نماینده روسیه: مخالفت خود را با سیاسی کردن حقوق بشر اعلام میکنیم/مقام ونزوئلا: ایران و مردمش برای چند دهه هدف انواع اقدامهای اجباری قرار داشتهاند
خبرگزاری میزان - در جلسهای که با محور اعلام و بررسی گزارش ادعایی بهاصطلاح هیئت حقیقتیاب درباره ناآرامیهای سال ۱۴۰۱ در ایران در جریان پنجاهوپنجمین نشست شورای حقوق بشر برگزار شد، نمایندگان کشورهای مختلف، مواضع خود را درباره گزارش یاد شده اعلام کردند.
نماینده سریلانکا در این جلسه با اشاره به اینکه انتخاب گزینشی برخلاف قطعنامه مجمع عمومی سازمان ملل است، گفت: ما خواهان گفتوگوهای سازنده با ایران در این زمینه هستیم.
نماینده روسیه نیز، گفت: ما همواره مخالفت خود را با سیاسی کردن حقوق بشر اعلام کردهایم.
به گفته وی، ما اساسا با توصیههای ارائه شده از سوی کمیته مخالفیم.
نماینده زیمبابوه دیگر سخنران این نشست بود.
وی گفت: این کمیته تلاشهای دولت ایران را در حمایت از مردم خود نادیده گرفته است.
نماینده ونزوئلا نیز تاکید کرد: ما نگرانی و محکومیت خود را درباره رویکرد گزینشی و استاندارد دوگانه اعلام میکنیم.
مقام ونزوئلایی، گفت: ایران و مردمش برای چند دهه هدف انواع اقدامهای اجباری قرار داشتهاند.
همچنین نمایندگان آمریکا، اتحادیه اروپا، آلمان و چند کشور همقطار آنها ادعاهای ضد ایران و همسو با گزارش ادعایی بهاصطلاح هیئت حقیقتیاب را مطرح کردند.
این در حالی است که پیشتر نظرات جمهوری اسلامی ایران در پاسخ به گزارش غیرموثق، غیرحقوقی و سیاسی هیئت بهاصطلاح حقیقتیاب و ادعاهای مطروحه علیه کشورمان، در دو بخش خلاصه نظرات و اهم ایرادهای محتوایی و تناقضهای گزارش، از سوی ستاد حقوق بشر جمهوری اسلامی ایران تهیه و منتشر شد.
در این گزارش تاکید شد که هیئت بهاصطلاح حقیقتیاب گزارش غیرمستند، جانبدارانه، سیاسی و فاقد هرگونه مبنای موجه حقوقی را که به شیوه غیرحرفهای و بر مبنای ادعاهای غیرقابل راستیآزمایی تدوین شده و عمیقا منطبق بر اهداف سیاسی برخی از کشورهای غربی است، منتشر کرد؛ متاسفانه، در عصر موسوم به مسئولیتپذیری و پاسخگویی که مردم جهان بیشازپیش به ارتقا و حمایت از حقوق بشر امیدوار هستند، سیاسی شدن حقوق بشر توسط برخی کشورهای غربی به اوج خود رسیده و این قبیل کشورها عادتی بیمارگونه برای استفاده از سازوکارهای سیاسی و خودساخته حقوق بشری و پنهان ساختن اهداف و آمال خود تحت گزارشهای این سازوکارها دارند؛ نتیجه طبیعی این روند، قربانی شدن حقوق بشر و رنگ باختن امید مردم جهان به سازوکارها و ترتیبات بینالمللی حقوق بشری است.
انتهای پیام/