آخر یک روز همه حاجت روا میشوند/ روایتی از یک مادر درمانده

خبرگزاری میزان - از دور میتوان زیبایی علمهای آنها را که مزین به نام مبارک اباعبدالله الحسین است دید. چقدر چشمان ما این شبها زیبایی میبیند جدای از زیباییهای بصری زیباییهای معنوی و روحانی زیادی را در این چند شب به چشم دیدهام همیشه اطراف هیئتهای و دستههای عزاداری برایم جالب بود افرادی که بیشتر آنها بانوان هستند در کنار هیئت و دستههای عزاداری مویه میکنند و بر سر و سینه میزنند به عشق ارباب بی کفن کربلا.
دردمندی را میتوان در چهره آنها دید. چند نفری از این بانوان که سن و سالی دارند و انگار التماس دعای بیشتری هم دارند، خود را رها کرده و به سمت علم و پرچمها میآیند و با چشمی گریان سر و صورت خود را با شال علامتها متبرک کرده و دعایی زیر لب خوانده و سلامی به امام حسین میدهند.
خدایا چقدر این صحنهها بوی معرفت میدهد، چقدر بیآلایش است این نوع گریههای بانوانی که با داشتن غرور بسیار وقتی به امام حسین میرسند خود را کوچک شمرده و نیازهایشان را با صدای بلند میخواهند.
صدای گریه و ناله بلند یک خانم توجهها را به خود جلب میکند. بیقرار است، نمیدانم و نمیدانیم حاجتش چیست اما صدای گریه او حتی از صدای بلندگوهای فراتر رفته و همه عزاداران محو صحبتهای او با امام حسین شدهاند.
هیچکس حتی توان حرکت به سوی این خانم را ندارد. گوشه شال یکی از علمهای هیئت را گرفته و فقط میگوید یا حسین حاجتم را از تو میخواهم. چند دقیقهای همینطور ناله میزند و گریه میکند، چند خانم دیگر میآیند و میخواهند او را دلداری دهند، آنها حتی نمیدانند که حاجت این خانم چیست اما با او گریه میکنند.
چقدر صحنه زیبایی شده است، دردمندان و حاجتمندان دور هم جمع شده و یک صدا برای برآورده شدن حاجت یکی از عزاداران حسینی دعا میکنند.
امروز و امشب متعلق به شاهزاده قاسم بن الحسن است. میگویند که شهادت برای او اهلا من العسل بوده است. خدایا به حق فرزند امام حسن مجتبی کریم اهل بیت مردم شهر و کشور را حاجت روا کن.
انتهای پیام/