ایروانی: ایران به تنهایی نمی‌تواند جریان پناهندگان افغانستانی را مدیریت کند
خبرگزاری میزان - امیر سعید ایروانی، سفیر و نماینده دائم جمهوری اسلامی ایران نزد سازمان ملل در نشست شورای امنیت سازمان ملل پیرامون «وضعیت در افغانستان» با اشاره به اینکه به دلیل شرایط اقتصادی دشوار ناشی از تحریم‌های غیرقانونی آمریکا و کمبود کمک‌های بین‌المللی، ایران نمی‌تواند به تنهایی جریان پناهندگان افغانستانی و مواد مخدر را مدیریت کند که این مسئله بر کل منطقه تأثیر می‌گذارد، گفت: جامعه بین‌المللی باید حمایت سریع، کافی و مستمر از کشور‌های میزبان مانند ایران را فراهم کند.
صحبت‌های سفیر و نماینده دائم جمهوری اسلامی ایران نزد سازمان ملل به شرح زیر است:
بسم الله الرحمن الرحیم
آقای رئیس
افغانستان همچنان با بحران‌های شدید اقتصادی و بشردوستانه روبرو است که به دلیل کاهش قابل‌توجه کمک‌های بین‌المللی وخیم‌تر شده است. چنین وضعیتی بسیاری از مردم، به ویژه زنان و کودکان، را به شدت تحت تاثیر قرار می‌دهد.
گزارش دبیرکل (S/۲۰۲۴/۴۶۹) تخمین می‌زند که ۲۳.۷ میلیون افغانستانی در سال ۲۰۲۴ نیاز به کمک‌های بشردوستانه خواهند داشت.
با این حال، تا ۱۵ مه، تنها ۱۶.۲٪ از مبلغ ۳.۰۶ میلیارد دلاری مورد نیاز برای کمک به ۱۷.۳ میلیون نفر جمع‌آوری شده است.
این بی‌ثباتی بر کشور‌های همسایه تأثیر می‌گذارد و نیاز به همکاری و تعامل منطقه‌ای و بین‌المللی را برجسته می‌کند.
ایران همچنان به حمایت از افغانستان متعهد است و علی‌رغم تحریم‌ها، در زمان‌های بحرانی و چالش‌هایی که مردم افغانستان با آن مواجه بوده‌اند، مرز‌های خود را به روی آوارگان و پناهندگان افغانستانی باز نگه داشته و بیش از شش میلیون افغانستانی را با هزینه سالانه ۱۰ میلیارد دلار میزبانی کرده است.
ایران به ۷۰۰،۰۰۰ دانش‌آموز افغانستانی مقیم ایران آموزش ارائه کرده است.
همچنین، برای ترویج صلح و ثبات و تقویت اقتصاد افغانستان، ایران به روابط اقتصادی و تجاری با افغانستان ادامه می‌دهد و بر پروژه‌هایی مانند بندر چابهار، راه‌آهن و کشت جایگزین برای کاهش تولید مواد مخدر تمرکز می‌کند.
با این حال، ایران با چالش‌های عمده‌ای مانند مهاجرت غیرقانونی و قاچاق مواد مخدر مواجه است و خواستار حمایت بیشتر بین‌المللی است.
ایران در سال گذشته بیش از هزار تن مواد مخدر افغانستان را ضبط کرده است که بسیاری از نیرو‌های انتظامی ایرانی جان خود را از دست داده‌اند.
به دلیل شرایط اقتصادی دشوار ناشی از تحریم‌های غیرقانونی ایالات متحده و کمبود کمک‌های بین‌المللی، ایران نمی‌تواند به تنهایی جریان پناهندگان افغانستانی و مواد مخدر را مدیریت کند که این مسئله بر کل منطقه تأثیر می‌گذارد.
عموم مردم ایران از کمبود حمایت بین‌المللی در مدیریت بحران پناهندگان و قاچاق مواد مخدر ناامید شده‌اند.
جامعه بین‌المللی باید حمایت سریع، کافی و مستمر از کشور‌های میزبان مانند ایران را فراهم کند.
تهدیدات تروریستی از درون افغانستان همچنان نگرانی‌های عمده‌ای را ایجاد می‌کند. ایران نسبت به توانایی مقامات دِفاکتو در مقابله با این تهدیدات تردید دارد.
با این حال، آقای رئیس، تعامل مستمر بین‌المللی با مقامات دِفاکتو برای صلح و ثبات منطقه‌ای ضروری است.
ایران به طور فعال در ابتکارات منطقه‌ای که به منظور تشویق گفتگو با افغانستان است، مانند جلسات وزرای کشور‌های همسایه و قالب مسکو، شرکت می‌کند.
ایران از ابتکار پاکستان برای تشکیل جلسات وزرای خارجه کشور‌های همسایه افغانستان حمایت می‌کند که چهار دور از این جلسات برگزار شده و دور پنجم در عشق‌آباد برنامه‌ریزی شده است.
به ابتکار ایران، یک گروه تماس منطقه‌ای با حضور نمایندگان ایران، پاکستان، چین و روسیه تشکیل شده است. تاکنون دو دور از این جلسات برگزار شده است.
در دومین جلسه که در ۸ ژوئن در تهران برگزار شد، شرکت‌کنندگان نگرانی‌های عمیق خود را در مورد وضعیت افغانستان، به ویژه تهدیدات تروریستی حمایت‌شده از خارج که بر همسایگان و مناطق تأثیر می‌گذارد، ابراز کردند. آن‌ها بر مسئولیت مقامات دِفاکتو در مقابله با تروریسم تأکید کردند.
ایران برای مقابله با افراط‌گرایی، تروریسم و توسعه‌نیافتگی در افغانستان تلاش می‌کند و آمادگی خود را برای ایفای نقش فعال در بازسازی آن اعلام می‌کند.
ایران از دور بعدی فرآیند دوحه که برای ۳۰ ژوئن و ۱ ژوئیه ۲۰۲۴ برنامه‌ریزی شده است، استقبال می‌کند.
ایران به نقش حیاتی یوناما در ترویج صلح و ثبات در افغانستان اعتراف دارد و از تلاش‌های نماینده ویژه دبیرکل حمایت می‌کند.
در طول بازدید اخیر نماینده ویژه دبیرکل از تهران در ۱۱ مه ۲۰۲۴، مذاکرات بر روی کمک به مردم افغانستان و تقویت صلح و ثبات متمرکز بود؛ و در نهایت، آقای رئیس، مایلم تکرار کنم که کمک‌های بشردوستانه به افغانستان باید بی‌طرف و بدون قید و شرط باقی بماند. هر گونه سیاسی‌سازی کمک‌ها به مردم افغانستان آسیب می‌رساند.
بنابراین، دارایی‌های مسدود شده باید بدون قید و شرط بازگردانده شوند و تحریم‌ها نباید مانعی برای تلاش‌های احیای اقتصادی باشند.
کشور‌های غربی که بیش از ۲۰ سال افغانستان را اشغال کرده‌اند، باید به تعهدات خود در بازسازی این کشور و مبارزه با تروریسم عمل کنند.
سپاسگزارم
انتهای پیام/