ترجیح می‌دهم خانه‌نشین شوم تا اینکه در این تئاتر کار کنم/تئاتر امروز ورشکسته شده است

شایان افکاری نویسنده و کارگردان تئاتر در گفت‌وگو با خبرنگار گروه فرهنگی ، در خصوص آخرین فعالیت‌های خود در عرصه کارگردانی تئاتر گفت: واقعیت امر تصمیم گرفته‌ام مدتی تئاتر کار نکنم زیرا در شرایط فعلی تئاتر کار کردن کار چندان عاقلانه‌ای نیست.

وی دلیل دوری خود از تئاتر را اینگونه توصیف کرد: این روزها همه چیز تئاتر به سمت گیشه رفته و از سمتی شما هر کاری کنید نمی‌توانید هزینه‌های تولید یک تئاتر را از فروش آن تامین کنید. به برخی آثار پر سلبریتی نگاه نکنید که با بودجه‌های هنگفت ساخته می‌شود و اگر نه اوضاع مابقی آثار اصلاً خوب نیست.

کارگردان نمایش "شلیک به تئاتر شهر" با اشاره به افزایش قیمت بلیت در تئاتر تاکید کرد: وقتی‌ هزینه‌های تولید یک نمایش بالا می‌رود گروه مجبور به افزایش قیمت بلیت می‌شود و در چنین وضع اقتصادی مردم به سختی می‌توانند از پس چنین قیمت‌هایی بر آیند. شاید من هم بتوانم چندین چهره کنار هم گذاشته و بلیت چند صد هزار تومانی بفروشم اما به چه بهایی؟.

وی در همین راستا ادامه داد: زمانی بود که هنرمندان تئاتر از ان انتظار سود چندانی نداشتند و اگر اندکی سود می کردند و یا در بدترین حالت هزینه های خرج کرده را در می‌آوردند به نشانه پیروزی اثر بود اما امروز واقعاً این امر به سختی شکل می‌گیرد. هزینه تامین سالن نمایش به شدت بالا رفته و من ترجیح می‌دهم به جای اینکه خودم و یا تهیه کننده را ورشکست کنم خانه نشین شوم.

کارگردان نمایش افسانه‌های خلیج مشکل امروز تئاتر را فارغ از حضور چهره‌ها دانست و افزود: از همان روز اول هم که با پژمان جمشیدی کار کردم موافق حضور چهره‌ها در تئاتر بودم. حضور این بازیگران علاوه بر کمک به چرخه اقتصادی تئاتر به تولید کمپانی در تئاتر ایران نیز کمک کرد منتها مشکل اصلی این است که به طور کلی تئاتر از سبد کالایی خانواده‌ها حذف شده است.

وی ادامه داد: تئاتر بستری است که همه می توانیم در آن فعالیت کنیم. برخی اوقات می توان تهیه کننده جذب کرد و در سالن های خصوصی اثر را روی صحنه برد. در برخی مواقع هم در صف سالن های دولتی می ایستم و التماس می کنم تا یک سالن را برای اجرای اثر به من بدهند.

وی درباره بسته شدن برخی تماشاخانه‌های خصوصی تصریح کرد: امروزه شاهد بسته شدن و کساد شدن بسیاری از تماشاخانه‌های خصوصی هستیم و از نظر من دلیل اصلی این است که این تماشاخانه ها املاک استیجاری هستند و بعد از چند سال باید تخلیه کنند. از طرفی به نظر من این اماکن بدون شک باید از سوی ارشاد و مرکز هنرهای نمایشی حمایت شوند زیرا در وضعیت گرانی امروز به هیچ وجه نمی‌توانند از پس مخارج خود بر آیند.

افکاری تعطیلی تماشاخانه‌های خصوصی را چرخه‌ای مشهود دانست و خاطرنشان کرد: وقتی هزینه‌های به فرض مثال تامین نیروی انسانی یا سخت افزار سالن بالا می رود مدیر تماشاخانه به اجبار هزینه کرایه را بالا می برد. گروه هزینه بلیت را بالا می برد و نتیجه اینکه تماشاگر توان تماشای اثر را نخواهد داشت.همین چرخه ای است که باعث تعطیلی تماشاخانه شده است.