استعمار شهرکنشین چیست؟
خبرگزاری میزان – استعمار شهرکنشین، بحرانی حقوق بشری است که جمعیت و ساکنان بومی مناطق مختلف جهان را تحت تاثیر قرار داده است؛ این پدیده ناقض حقوق بشری که ریشه در تاریخ استعمار دارد، در حال حاضر در قالب رویههای غیرانسانی دیگر مانند تبعیض علیه بومیان ادامه دارد.
استعمار شهرکنشین در معنای واقعی یک پروژه سیاسی است که از گذشته تا حال جوامع بومی مختلف را در سراسر جهان زخمی کرده است؛ کشورهای غربی استعمارگر با اتخاذ سیاستهای مختلف تلاش میکنند تا این شیوه بهرهکشی را زنده نگه دارند.
رژیم صهیونیستی زیر سایه حمایت همهجانبه متحدان و شرکای غربی خود برای زنده نگه داشتن شهرکسازی و شهرکنشینی استعماری در اراضی فلسطینی تلاش میکند و در این مسیر از هیچ جنایتی ابایی ندارد.
استعمار شهرکنشین چگونه متولد شد؟
استعمار شهرکنشین مفهومی است که حیات خود را از رویکردهای استعماری دارد.
اگرچه این مفهوم با در نظر داشتن ظلم استعمارگران بر جوامع بومی، در دانشگاه متولد شد، اما یک پروژه سیاسی واقعی است که زندگی بومیان سراسر جهان را به اشکال مختلف دچار بحران کرد.
یکی از ویژگیهای اصلی این پروژه، تلاش برای حذف جمعیت بومی است تا راه را برای ایجاد یک جامعه مهاجر باز کند.
عاملان و مجریان استعمار شهرکنشین مدعی هستند که این یک پاکسازی موجه و اجتنابناپذیر است، زیرا ساکنان و بومیان اراضی هدف ریشه تاریخی در سرزمینهای مورد دعوا ندارند.
براساس ادعای مذکور، از این رو وقتی آنچه بازیگر دارای برتری تمدنی، فنی و نظامی برای ساخت شهرکهای استعماری وارد این سرزمینها شود، جوامع بومی باید تسلیم شده و بروند!
این رویه و رویکرد در جوامع بومی در کشورهای اروپایی و آمریکایی اجرا شده و به درگیریهای مرگباری منجر شد که با کاهش جمعیت جوامع بومی و در موارد مختلفی با نابودی تدریجی آنها پایان یافت.
روایتهای مشابهی از دوران آپارتاید در آفریقای جنوبی نیز وجود دارد.
استعمار شهرکنشین فقط یک رویکرد انتزاعی نیست بلکه ابزاری برای محقق کردن انگیزه واقعی استعمارگران برای تلاش جهت ساقط کردن بومیان از همه ارکان زندگی است.
خشونت نسلکشی از طریق استعمار شهرکنشینی در بخش قابل توجهی از تاریخ قابل مشاهده است؛ این شیوه سبب کاهش قابل توجه جمعیت بومی در کشورهایی مانند کانادا، آمریکا و استرالیا شد.
استعمار شهرکنشین و سرقت هدفمند میراث فرهنگی جامعه بومیان
استعمار شهرکنشینی فقط در کشتار و کوچاندن اجباری بومیان تعریف و اجرا نمیشد و نمیشود، زیرا از ابزارها و روش2های مختلفی برای رسیدن به هدف خود استفاده میکند.
یکی از بخشهای این پروژه هدفمند سرقت میراث فرهنگی جامعه بومی در سرزمین هدف بود.
نابود کردن عامدانه امکان باستانی جامعه بومی در همه پروژههای شهرکنشینی استعماری مشاهده شده است.
نمونه جدید این رویه، در غزه قابل مشاهده است؛ اماکن باستانی غزه طی چهار ماه گذشته زیر فشار بمبارانهای رژیم صهیونیستی قرار داشته و تا حد زیادی تخریب شدند.
سرقت آثار باستانی و قرار دادن آنها در موزههای کشورهای استعمارگر نیز بخشی دیگر از پروژه هدفمند استعمار شهرکنشینی است؛ در حال حاضر کشورها و جوامع مستعمره متعددی همچنان برای بازگرداندن آثار باستانی خود تلاش میکنند.
فهرست چنین اقدامهایی بسیار بلند است؛ رژیم صهیونیستی هم بر این فهرست استعماری افزوده و در موارد متعددی غذاهای فلسطینی را به نام خود ثبت کرده تا بر گستره تخریب شواهد کلیدی موجودیت فلسطینیها را بیفزاید.
در نمونهای دیگر، صهیونیستها با تخریب باغهای زیتون فقط به دنبال نابودی منبع درآمد فلسطینیها نیستند، بلکه قصد دارند از این طریق نماد مقاومت فلسطین را تخریب کنند.
استعمار شهرکنشین در فلسطین
پروژه سیاسی استعمار شهرکنشین در مناقشه رژیم صهیونیستی و فلسطین نیز دیده میشود؛ این رویکرد در ادعای رژیم صهیونیستی در تعریف از فلسطین بهعنوان سرزمین بدون سکنه مطرح شده است.
افسانه مذکور به تداوم فرضیه «سرزمین مقدس، یک سرزمین بکر است» کمک کرده و فلسطینیها را فاقد هرگونه ادعای مشروع نسبت به سرزمینشان خواند.
تلاش سیستماتیک رژیم صهیونیستی برای پاک کردن همه شواهد موجودیت فلسطینیها از روز نکبت در سال ۱۹۴۸ آغاز شد و همچنان ادامه دارد.
چنین دیدگاهی فقط یک دیدگاه تاریخی نیست، بلکه صهیونیستها فقط از پرداختن آشکار به آن خودداری میکردند؛ این رویه در پی اجرای عملیات طوفان الاقصی تغییر کرد و مقامهای صهیونیست فلسطینیها را حیوانات انساننما خطاب کرده و خواستار ترک غزه از سوی آنها شدند.
این نشان میدهد که با وجود پایان عمر استعمار، شهرکنشینی استعماری همچنان زنده است و قربانی میگیرد.
غزه؛ جدیدترین قربانی استعمار شهرکنشین
آنچه رژیم صهیونیستی در چهار ماه گذشته در غزه انجام داده و میدهد، جدیدترین نمونه از استعمار شهرکنشین است.
اصرار رژیم صهیونیستی به هدف قرار دادن همه نهادها در غزه از جمله دانشگاهها و بیمارستانها روشی است که این رژیم برای غیرممکن کردن زندگی فلسطینیها در غزه اتخاذ کرده است.
دلیل همدردی جوامع بومی سراسر جهان با فلسطین و ساکنان غزه در این چارچوب بهتر درک میشود؛ ضمن اینکه با این زاویه دید بهتر میتوان دلیل پافشاری کشورهای دارای سابقه استعمار شهرکنشینی بهویژه آمریکا را بر حمایت از رژیم صهیونیستی توضیح داد.
انتهای پیام/