روزی برای فرشته‌های نجات؛ از مرور وعده‌های روی زمین مانده تا خاطرات تلخ و شیرین دوران پرستاری

خبرگزاری میزان - پرستاران، فرشته‌های نجات جامعه هستند که فداکاری‌هایشان در تمام حوادث طبیعی نظیر سیل، زلزله و بیماری‌های فراگیر و حوادث غیرطبیعی مانند جنگ و تصادفات وسایل نقلیه نمایان می‌شود، اما با وجود نقش مهم و زحمات بی‌دریغ و از خودگذشتگی بسیار آنها که در دوران شیوع ویروس کرونا بیش از هر زمان دیگری خود را نشان داد، این افراد با مشکلات بسیاری از جمله مسائل معیشتی و فشار کاری زیاد به سبب کمبود نیروی کار مواجه‌اند.

روز تولد حضرت زینب کبری (س) به عنوان روز پرستار و برای قدردانی از این فرشتگان نجات نام‌گذاری شده است و در این گزارش به همین مناسبت به گفت‌وگو با تعدادی از پرستاران و بررسی دغدغه‌هایشان پرداختیم.

یک پرستار شاغل در بیمارستان طالقانی که دارای مدرک دکتری پرستاری است و ۱۲ سال سابقه کار دارد، در مورد قول وزیر بهداشت در رابطه با افزایش قابل توجه اضافه کاری پرستاران گفت: نه فوق‌العاده خاص و نه افزایش مبلغ اضافه کار تاکنون عملی نشده است و امیدواریم هر چه زودتر اجرا شود.

وی ضمن اشاره به اینکه مبلغ دریافتیم بدون کسورات ۱۵ میلیون تومان است، ادامه داد: بیشترین ساعت اضافه کاری را داریم و این در حالسیت که تنها حدود ۲ میلیون به صورت ماهانه برای اضافه کاری دریافت می‌کنیم همچنین از دیگر مشکلات ما این است که با وجود اینکه پرستاری از جمله مشاغل سخت محسوب می‌شود، اما در عمل اجرا نشده است و همکاران ما که می‌خواهند با ۲۰ سال یا ۲۵ سال بازنشسته شوند باید این اقدام را با موافقت مافوقشان انجام دهند که متاسفانه موافقت نمی‌شود.

هرساعت اضافه کاری قبل از کسر مالیات تنها ۲۲هزار تومان است

محمدمهدی سیاوشی، پرستار بخش CCU بیمارستان بعثت همدان که دارای مدرک کارشناسی ارشد پرستاری و ۳ سال سابقه کار پرستاری است نیز در مورد دغدغه‌های جامعه پرستاری بیان کرد: هیچکدام از قول‌هایی که تا کنون به پرستاران داده شده عملی نشده است و هر ساعت اضافه کاری برای پرستاران ۲۲ هزار تومان محاسبه می‌شود که از آن مالیات نیز کم می‌شود و تقریبا برای هر ساعت اضافه کار حدود ۱۸ هزار تومان دریافت می‌کنیم. همچنین اضافه کاری اجباری است.

وی با بیان اینکه قرار بود فوق‌العاده خاص با ضریب ۳ اجرا شود که بعد از مدتی با ضریب ۲، یک و سپس نیم شد و در نهایت تنها ۲ ماه با ضریب نیم اجرا شد، افزود: پایه حقوقم با مدرک کارشناسی ارشد ۱۴ میلیون تومان است و این در حالسیت که حدود ۱۷۰ ساعت موظفی و ۱۰۰ ساعت اضافه کاری در ماه داریم و برای ۱۰۰ ساعت اضافه کاری نیز یک میلیون و ۸۰۰ هزار تومان دریافت می‌کنم. همچنین از ۵۰۰ تومان تا حدود ۵ میلیون تومان نیز تعرفه خدمات پرستاری به ما می‌دهند که باید بسیار بیشتر از این مبلغ باشد.

تعرفه‌های پرستاری شفاف نیست

علی صادقی، پرستار بخش CCU بیمارستان سینای همدان نیز با اشاره به اینکه  قانون تعرفه در سال ۱۳۸۸ مصوب شده است، توضیح داد: بعد از آنکه رهبر انقلاب ۲ مرتبه به اجرای قانون تعرفه خدمات پرستاری تاکید کردند اولین پرداختی تعرفه خدمات پرستاری از اواخر سال ۱۴۰۲ آن هم با کمبود و معوقات بسیار آغاز شد. تعرفه‌ها صندوق جداگانه‌ای دارند و دانشگاه‌های علوم پزشکی هنگامی که پول کم می‌آورند از آن صندوق برداشت می‌کنند و مابقی را تقسیم می‌کنند و ما در خواست داریم این مسئله شفاف شود که رقم تعرفه‌های خدمات پرستاری چه قدر است.

