تعریف بیع از نظر قانون

خبرگزاری میزان- بیع، عبارت است از تملیک عین به عوض معلوم. به عبارت دیگر یعنی عینی تملیک (انتقال ملکیت) می‌شود و در مقابل آن، عوض (ثمن_منفعت_یاحق) معلومی دریافت می‌شود.

بیع از عقود تملیکی است و به مجرد انعقاد آن، ملکیت مال به دیگری منتقل می‌شود.

همینطور در بیان ماهیت آن مطابق قانون مدنی باید بیان داشت، عقد لازمی است که هیچ یک از طرفین حق برهم زدن (فسخ) آن را نداشته باشد مگر در مواردی که خود قانون معین (خیارات) می‌نماید.

ارکان بیع

طرفین معامله←متعاقدین، متعاملین، متبایعین

الف_مالک (بایع)
ب_خریدار (مشتری)

۲-موضوع معامله←
الف_ (مالی که مالکیت آن انتقال پیدا می‌کند. (مبیع)
ب_ پولی که به عنوان عوض دریافت می‌شود. (ثمن، حق منفعت)

مبیع حتماً باید عین باشد؛ اما ثمن نیاز نیست که حتماً عین باشد، زیرا در ماده واژه عوض قید گردیده که می‌تواند شامل هر چیزی اعم از عین، منفعت، دین، کار، طلب، حق و... باشد؛ لذا اگر مثال بجای تملیک عین به عوض معلوم بگوییم تملیک منفعت به عوض معلوم در فرض اخیر، دیگر بیع قلمداد نمیشود بلکه در زمره تعاریف اجاره محسوب می‌شود.

انتهای پیام/