مفهوم رای مجمع عمومی سازمان ملل درباره فلسطین؛ جهان یک‌صدا علیه اشغالگری رژیم صهیونیستی

خبرگزاری میزان - سازمان ملل به‌تازگی قطعنامه‌ای تاریخی را تصویب کرد که خواستار پایان اشغال سرزمین‌های فلسطینی از سوی رژیم صهیونیستی در کرانه باختری، قدس شرقی اشغالی و غزه شد؛ ۱۲۴ کشور از ۱۸۱ کشور عضو به این اقدام رای مثبت دادند.

آمریکا هم طبق معمول به‎همراه ۱۳ کشور دیگر به این قطعنامه رای منفی داده و به حمایت بی‎قیدوشرط خود از اقدام‌های رژیم صهیونیستی در فلسطین ادامه دادند.

این قطعنامه براساس حکم ۱۹ ژوئن دادگاه عالی سازمان ملل، یعنی دیوان بین‌المللی دادگستری، استوار است که اشغال سرزمین‌های فلسطینی از سوی رژیم صهیونیستی را به‌عنوان یک سیستم آپارتاید غیرقانونی اعلام کرد که باید متوقف شود.

تاییدی بر حکم دادگاه لاهه

این قطعنامه ارائه شده از سوی فلسطین، حکم ژوئن را تایید و یک چارچوب زمانی ۱۲ ماهه برای خروج نظامیان رژیم صهیونیستی از سرزمین‌های اشغالی فلسطین تعیین می‌کند؛ این خروج شامل تخلیه شهرک‌نشینان صهیونیست، توقف تصرف سرزمین فلسطین و همچنین بازگرداندن زمین‌هایی است که از زمان آغاز اشغال از فلسطینیان غصب شده بود.

در رای‌گیری چهارشنبه شب، ۲۸ شهریور ۱۲۴ کشور به این قطعنامه را موافق، ۱۴ کشور رای مخالف و ۴۳ کشور رای ممتنع دادند. علاوه بر آمریکا و رژیم صهیونیستی، ائتلاف ۱۴ کشور مخالف قطعنامه شامل تنها ۲ کشور اروپایی، یعنی جمهوری چک و مجارستان بود؛ آرژانتین و پاراگوئه از آمریکای جنوبی، و مالاوی، پاپوآ گینه‌نو از قاره آفریقا، و ۶ کشور کوچک جزیره اقیانوس آرام نیز به این قطعنامه رای منفی دادند. 

جسیکا پیک، کارشناس حقوق بین‌الملل در دانشگاه حقوق کالیفرنیا، گفت: این قطعنامه کاملا روشن می‌کند که بیشتر اعضای جامعه بین‌المللی از یافته‌های دیوان بین‌المللی دادگستری، مبنی بر اینکه اشغال ۵۷ ساله اسرائیل در اراضی اشغالی فلسطین نقض قوانین بین‌المللی نبوده و نباید اجازه ادامه آن را داد، حمایت می‌کنند. 

پیک اضافه کرد: با توجه به وضعیت فلسطین به‌عنوان عضو جدید مجمع عمومی سازمان ملل، این رای تاریخی است.

پس از تصویب قطعنامه‌ای در ماه می (اردیبهشت/خرداد) از سوی مجمع عمومی (باوجود مخالفت آمریکا)، کشور فلسطین در میان کشور‌های عضو قرار گرفت و حق ارائه پیشنهاد‌ها و شرکت در کمیته‌ها به آن داده شد، اما هنوز نمی‌تواند در رای‌گیری‌ها شرکت کند. 

قطعنامه‌ای که الزام‌آور نیست

با این حال، قطعنامه سازمان ملل (مانند نظر مشورتی دیوان بین‌المللی دادگستری در ماه ژوئن)، از نظر قانونی الزام‌آور نیست و سازمان ملل هیچ راهی برای اجرای احکام خود ندارد.

