشده است و وضعیت آکادمی‌های گران فوتبال ایران روزبه‌روز بدتر از گذشته می‌شود.
با وجود تلاش‌های صورت‌گرفته برای بهبود شرایط آکادمی‌های فوتبال در ایران، هنوز فاصله زیادی با استاندارد‌های آکادمی‌های معتبر اروپایی وجود دارد. برای رفع این مشکلات، نیاز به سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها، بهبود برنامه‌های آموزشی، و جذب مربیان حرفه‌ای و مجرب وجود دارد. همچنین، ایجاد فرهنگ مناسب برای پرورش استعدادها در کنار توجه به راحتی و رفاه بازیکنان جوان می‌تواند به بهبود کیفیت فوتبال در ایران کمک کند.
تفاوت‌های فاحش آکادمی‌های فوتبال در ایران و اروپا
ساختار و سازمان‌دهی
آکادمی‌های اروپا: آکادمی‌های فوتبال در اروپا، به ویژه در کشور‌های پیشرفته فوتبال نظیر آلمان، اسپانیا، و ایتالیا، و همچنین تیم‌های معتبر مانند بارسلونا، رئال مادرید، بایرن مونیخ و منچستریونایتد، از ساختار منظم و حرفه‌ای برخوردارند. این آکادمی‌ها تحت نظارت و مدیریت مستقیم باشگاه‌های بزرگ قرار دارند و با همکاری مربیان بومی و خارجی به پرورش استعداد‌های جوان می‌پردازند. درآمد و سرمایه‌گذاری‌های انجام شده در این آکادمی‌ها معمولاً بسیار بالا بوده و امکانات پیشرفته‌ای از جمله زمین‌های تمرینی، تجهیزات پزشکی و تدارکات حرفه‌ای را در اختیار بازیکنان قرار می‌دهند.
آکادمی‌های ایران: در ایران، آکادمی‌های فوتبال به‌طور کلی نسبت به همتایان اروپایی خود از نظر ساختاری کمتر منظم و حرفه‌ای هستند. برخی باشگاه‌های بزرگ ایرانی نظیر پرسپولیس و استقلال آکادمی‌های خود را دارند، اما این آکادمی‌ها معمولاً با کمبود منابع مالی و امکانات مناسب مواجه هستند. همچنین، نبود سیستم‌های نظارتی قوی و عدم وجود برنامه‌های آموزشی منسجم منجر به نوسان در کیفیت آموزشی این آکادمی‌ها می‌شود.
برنامه‌های آموزشی و کادرفنی
آکادمی‌های اروپا: برنامه‌های آموزشی در آکادمی‌های اروپا به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که بر مبنای نیاز‌های بازیکنان و مراحل رشد آنها باشد. این برنامه‌ها شامل آموزش‌های تخصصی، تمرینات فنی، تقویت مهارت‌های تاکتیکی و همچنین جنبه‌های روانشناسی ورزش است. کادرفنی آکادمی‌ها معمولاً شامل مربیان با تجربه و سلامت روانی می‌شوند که با زبان دوم آشنا هستند و از تکنیک‌های روز دنیا بهره می‌برند.
آکادمی‌های ایران: در ایران، برنامه‌های آموزشی معمولاً کمتر استاندارد و علمی هستند. اگرچه برخی از مربیان با تجربه و حرفه‌ای وجود دارند، هنوز هم بیشتر مربیان به آموزش‌های سنتی پرداخته و از تکنیک‌های مدرن روز دنیا استفاده نمی‌کنند. همچنین، بسیاری از آکادمی‌ها فاقد برنامه‌های خاص برای بهبود مهارت‌های روانی و تاکتیکی بازیکنان هستند.
استعدادیابی و پرورش
آکادمی‌های اروپا: در اروپا، فرآیند استعدادیابی و پرورش جوانان دقیق و دارای استاندارد‌های بالا است. این فرآیند شامل شناسایی استعدادها در سنین پایین و سرمایه‌گذاری در آنها برای توسعه قابلیت‌هایشان است. آکادمی‌ها عموماً قرارداد‌های طولانی‌مدت با بازیکنان جوان منعقد می‌کنند و بر آموزش مداوم آنها تاکید دارند.
آکادمی‌های ایران: در ایران، فرآیند شناسایی استعدادها معمولاً بسیار مبهم‌تر و کمتر سازمان‌دهی شده است. بسیاری از استعداد‌های جوان به دلیل نبود سیستم‌های مناسب در شناسایی و پرورش، فراموش می‌شوند یا به طور نادرست هدایت می‌شوند. همچنین، میانگین سنی بازیکنان جوان در آکادمی‌ها معمولاً بالاتر از استاندارد‌های بین‌المللی است و این امر به تأخیر در به بار نشستن استعدادها منجر می‌شود.
امکانات و تجهیزات
آکادمی‌های اروپا: آکادمی‌های فوتبال در اروپا به امکانات و تجهیزات پیشرفته و مدرن مجهز هستند. از زمین‌های تمرینی با کیفیت بالا تا تجهیزات پزشکی و فناوری‌های نوین، این آکادمی‌ها از تمام جوانب حرفه‌ای به شکوفایی بازیکنان کمک می‌کنند. همچنین، دسترسی به امکاناتی نظیر سیستم‌های تحلیل ویدیویی برای بازیکنان و کادرفنی وجود دارد.
آکادمی‌های ایران: در ایران، امکانات و تجهیزات آکادمی‌ها به وضوح کمتر از آکادمی‌های اروپایی است. بسیاری از آکادمی‌ها با کمبود زمین‌های تمرینی با کیفیت مناسب و تجهیزات پزشکی پیشرفته روبرو هستند. این کمبود‌ها می‌تواند به کیفیت آموزش و پرورش بازیکنان آسیب برساند.
فرهنگ و جو حاکم بر آکادمی
آکادمی‌های اروپا: فرهنگ در آکادمی‌های فوتبال اروپا بر اساس احترام به اصول ورزشی، احترام به رقابت سالم و تمرکز بر تربیت با کیفیت بازیکنان شکل‌گرفته است. بچه‌ها به یادگیری مهارت‌های اجتماعی و کار تیمی تشویق می‌شوند و روحیه کار گروهی و همبستگی در میان آنها تقویت می‌شود.
آکادمی‌های ایران: در ایران، فرهنگ حاکم بر آکادمی‌ها ممکن است به طور کامل بر مبنای اصول ورزشی و آموزشی نبوده و بیشتر بر مبنای انجام مسابقات و کسب نتیجه فوری تکیه شود. این مسئله می‌تواند تأثیر منفی بر روی تجربه یادگیری و رشد شخصیتی بازیکنان جوان بگذارد.
انتهای پیام/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *