تمام مصائب سرخابی‌ها در آسیا/ مهاجمان میلیاردی بی‌خطر، فقر خلاقیت و بازیسازی و کمی هم بدشانسی
پنجمین هفته از رقابت‌های لیگ نخبگان آسیا برای نمایندگان ایران به پایان رسید و سرخابی‌ها با کسب تساوی مقابل حریفانشان نتیجه‌ای بد و بدتر کسب کردند. هرچند امید‌ها برای صعود همچنان پابرجاست، اما همه چیز به، اما و اگر کشیده شده. حال مشکل اصلی سرخابی‌ها در این ناکامی چه بوده؟
(استقلال): مهاجم، بی‌مهاجم؛ بازیسازی واژه‌ای ناآشنا
دیدار استقلال و پاختاکور شاید یکی از زشت‌ترین و کسل‌کننده‌ترین بازی‌های لیگ نخبگان آسیا تا به اینجا بود. جایی که آبی‌پوشان علی‌رغم اینکه گل نخوردند، اما برای چهارمین هفته متوالی نتوانستند توپی از خط دروازه حریفان خود رد کنند. استقلال در دیدار برابر پاختاکور امید به گل ۰.۲۶ را ثبت کرد و به نیم درصد هم نرسید. این نشان از ضعف اساسی آبی‌ها در خط حمله و ساخت موقعیت داشت. شاگردان موسیمانه ۶۰ درصد مالکیت توپ داشتند، اما فقط ۳ شوت در چارچوب دروازه حریف ازبک خود داشتند و نکته جالب دیگر این است که آن ۳ شوت توسط بازیکنانی غیر از مهاجمان زده شده است.
بلانکو مهاجم آرژانتینی استقلال با ثبت نمره ۶.۱ ضعیف‌ترین بازیکن این دیدار معرفی شد. مهاجمی که مشخص نیست دقیقاً طبق چه معیاری به استقلال پیوست. کارنامه او در استقلال درخشان نیست و با اعلام کادرفنی آبی‌پوشان در نیم فصل گزینه اصلی خروج از تیم است. آرمان رمضانی دیگر مهاجم استقلال است که پس از گذشت تقریبا ۱۵ بازی در فصل همانند بلانکو هنوز موفق به ثبت گل نشده. از ابتدای فصل تاکنون مدافعان استقلال همانند رامین رضاییان در امر گلزنی فعال‌تر بوده‌اند و قاعدتاً جور مهاجمان این تیم را کشیده‌اند.
تغییرات محسوس موسیمانه در مدت کم حضور
استقلال هرچند در خط حمله با ضعف جدی رو به رو است، اما در خلق موقعیت و بازیسازی هم عاجز مانده است. تیم موسیمانه بزرگترین تغییری که در ۲ دیدار گذشته ثبت کرده تنها گل نخوردن و هماهنگی بین بازیکنان در خطوط دفاعی بوده است. به این ترتیب مشکل دفاعی تیم تا حدودی حل شده و اشتباهات فردی مدافعان کم‌تر شده که دلیل آن می‌تواند بالا رفتن روحیه و جدی بودن در تمرینات باشد. موسیمانه در مدت کم حضورش توانسته مشکلات بدنی بازیکنان را تا حدود زیادی حل کند و در دیدار مقابل پاختاکور هم تا دقایق پایانی توانستند در نبرد‌های تن به تن برنده باشند. پیش از این، همواره استقلال در دقایق پایانی با افت بدنی محسوس مواجه می‌شدند که به نظر می‌رسد موسیمانه این مشکل را برطرف کرده است.
با این وجود انتقاد کردن از موسیمانه تنها پاک کردن صورت مسئله است. سرمربی آفریقایی که مدت کمی بالای سر تیم بوده با توجه به موجودی استقلال به کارش ادامه می‌دهد. بسیاری از هوادارن استقلال لحظه شماری می‌کنند تا نیم فصل از راه برسد و یک پاکسازی اساسی صورت بگیرد. استقلال در حال حاضر به حداقل یک مهاجم شش دانگ نیاز دارد و در کنار آن ۲ وینگر خوب می‌خواهد که در حملات به یکدیگر کمک کنند. با توجه به کیفیت هافبک گابنی به نظر می‌رسد موسیمانه از مرکز میدان خیالش راحت باشد. اندونگ طی مدت حضورش در استقلال حتی در شکست‌ها نیز نمره قبولی گرفته و به مهره‌ای تبدیل شده که جانشین ندارد. او در دیدار مقابل پاختاکور که آبی‌ها کسل‌کننده بازی کردند مهره اصلی تیمش بود و در پایان هم برترین بازیکن زمین شد.
با این تفاسیر استقلال پس از ۴ بازی از لیگ نخبگان هنوز موفق به گلزنی نشده و بدترین آمار تاریخ استقلال در آسیا رقم خورده است. این تیم در ۲ بازی اخیر تنها ۴ شوت به سمت دروازه زده است که از بین آرمان رمضانی و بلانکو هیچکدام این ۴ شوت را نزده‌اند. البته موسیمانه یک برگ برنده غیرقابل پیش‌بینی دارد و آن‌هم بازگشت بازیکنی، چون مهدی‌پور است تا بتواند هماهنگی مطلوب‌تری به خط هافبک استقلال بدهد.
مهدی‌پور زمانی که در استقلال حضور داشت ۱۵ پاس گل ثبت کرد و به نظر می‌رسد در بازگشت دوباره به ترکیب می‌تواند به موسیمانه کمک کند، اما برای فرار از این شرایط استقلال نیاز به خرید بازیکنان باکیفیت دارد که با رویکرد فعلی باشگاه جذب چنین بازیکنانی بعید است.
گائل کاکوتا که در ابتدای فصل به استقلال پیوست بیشتر از دقایق حضورش در میدان، مصدومیت‌هایش به چشم می‌خورد و بازی قابل قبولی تا به اینجا از او ندیدیم. نیک‌نفس نیز به عنوان بازیکنی ظاهر شده که توانسته بازی تیم رقیب را خراب کند، اما نقش زیادی در فاز تهاجمی تیم نداشته. چیزی که عیان است، این است که استقلال نقاط ضعف زیادی دارد که باید در نیم فصل رفع شود.
(پرسپولیس): ترافیک کاذب خط حمله سرخ‌ها و چارچوب نشناسی مهاجمان
پرسپولیسی‌ها مقابل الریان بازی مالکانه و خوبی به نمایش گذاشتند و حملات خوبی روی دروازه حریف ترتیب دادند، اما مثل هربار بدشانسی و همینطور فرصت سوزی مهاجمان سرخ‌ها باعث شد تا یک ۳ امتیاز دیگر از چنگ گاریدو و شاگردانش بپرد. پرسپولیس در این بازی امید گل ۰.۸۵ را ثبت کردند و الریانی‌ها ۱.۰۱ امید به گل داشتند که این نشان می‌دهد تیم قطری در حملات موفق‌تر ظاهر شده و با اینکه شرایط خوبی نداشته، اما حداقل از فرصت‌هایشان به خوبی استفاده کردند. الریان ۱۶ شوت به سمت دروازه پرسپولیس زد که ۷ شوت از آن داخل چارچوب بود و در سوی مقابل پرسپولیسی‌ها در این موضوع فاجعه‌بار بوده‌اند. آنها ۹ شوت زدند که تنها ۲ تا از آن داخل چارچوب بود.
پرسپولیس تا به اینجا در لیگ نخبگان تنها ۳ گل به ثمر رسانده که ۲ گل سهم فرشاد فرجی مدافع سرخ‌ها بوده است. مهاجمان پرسپولیس تا به اینجا چه در ایران و چه در آسیا فرصت‌سوزی‌های زیادی کردند و علیپور و آل‌کثیر فاصله زیادی با دوران اوجشان دارند تا جایی که پیش پا افتاده‌ترین توپ‌ها را هم به راحتی از دست می‌دهند. ژوائو مهاجم پرسپولیس با درخشش در بازی گذشته مقابل مس سونگون این امید را در دل هواداران کاشت که می‌تواند نسخه اصلی خود را به نمایش بگذارد، اما این بازیکن نشان داد که روندی سینوسی دارد.
مهاجمان بی‌خطر سرخ‌ها
علی علیپور از ابتدای فصل تا به اینجا ۱۰۲۸ دقیقه برای سرخ‌ها به میدان رفته که طی این مدت توانسته ۲۸ شوت به سمت دروازه حریفان بزند که ۱۰ تا از آن داخل چارچوب بوده و تنها ۴ تا از آن تبدیل به گل شده است. لوکاس ژوائو که با انتظارات زیادی وارد ایران شد و پیراهن پرسپولیس را بر تن کرد ۳۲۵ دقیقه برای پرسپولیس بازی کرده و ۱۵ شوت به سمت دروازه حریفان زده و تنها ۷ تا از آن داخل چارچوب بوده و یک گل طی این مدت به ثمر رسانده است. و، اما عیسی آل‌کثیر که روزی یکی از مهاجمان زهردار سرخ‌پوشان بود؛ اکنون به کبریت بی‌خطر تبدیل شده است. او ۳۲۱ دقیقه برای پرسپولیس به میدان رفته و ۱۵ شوت زده که ۷ شوت داخل چارچوب بوده و هنوز که هنوزه نتوانسته گلی به ثمر برساند.
تمام فکر و ذهن پرسپولیس اکنون شده اورونوف و کل وزن تیم روی این بازیکن رفته است و این بازیکن نیز با مصدومیت‌هایی که برایش به وجود آمد کمی از دوران اوجش فاصله گرفته. غیبت او در ترکیب پرسپولیس مقابل الریان باعث شد تا حملات پرسپولیس تقریباً خنثی باشد. در ترکیبی که گاریدو مقابل الریان به زمین فرستاد به جز علیپور و خدابنده‌لو تمام بازیکنان بالای ۳۰ سال سن داشتند. میانگین سنی سرخ‌ها در این دیدار ۳۱ بود که در نوع خود جالب و قابل تأمل است.
در جست‌وجوی یک جانشین برای ترابی و ضعف در بازیسازی
بعد از جدایی جنجالی مهدی ترابی از پرسپولیس، قرمز‌ها برای جانشینی وی به سراغ مهدی لیموچی رفتند. تعلل آنها در جذب لیموچی و مطرح شدن نام فرشاد احمدزاده ستاره آلومینیوم را راهی اصفهان و سپاهان کرد تا در نهایت، احمدزاده به عنوان جانشین ترابی جذب شد.
بعد از گذشت ۱۵ بازی از رقابت‌های این فصل، احمدزاده نه تنها جای ترابی را پر نکرد، بلکه در قد و قواره نامش در سال‌های نه چندان دور در پرسپولیس هم ظاهر نشده است. او که در تمامی ۱۵ بازی این فصل پرسپولیس در ترکیب حضور داشته نه تنها روند مثبتی را در بازی‌های پرسپولیس نداشته بلکه عملکرد او روی اعصاب هواداران نیز بوده است.
احمدزاده در مجموع ۹۷۱ دقیقه در این فصل برای پرسپولیس به میدان رفته و هیچ تاثیر مستقیمی روی گل‌های این تیم نداشته و این برای یک بازیکن که مهره هجومی و به ویژه جانشین ترابی ستاره بی‌چون‌وچرای این سال‌های پرسپولیس محسوب می‌شود، یک آمار فاجعه‌بار است و هنوز مشخص نیست گاریدو تا چه زمانی می‌خواهد به این بازیکن میدان بدهد.
با این تفاسیر مدافعان استقلال و پرسپولیس بیش از مهاجمان راه گل زدن را بلد هستند. موسیمانه کارهای دفاعی تیمش را بهبود بخشیده و مسیری که در پیش گرفته امیدوار کننده است. او بازی به بازی می‌تواند تیمش را در مسیر رشد قرار دهد و تنها باید منتظر فصل نقل و انتقالات بماند تا مدیران باشگاه بازیکنان مدنظر او را به خدمت بگیرند؛ هرچند مدیران فوتبال ایران همواره با عملکرد ضعیفشان باعث شده‌اند تیم‌های ایرانی اینگونه در آسیا تحقیر شوند. با این وجود باید دید موسیمانه و گاریدو چه برنامه‌ریزی برای رفع معضل گلزنی خط هجومی خود خواهند کرد.
انتهای پیام/