پیک گفت: بنابراین اکنون این وظیفه بر گردن دیگر کشور‌های عضو در جامعه بین‌الملل است که واقعا بر اسرائیل و متحدانش فشار بیاورند تا این اتفاق بیفتد. 

• بیشتر بخوانید:
• واکنش‌ها به حکم مشورتی لاهه
• دهن‌کجی رژیم صهیونیستی به حقوق بشر

او به اهرم‌هایی برای وادار کردن رژیم صهیونیستی به اقدام دراین مورد اشاره کرد؛ ازجمله این اهرم‌ها کشور‌هایی هستند که با صراحت بیشتری خواستار پایان اشغال، خودداری از کمک‌های نظامی و اعمال تحریم‌های بیشتر علیه رژیم صهیونیستی شده‌اند؛ در این میان هم کشور‌هایی مانند آمریکا وجود دارند که میلیارد‌ها دلار به رژیم صهیونیستی کمک تسلیحاتی ارائه می‌کنند. 

پایگاه اینترسپت گزارش کرد که به‌رسمیت شناختن رژیم صهیونیستی از سوی سازمان ملل به‌عنوان یک قدرت اشغالگر دقیق بوده و چارچوب زمانی ۱۲ ماهه به قطعنامه یک ضرب‌الاجل لازم می‌دهد.

نامه گروه‌های حقوق بشری

بیش از ۳۰ گروه حقوق بشری پیش از رای‌گیری با انتشار نامه‌ای از اعضای سازمان ملل خواسته بودند به این قطعنامه و همچنین پایان فروش و انتقال سلاح به رژیم صهیونیستی رای مثبت دهند؛ در این نامه موارد نقض قوانین بشردوستانه، ازجمله استفاده از سلاح برای حمله به غیرنظامیان فلسطینی از جمله کودکان، زندانی کردن خودسرانه فلسطینی‌ها و محرومیت از آزادی رفت‌وآمد و کمک‌های پزشکی ذکر شده بود.

در این نامه آمده بود: پایبند نبودن به نظر مشورتی دیوان بین‌المللی دادگستری، پیامی را ارسال می‌کند که دولت‌ها می‌توانند در اجرای قوانین بین‌الملل گزینشی عمل کنند؛ ضروری است که دولت‌ها تعهد خود را نسبت به نهاد‌های بین‌المللی و نظم بین‌المللی که برای نزدیک به ۸۰ سال برقرار بوده، تقویت کرده و نشان دهند.

گاردین هم نوشت: تاکنون، بیشتر تحلیل‌ها از رفتار اسرائیل در اراضی اشغالی بر جنایت‌های جنگی خاص (مانند گرسنگی دادن یا بمباران بی‌رویه در غزه یا شهرک‌های کرانه باختری و قدس شرقی، یا جنایت آپارتاید در سرتاسر سرزمین اشغالی) متمرکز بوده است؛ از این پس، ما همچنین باید اشغال را به‌عنوان نقض حق تعیین سرنوشت فلسطینیان بشناسیم.

قوانینی که زیر پا گذاشته می‌شوند

یا به بیان دیگر، حقوق بشردوستانه بین‌المللی، که بر جنگ حاکم است، درمورد واقعیت اشغال بی‌طرف است، اما وظایفی را بر اشغالگر برای نحوه رفتار با جمعیت اشغال شده تحمیل می‌کند؛ اما دیوان بین‌المللی دادگستری و اکنون مجمع عمومی، به‌دنبال قانون جداگانه‌ای بودند که اشغال طولانی‌مدت را به‌عنوان تصاحب غیرقانونی اجباری سرزمین می‌داند. 

گاردین نوشت: اسرائیل هر ۲ قانون را زیر پا می‌گذارد.

هیچ دلیلی وجود ندارد که از رژیم صهیونیستی انتظار داشته باشیم که به قوانین بین‌المللی در برابر تجاوز و اشغالگری احترام بگذارد، زیرا این رژیم هیچ‌گاه به حقوق بشر بین‌المللی یا حقوق بشردوستانه پایبند نبوده است.

انتهای پیام/