گفت‌وگو|

جلسات روضه به فرموده امام باقر (ع) و در منِا پایه‌گذاری شد

7:00 - 17 تير 1403
کد خبر: ۴۷۸۱۹۶۸
جلسات روضه به فرموده امام باقر (ع) و در منِا پایه‌گذاری شد
یک کارشناس علوم قرآنی امام حسین (ع) را کشتی نجات بشر خواند و تبعیت مسلم بن عقیل به عنوان پیک سیدالشهدا (ع) رانمونه‌ای از پیروی از حقیقت دانست.

حجت الاسلام والمسلمین مرتضی محمدی در گفت‌وگو با میزان درباره اولین روز ماه محرم گفت: محرم اولین ماه قمری محسوب می‌شود و دعایی که ما ایرانیان در زمان تحویل سال نو آن را می‌خوانیم مختص اولین روز ماه قمری است، زیرا بیان می‌کنیم «حَوِّلْ حَالَنَا إِلَی أَحْسَنِ الْحَالِ الحسین، بگردان حال ما را به نیکوترین حال حسین (ع)».

وی به تاریخچه عزاداری برای امام حسین (ع) اشاره و بیان کرد: برگزاری جلسات روضه و عزاداری از زمان امام باقر (ع) و طبق توصیه و وصیت این امام بزرگوار به مدت ۱۰ روز در منا پایه‌گذاری شد. طبق این مهم روز اول ماه محرم را به نام حضرت مسلم بن عقیل، روز دوم را ورود کاروان شهدا به سرزمین کربلا، روز سوم با عنوان حضرت رقیه، روز چهارم منصوب است به حضرت زینب و حضرت حر است.


محمدی ادامه داد: روز پنجم حضرت عبدالله ابن الحسن و اصحاب، روز ششم حضرت قاسم بن الحسن، روز هفتم با عنوان روضه تشنگی حضرت علی اصغر، روز هشتم با عنوان حضرت علی اکبر، روز نهم با عنوان حضرت ابوالفضل العباس، روز دهم امام حسین (ع) و روز یازدهم که شام غریبان محسوب می‌شود به عنوان حضرت زینب (س) نامگذاری شده است و در این شب‌ها به روضه خوانی و ذکر مصائب ائمه معصومین (ع) پرداخته می‌شود.

وی اهمیت روضه‌خوانی، تامل و تفکر در واقعه کربلا را مهم خواند و تاکید کرد: توسل در دین اسلام خصوصاً در بین شیعیان بسیار رواج دارد، زیرا خداوند متعال در آیه ۳۵ سوره مائده می‌فرمایند: «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَابْتَغُوا إِلَیْهِ الْوَسِیلَةَ وَجَاهِدُوا فِی سَبِیلِهِ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ،‌ای اهل ایمان، از خدا بترسید و به سوی او وسیله جویید و در راه او جهاد کنید، باشد که رستگار شوید.»

این کارشناس علوم قرآنی به تفسیر آیه۳۵ سوره مائده پرداخت واظهار کرد: حضرت علی (ع) می‌فرمایند: «بهترین وسیله‌ای که می‌توان با آن به خدا نزدیک شد، ایمان به خداوند و پیامبرش و جهاد در راه او، کلمه اخلاص، اقامه نماز، پرداخت زکات، روزه گرفتن ماه رمضان، حج، عمره و صله رحم و غیره؛ در عین حال اهل بیت (ع) همان ریسمان محکم و وسیله تقرب به خداوند هستند.


محمدی تصریح کرد: امام حسین (ع) چراغ هدایت و سفینه نجات است. «اِنَّ الحسینَ مِصباحُ الهُدی و سَفینةُ النَجاة، همانا حسین چراغ هدایت و کشتی نجات است» حدیث نبوی است که اشاره به جایگاه امام حسین (ع) در هدایت و نجات انسان‌ها دارد. کشتی نجات وظیفه‌اش با سایر کشتی‌ها تفاوت دارد و به نجات افرادی می‌پردازد که در منجلاب دنیا قرار گرفته‌اند، اما این مهم شرطی دارد و آن این است که خود افراد بخواهند تا از این منجلاب نجات پیدا کنند.

وی به رویکرد امام حسین (ع) به عنوان کشتی نجات اشاره و تصریح کرد: در بین لشکریان امام حسین (ع) که در مقابل طاغوت ظلم زمان ایستادند افرادی مانند حر ریاحی و یا زهیر بن قین بجلی دیده می‌شود این فرد که عثمانی مذهب بود، در رکاب امام حسین (ع) قرار گرفت. حر بن ریاحی نیز کسی بود که در مقابل امام ایستاد، اما هنگامی که سیدالشهدا (ع) وی را دعا کرد و از گناه خود پشیمان شده درخواست کمک از امام حسین (ع) داشت. سیدالشهدا (ع) دست او را گرفت و در پایان عاقبت بخیری نصیب او شد و شهادتی سرفرازانه را برای خود رقم زد، پس اگر دل بسپارید به امام حسین (ع) یقیناً جواب خواهیم گرفت و هدایت خواهیم شد.

این کارشناس علوم قرآنی به یاران امام حسین (ع) در دشت کربلا اشاره و بیان کرد: ۷۲ نفری که به امام حسین (ع) پیوستند، هر یک داستانی خاص دارند و شیوه ملحق شدن آنان و قرار گرفتن در لشکر سیدالشهدا (ع) داستانی ویژه دارد که تامل و تفکر در آن سبب می‌شود تا در مسیر درست زندگی قرار بگیریم.

محمدی به معیار‌های مختص امام حسین (ع) به عنوان کشتی نجات منتسب می‌شود، پرداخت و اظهار کرد: امام حسین (ع) به عنوان کشتی نجات چند شاخصه معین دارد به همین خاطر به زیارت رفتن این امام بزگوار فضیلت ویژه دارد و شرکت در مراسم روضه خوانی سیدالشهدا (ع) ارزشمند محسوب می‌شود، تربت امام حسین (ع) را شفا می‌دانند و دعا زیر قبه سیدالشهدا (ع) فلسفه خاص خود را دارد.


وی علت عزت و بزرگی سیدالشهدا (ع) را مورد بررسی قرار داد و افزود: چون امام حسین (ع) همه چیزش را برای خداوند داد؛ خداوند نیز به او عزت عطا کرد. اگر می‌خواهید عزتمند زندگی کنید بنابراین برای اسلام هزینه کنید.

این کارشناس علوم قرآنی به نامگذاری روز اول محرم به عنوان حضرت مسلم بن عقیل اشاره و بیان کرد: مسلم به عنوان پسرعمو و سفیرامام حسین (ع) باید یاد کرد، اما تبعیت او از سیدالشهدا (ع) نکته‌ای مهم و قابل توجه است. وی در مقابل فرمان و دستو امام زمان خود که امام حسین (ع) بود فرمانبردار را به خوبی نمایش دادوهمین امر سبب شده تا نام او ماندگار شود.
انتهای پیام/



ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *