ریاکاری و شعار؛ پایه‌های اصلی حقوق بشر آلمانی
خبرگزاری میزان – ریاکاری، شعار و ادعا‌های متکبرانه بخش کلیدی از سیاست‌ها و رویکردهای حقوق بشری کشورهای اروپایی را تشکیل می‌دهند؛ این سه مولفه اساس و بنیان حقوق بشر در اروپا را تشکیل می‌دهند و غلظت این مولفه‌ها در ادعا‌ها و موضع‌گیری‌های پایتخت‌های اروپایی، از واقعیت نقض گسترده‌تر حقوق بشر در این کشور‌ها حکایت دارند.
یکی از این کشورهای اروپایی ناقض حقوق بشر که موقعیت خود را در باشگاه مدعیان دروغین این دسته از حقوق مستحکم کرده، آلمان است؛ کشوری که گزارش‌های سالانه نهاد‌های حقوق بشری عمق و گستردگی نقض حقوق بشر در این کشور را معرفی می‌کنند.
آلمان در دهه‌های اخیر با سرعتی زیاد در مسیر همدلی، همراهی و حمایت از انواع تروریسم از تامین تسلیحات رژیم‌های تروریستی ازجمله رژیم بعث عراق و رژیم صهیونیستی تا میزبانی از گروه‌ها و سران گروهک‌های تروریستی، حرکت کرده و ته‌مانده اعتبار خود در موضوع حقوق بشر را از بین برده است.
این در حالی است که همچنان با موضع‌گیری‌های مداخله‌جویانه به بهانه‌های حقوق بشری انگشت اتهام خود را به سمت دیگر بازیگران می‌گیرد.
مروری بر وضعیت حقوق بشر داخلی آلمان
موارد نقض حقوق بشر در عرصه داخلی در آلمان مصادیق متعددی دارند و طیف گسترده‌ای از حوزه‌ها و عرصه ها را دربرمی‌گیرند.
برخی از موارد نقض حقوق بشر در عرصه داخلی آلمان طی یک سال گذشته عبارتند از:
-ناکامی در پاسخگویی به بحران سوءاستفاده‌ها و نژادپرستی پلیس به دلیل نبود سازوکار‌های شکایت موثر و مستقل
-ممنوعیت برگزاری تظاهرات در همبستگی با حقوق فلسطینی‌ها با ادعای اقدام پیشگیرانه
-بازداشت پیشگیرانه فعالان زیست‌محیطی
-افزایش حمله‌ها به مراکز پذیرش مهاجران با انگیزه‌های سیاسی و نژادپرستانه
-نقض قانون فدرال حفاظت از آب‌وهوا
-افزایش جنایت‌های نفرت‌محور
-رشد نگران‌کننده نژادپرستی، اسلام‌هراسی و بیگانه‌هراسی
-رشد بحران بی‌خانمانی با افزایش هشدارآمیز نرخ بی‌خانمانی زنان و کودکان
-رشد بحران خشونت خانگی
-نقض حقوق آزادی تجمع و بیان
-پرداخت نکردن غرامت به قربانیان استعمارگری آلمان در نامیبیا
-نقض حریم خصوصی شهروندان
در عین حال، گزارش‌های موسسه حقوق بشر آلمان که از سال ۲۰۱۶ اقدام به ارائه گزارش‌های یادشده به بوندستاگ آلمان کرده است، تاکید می‌کند که نژادپرستی در همه اشکال و ابعاد آن، به‌ویژه نژادپرستی نظام‌مند در پلیس به‌عنوان یک خطر جدی مطرح شده است.
نقض حقوق بشر ازسوی آلمان در عرصه خارجی
آلمان در ۲ عرصه داخلی و خارجی در حال نقض گسترده و مهارناپذیر حقوق بشر است؛ سیاست خارجی مهم‌ترین ابزار نقض حقوق بشر ازسوی آلمان در عرصه بین‌المللی است.
این کشور در میانه ادعا‌های خود در حفظ، تقویت و پیشگامی در حقوق بشر، رابطه نزدیک، مستمر و گسترده‌ای با شماری از بدترین بازیگران جهانی در زمینه نقض حقوق بشر دارد و نه‌تنها برای بهبود وضعیت حقوق بشری در موارد یادشده تلاشی نمی‌کند، بلکه به اشکال مختلف این روند‌های غیرانسان را تقویت می‌کند.
صادرات غیرمسئولانه تسلیحات یکی از وجوه نقض حقوق بشر ازسوی آلمان در عرصه بین‌المللی است؛ این نوع از صادرات آلمان در بازه‌های زمانی مختلف منجر به تشدید جنگ‌ها و درگیری‌های نظامی مرگ‌باری شده است.
این کشور که دومین تامین‌کننده تسلیحات رژیم صهیونیستی در جنگ علیه غزه محسوب می‌شود، همزمان تلاش می‌کند تا جنایت‌های جنگی، علیه بشریت و نسل‌کشی رژیم صهیونیستی علیه غزه را توجیه کرده و از دایره تحقیق جهانی دور کند.
این در حالی است که آلمان تمامی کنوانسیون‌های کلیدی اتحادیه اروپا، شورای اروپا و سازمان ملل در مورد حمایت از حقوق بشر را امضا کرده و نهاد‌هایی در آلمان مانند موسسه حقوق بشر آلمان یا کمیته حقوق بشر و کمک‌های بشردوستانه بوندستاگ باید اطمینان حاصل کنند که آلمان به این توافق نامه‌ها پایبند است.
عفو بین‌الملل درباره نقض حقوق بشر ازسوی آلمان چه می‌گوید؟
گزارش‌های مختلف سازمان عفو بین‌الملل تاییدکننده واقعیت گستردگی نقض حقوق بشر ازسوی آلمان هستند؛ گزارش‌هایی که به‌صورت غیرمستقیم ریاکاری این کشور در موضوع حقوق بشر را تایید می‌کنند.
سازمان عفو بین‌الملل اعلام کرده است که چندین روند منفی در زمینه حقوق بشر در آلمان وجود دارد که عبارتند از: صادرات غیرمسئولانه تسلیحات، نقض آزادی بیان و تجمع، عدم حمایت از مهاجران، جرم‌انگاری فعالیت‌های آب‌وهوایی.
استثمار کاری؛ نقض حقوق بشری مستمر در آلمان
استثمار کاری یکی از رویه‌های ریشه‌دار نقض حقوق بشر در آلمان است؛ قاچاق انسان و بهره‌کشی از نیروی کار هر روز در آلمان در بخش‌های مراقبت‌های درمانی، کشاورزی، صنعت فرآوری گوشت، ساختمان و کار خانگی رخ می‌دهد.
قاچاق انسان به‌عنوان یک جنایت روبه‌رشد در کشورهای غربی در آلمان نیز چالش جدی است که یکی از پایه‌های مهم استثمار کاری را تشکیل می‌دهد؛ قربانیان این جنایت، در قالب کار اجباری، تن‌فروشی اجباری، تکدی‌گری اجباری، عضویت اجباری در باند‌های جنایت‌کار استثمار می‌شوند؛ سرنخ دیگر جنایت قاچاق انسان در آلمان به واقعیت تاریک برداشتن غیرقانونی اعضای بدن می‌رسد.
مهاجران و پناهجویان و با سهم نامتناسبی زنان و کودکان مهاجر، به شکلی ویژه تحت تاثیر روند استثمار کاری قرار می‌گیرند.
بحران‌های همپوشان قاچاق انسان و استثمار کاری در حالی در آلمان شانه‌به‌شانه پیش می‌روند که اقدام‌های دولت آلمان برای مقابله با این چالش مهم ناکافی و ناکارآمد بوده است.
- بیشتر بخوانید:
- حقوق بشر در آلمان؛ زنان از عمده‌ترین قربانیان تبعیض
- بازخوانی پرونده نقض حقوق بشر در آلمان در سال ۲۰۲۲
محکومیت‌های مکرر آلمان در موضوع نقض حقوق بشر
تاکنون نهاد‌ها و سازمان‌های حقوق بشری متعددی در کنار شمار زیادی از کشور‌ها نقض حقوق بشر در آلمان را محکوم و از تداوم این روند انتقاد کردند.
دادگاه اروپایی حقوق بشر در ۱۶ اکتبر (۲۴ مهر) آلمان را به دلیل اخراج یک پناهجو به یونان و نقض ماده سه کنوانسیون اروپایی حقوق بشر درباره ممنوعیت رفتار غیرانسانی و تحقیرآمیز محکوم کرد.
دادگاه اروپایی حقوق بشر در سال ۲۰۲۳ دست‌کم سه مورد از پرونده‌های شکایت علیه آلمان را صدور با حکم نقض کنوانسیون اروپایی حقوق بشر خاتمه داد.
سیستم قضایی آلمان دارای حفره‌های حقوق بشری متعددی است که تاکنون بار‌ها از سوی دادگاه حقوق بشر اروپایی مورد انتقاد قرار گرفته است و تاکنون چند بار به دلیل دادرسی کیفری ناعادلانه، به اشتباه محکوم کردن مجرمان به حبس طولانی، ... از سوی دادگاه حقوق بشر اروپا محکوم شده است.
در سال ۲۰۲۰ حدود ۵۶۸ شکایت از آلمان در دیوان اروپایی حقوق بشر ثبت شد که ۱۱ مورد به تصمیم‌گیری قضات این دادگاه منجر شد و دیوان مذکور در یک مورد آلمان را به دلیل نقض اصل دادرسی عادلانه در تحقیقات مخفی خود محکوم کرد.
شمار شکایت‌های ثبت‌شده از آلمان در دیوان اروپایی حقوق بشر در سال ۲۰۲۱ نیز ۵۷۵ مورد بود که سه موردشان به تصمیم‌گیری توسط قضات منجر شد.
دیوان اروپایی حقوق بشر در سال ۲۰۲۲ نیز ۲۵۲ شکایت از آلمان را ثبت کرد.
انتهای پیام/