وی ضمن بیان اینکه تعرفه‌های خدمات پرستاری در ازای هر اشغال تخت رقم مشخصی را دارد که بیمه این مبلغ را پرداخت می‌کند و ۸۵ درصدش سهم پرستاری است که از بیمار مراقبت می‌کند، عنوان کرد: در حالی طبق محاسبه باید حدود ۲۰ میلیون تومان دریافت کنیم پرستاران در اغلب بیمارستان ماهانه حدود ۲ تا ۳ میلیون تومان دریافت می‌کنند، درخواست اصلی ما این است که در مورد تعرفه‌های پرستاری شفاف سازی صورت گیرد.

این پرستار گفت: بر طبق رای دیوان عدالت اداری باید اضافه کار اجباری برداشته شود، اما به دلیل کمبود نیروی پرستار در کشور برداشته نشد و اصلا انجام این کار امکان‌پذیر نیست چرا که نیروی کافی وجود ندارد و در حالی که تعداد دانش آموختگان رشته پرستاری بسیار است، اما استخدام کم است و همچنین تعداد دانش آموختگانی که مشاغلی خارج از این رشته دارند و مهاجرت می‌کنند نیز بسیار است. 

هیچ‌کدام از قول‌هایی که به پرستاران داده شده عملی نشده است

مهسا زارع، پرستار بخش داخلی جراحی بیمارستان پارس نیز با اشاره به اینکه تاکنون هیچ کدام از قول‌هایی که به پرستاران داده شده عملی نشده است، گفت: زمانی اعلام کردند که حقوق پرستاران افزایش پیدا می‌کند، اما فقط حدود ۳۰۰ تا ۴۰۰ هزار تومان افزایش پیدا کرد.

وی ضمن اشاره به اینکه پرستاری را برای کمک به دیگران انتخاب کردم و پس از آغاز کارم دیگر نتوانستم از آن فضا دور شوم، ادامه داد: مقدار دریافتی یک پرستار تازه کار حدود ۱۳ میلیون تومان است که البته با افزایش سابقه کار بیشتر می‌شود، اما به طور کلی با کار کردن در یک بیمارستان نیاز‌های معیشتی پرستاران رفع نمی‌شود و به نسبت مشاغل دیگر و دشواری‌های که پرستاری دارد به نظر می‌رسد پرستاران بیشتر برای علاقه‌شان در این حرفه اشتغال دارند.

امکانات رفاهی نداریم

یک پرستار شاغل در بیمارستان روانپزشکی رازی که ۱۸ سال سابقه کار دارد با تاکید بر اینکه یکی از مشکلات پرستاران کمبود نیرو است که موجب افزایش فشار کاری پرستاران می‌شود، بیان کرد: مبلغ دریافتی برای ساعت‌های اضافه کاری بسیار پایین است و حدود ساعتی ۲۰ تا ۲۵ هزار تومان دریافت می‌‎کنیم. همچنین حدود یک سال و ۸ ماه است که دریافت تعرفه‌های خدمات پرستاری به پرستاران عقب افتاده است.

این پرستار با بیان اینکه هیچ امکانات رفاهی نداریم و حق مسکنمان نیز ۲۰۰ هزار تومان است، افزود: با وجود اینکه راه بسیار طولانی را تا محل کار داریم، اما سرویس و یا هزینه ایاب و ذهاب نداریم. همچنین از مشکلاتمان در بیمارستان روانپزشکی این است که یک پرستار را برای ۴۰ بیمار سالمند می‌گذارند.

زندگی سخت پرستاران در دوران شیوع کرونا

زهرا، نامداری پرستار بازنشسته که هم در دوران دفاع مقدس و هم در دوران شیوع کرونا پرستار بود نیز از خاطراتش گفت: زمان شیوع کرونا دوران بسیار سختی را داشتیم در آن زمان سوپروایزر بالینی بودم و در یکی از شیفت‌هایم و طی یک صبح تا ظهر ۶ بیمارم از دنیا رفتند و پس از فوت ششمین بیمار در ایستگاه پرستاری گریه کردم. در آن زمان پرستاران دوران سختی داشتند و در حالی که خانواده بیماران به دیدارشان نمی‌آمدند پرستاران بر بالین بیماران حضور داشتند و از جان مایه گذاشتند در حالی مزایای اضافه‌ای نداشتیم.

وی درباره دوران دفاع مقدس نیز گفت: در آن دوران همه با عشق و علاقه کار می‌کردیم و حجم کارمان بسیار زیاد بود. یکی از خاطراتم از دوران دفاع مقدس این است که یک مجروح با ۸۷ درصد سوختگی داشتیم. این بیمار را با عفونت بسیار به بیمارستان آورده بودند. ما این بیمار را در یک اتاق ایزوله کردیم و شروع به پانسمان کردن زخم‌هایش کردیم و پوست بیمار را همچون جوراب درآوردیم. او را حمام در تخت می‌کردیم و کف اتاق پر از آب می‌شد. این بیمار در نهایت خوب شد و با پاهای خودش رفت که خاطره بسیار خوبی برایم بود. به طور کلی با مجروحان و روحیه بسیار بالایشان خاطره‌های بسیار خوبی داشتیم.

این پرستار گفت: من واقعا کارم را دوست داشتم و هنوز هم کار می‌کنم.

انتهای پیام/