شبکههای فارسیزبان خارج از کشور؛ بوقچیهایی برای توجیه خشونتها علیه اعتراضات دانشجویی در غرب
خبرگزاری میزان – سرکوب خشونتآمیز اعتراضهای دانشجویی در دانشگاههای اروپا و آمریکا، شبکههای فارسیزبان را از ماهوارهای تا مکتوب برای پوشش این تحول و رویداد مهم در دوراهی دشواری قرار داد.
شبکههای یادشده به دلایل متعددی در ابتدای این روند از پوشش این رویدادها خودداری کردند؛ اتخاذ این رویکرد به معنای ناتوانی آنها نبود، بلکه از اجتناب عامدانه آنها از ورود به موضوعی خبر میداد که هم با محدودیتهای متعددی برای اظهارنظر برای آنها ایجاد میکرد و هم با هر اظهار نظری دم خروس ادعاهای متناقض آنها را به بیرون میراند.
سکوت، نخستین واکنش شبکههای یاد شده به اعتراضهای دانشجویی بود که به سرعت دانشگاههای آمریکا و کشورهای اروپایی را فراگرفت؛ اعتراضهایی که هسته مرکزی آن حمایت از مردم فلسطین بهویژه مردم غزه در برابر جنایتهای رژیم صهیونیستی و اعتراض به حمایت گسترده و بیقید و شرط غرب بهویژه رابطه دانشگاههای اروپایی و آمریکایی با رژیم نسلکُش صهیونیستی بود.
در پیش گرفتن رویه سکوت به دلیل تداوم اعتراضهای دانشجویی در دانشگاههای آمریکا و اروپا به موازات شدت یافتن خشونتها و سرکوب این اعتراضها، دوامی نداشت؛ ضمن اینکه سکوت رسانههای یاد شده برخلاف انتظار آنها، نتوانست مانع انتشار اخبار مربوطه شود.
در نهایت رسانههای فارسیزبان معاند ناچار به شکستن سکوت خود و اظهارنظر با هدف مشخص ارائه روایتی دروغین از طریق تحریف ماجرا شدند؛ رسانههای یادشده که بارها به دلیل انتشار اخبار نادرست و دامن زدن به موضوع اغتشاشات در ایران با اعتراض و انتقاد و جوابیه مواجه شده بودند، در نهایت سکوت خود را درباره سرکوب خشونتبار اعتراضهای مسالمتآمیز دانشگاههای آمریکا و اروپا شکسته و ادعاها و توجیههایی مضحک را طرح کردند.
آنها متفق القول مدعی شدند که پلیس در این کشورها برخورد خشونتباری با دانشجویان معترض به جنایتهای رژیم صهیونیستی نداشته است.
در گزارشهای ادعایی آنها از اعتراضهای دانشجویی در آمریکا تلاش شد تا این دروغ برای مخاطب جا بیفتد که برخورد پلیس با تعداد اندکی از دانشجویان در تعداد محدودی از دانشگاههای آمریکا براساس قانون بوده و این دانشجویان بودند که علیه پلیس و دیگر دانشجویان خشونت به خرج دادند.
برخی از رسانههای فارسیزبان ماهوارهای برای ارائه روایت دروغ خود دست به تحریف گسترده موضوع زدند و ماجرا را برخلاف رویه معمول خود، عامدانه بدون دستاویز قرار دادن ادعاهایی مانند آزادی بیان، حقوق بشر، ... تعریف کردند؛ آنها نهتنها ماهیت حمایت از فلسطین اعتراضها و تاکید معترضان بر این موضوع را زیر سوال بردند، بلکه دست به صندوقچه تاریخی موضوعات حساسیتبرانگیز برای غرب یعنی مارکسیست و کمونیست برده و معترضان را از پیروان این مکاتب و هرجومرجطلب و البته ضد یهود خواندند!
کارشناسان مهمان در رسانههای یاد شده حتی از ریختن زباله در پی برگزاری اعتراضها ابراز نگرانی کرده و از آنها بهعنوان عاملی برای قانونی خواندن بازداشت معترضان از سوی پلیس یاد کردند؛ برخی از کارشناسان نیز حتی پا را فراتر گذاشته و با ساده انگاشتن مخاطبان از مماشات پلیس آمریکا با خشونتهای اعمال شده از سوی معترضان سخن گفتند.
بیبیسی حتی به تریبون پلیس آمریکا تبدیل شد و اعلام کرد که پلیس آمریکا از گلولههای پلاستیکی علیه معترضان استفاده نکرد و استفاده از ابزار بهکار رفته علیه دانشجویان محدود به گاز اشکآور بود.
اینترنشنال نیز که در نهایت ناچار به اعتراف به پذیرش واقعیت جنبش دانشجویی حامی فلسطین در آمریکا شد، تلاش گستردهای کرد تا وسعت اعتراضها را به کنار آمدن پلیس با معترضان منتسب کرده و خشونت با دانشجویان و اساتید دانشگاهها در آمریکا را توجیه کند.
این شبهرسانه همچنین مدعی شد که این اعتراضها به برخوردهای تند و خشن با دانشجویان یهودی تبدیل شده است.
کارشناسان دعوت شده به اینترنشنال در نقش افراد پوششدهنده خشونت و سرکوب اعتراضهای دانشجویی آمریکا ادعاها و موضوعهای عجیبی را مطرح کردند: این اعتراضها فصلی است و دانشجویان بهزودی باید به درس و کلاس بازگردند؛ بدترین روز آمریکا به بهترین روز دیگر کشورها میارزد؛ عملکرد روزانه دانشگاه نباید مختل شود.
یورونیوز نیز درباره پایان یافتن صبر مقامهای آمریکا در مواجهه با موضوع اعتراضهای دانشجویی در این کشور هشدار داد و مدعی شد که به درخواست روسای شماری از دانشگاههای آمریکا، افسران ضد شورش پلیس با گاز اشکآور وارد دانشگاهها شدند تا مانع تحصن دانشجویان شوند.
بخش فارسیزبان این شبکه همچنین مدعی اعمال خشونت علیه پلیس از سوی دانشجویان شد.
زبان تهدید هم به شکل واضح در گزارشهای شبهرسانههای یاد شده نمایان بود: احتمال تعلیق دانشجویان وجود دارد؛ یهودستیزی میتواند منجر به حبس شود؛ ...
نگاهی به تولیدات رسانههای فارسیزبان در زمینه سرکوب اعتراضهای دانشجویی در دانشگاههای غربی بهویژه آمریکا ثابت میکند که تلاش برای توجیه سرکوب اعتراضهای یاد شده به اولویت مهم این شبکهها و کارفرمایانشان تبدیل شده است.
انتهای پیام/