انتخابات تایوان؛ گزینشی میان جنگ و صلح
خبرگزاری میزان - رایدهندگان در تایوان روز شنبه به پای صندوقهای رای در تایوان میروند تا رئیسجمهور و پارلمان جدید را در بحبوحه تنشهای فزاینده بین این جزیره و چین که در سالهای اخیر افزایش داده، انتخاب کنند.
رایدهندگان تایوانی، رئیسجمهوری جدید را برای جانشینی تسای اینگ ون، نخستین رئیسجمهور زن این جزیره انتخاب خواهند کرد.
تسای اینگ ون، دومین دوره ریاستجمهوری خود را پس از پیروزی در انتخابات ۲۰۲۰ به پایان میرساند اما در سال ۲۰۱۶ برای نخستینبار بار رئیسجمهور تایوان شد.
نامزدها
رایدهندگان تایوانی رئیسجمهور خود را از میان سه نامزد انتخاب خواهند کرد. چهارمین رقیب، یک میلیاردر به نام تری گو، ساعاتی قبل از پایان مهلت برای ثبت نام رسمی بهعنوان نامزد کنارهگیری کرد.
حزبهای مخالفی که در این انتخابات شرکت کردهاند شامل حزب کومینتانگ (KMT)، حزب ملیگرای طرفدار چین است که در سال ۱۹۴۹ پس از شکست در جنگ داخلی به تایوان گریخت و تقریباً ۴۰ سال بر این جزیره حکومت کرد؛ و حزب مردم تایوان (TPP)، یک حزب جایگزین میانهرو که در سال ۲۰۱۹ تاسیس شد.
این ۲ حزب نتوانستند در برابر حزب حاکم، یعنی حزب DPP متحد شوند.
انتخاباتهای گذشته
پس از پایان دههها حکومت از سوی KMT، تایوان نخستین انتخابات مستقیم ریاستجمهوری خود را در سال ۱۹۹۶ برگزار کرد. از آن زمان، تنها نامزدهای دو حزب اصلی KMT و DPP ریاستجمهوری را به دست گرفتهاند.
انتخابات ریاستجمهوری تایوان هر چهار سال یکبار برگزار میشود. دورههای ریاستجمهوری هر فرد به ۲ دوره محدود شده است و افراد نمیتوانند برای سه دوره رئیسجمهور این جزیره شوند.
روز شنبه، تایوانیها برای هشتمین بار رئیسجمهور خود را در یک مسابقه سه جانبه بدون پیروز مشخص انتخاب میکنند.
پایگاه انتخاباتی تایوان
نزدیک به ۲۰ میلیون نفر در تایوان واجد شرایط رای دادن در انتخابات ریاستجمهوری هستند. از این تعداد، حدود یک میلیون نفر برای اولین بار به پای صندوق رای خواهند رفت.
براساس گزارشها، تقریبا ۱۸ هزار مرکز رایگیری برای این انتخابات درنظر گرفته شده است.
موضوع هویت که با روابط پرتنش تایپه با پکن گرهخورده، یکی از مهمترین شکافهای سیاسی در این جزیره بوده و مطالعات نشان میدهد که این موضوع ارتباط نزدیکی با الگوهای رایگیری در انتخاباتهای قبلی داشته است.
جدول زمانی تنشهای سیاسی در جزیره تایوان
۱۹۴۵: پس از پایان جنگ جهانی دوم، امپراتوری ژاپن که سلطنت آن بر تایوان در سال ۱۸۹۵ آغاز شد، این جزیره را به دولت چین واگذار کرد.
۱۹۴۹: چیانگ کای شک و نیروهای او پس از شکست در جنگ داخلی چین به حزب مائو تسه تونگ به تایوان فرار کردند. چیانگ کای شک و حزب او تقریبا ۴۰ سال حکومت را آغاز کرد.
۱۹۴۹ تا ۱۹۷۹: چین و تایوان عملا در شرایط جنگی بودند و تنشهای نظامی همچنان بالا بوده و پکن بهطور مداوم جزایر دورافتاده تحت کنترل تایپه را گلوله باران میکرد.
۱۹۷۹ تا ۱۹۹۲: مرگ چیانگ کای شک (۱۹۷۵) و مائو تسه تونگ (۱۹۷۶) راه را برای نزدیک شدن روابط بین طرفین هموار کرد. حزب چیانگ کای شک به سمت باز کردن گفتگو با حزب حاکم پکن حرکت کرد.
۱۹۸۷ تا ۱۹۹۱: حکومت نظامی در سال ۱۹۸۷ لغو شد و حزب چیانگ کای شک انتقال آهسته به سمت دموکراسی را آغاز کرد. تایوان چهار سال بعد به وضعیت جنگی با چین پایان داد.
۱۹۹۶: چین همزمان با اولین انتخابات مستقیم ریاستجمهوری این جزیره، موشکهایی را در ساحل تایوان آزمایش کرد. حزب KMT به ریاست لی تنگ هوی پیروز انتخابات شد.
۲۰۰۰: KMT پس از بیش از ۵۰ سال قدرت خود را از دست داد. DPP که از سوی مخالفان KMT تاسیس شد، برای اولین بار پیروز انخابات ریاستجمهوری تایوان شد.
۲۰۰۸: KMT دوباره ریاستجمهوری را بهدست آورد. گفتوگوهای بین تایپه و پکن ازسرگرفته شده و دورهای از روابط گرمتر میان طرفین آغاز شد.
۲۰۱۴: معترضان به هدایت دانشجویان، پارلمان را برای مخالفت با یک پیمان تجاری بحث برانگیز میان تایوان و چین اشغال کرده و فعالیت آنها به جنبش آفتابگردان معروف شد.
۲۰۱۵: شی جین پینگ، رویسجمهور چین و ما یینگ جئو، رئیسجمهور تایوان، نشستی تاریخی در سنگاپور برگزار کردند که نخستین دیدار رودررو سران ۲ کشور از سال ۱۹۴۹ بود.
۲۰۱۶: تسای اینگ ون، یک نامزد مخالف حزب حاکم، در انتخابات ریاستجمهوری تایوان پیروز شد. چین بیشتر ارتباطات خود را با تایپه قطع کرده و فشارهای اقتصادی، دیپلماتیک و نظامی بر این جزیره را افزایش داد.
۲۰۲۰: تسای در این سال دوباره بهعنوان رئیسجمهور انتخاب شد.
۲۰۲۰ تا ۲۰۲۳: چین فشار نظامی بر تایوان را افزایش داد. سفر نانسی پلوسی، رئیس وقت مجلس نمایندگان آمریکا به این جزیره در سال ۲۰۲۲ بزرگترین مانورهای نظامی چین با تمرکز بر تایوان در چند دهه اخیر را بههمراه داشت.
تنش میان آمریکا و چین
پکن این انتخابات را «گزینشی میان جنگ و صلح» نامیده و از مردم تایوان خواسته است که انتخاب درستی داشته باشند.
در روزهای منتهی به انتخابات، چین عمدتا از ویلیام لای، نامزد حزب پیشروی دموکرات، انتقاد کرده است.
پکن همچنین اعلام کرده که موضوع استقلال تایوان به معنی جنگ است.
تایوان نه تنها خط قرمز چین محسوب میشود، بلکه این جزیره برای آمریکا نیز از اهمیت راهبردی برخوردار است.
تایوان در «زنجیره اول جزایر» هم قرار دارد؛ فهرستی از کشورهای دوست آمریکا که نقشی مهم در سیاست خارجی واشنگتن در منطقه ایفا میکنند.
واشنگتن از تایپه حمایت نظامی میکند و با پیروی از اصل «ابهامآفرینی تعمدی»، گزینه دفاع نظامی از این جزیره را روی میز نگه میدارد.
این موارد باعث میشود که تایوان به یکی از بزرگترین گسلهای موجود در روابط چین و آمریکا تبدیل شود.
بسته شدن مراکز اخذ رای و پیشتازی نامزد حزب حاکم
نتایح اولیه از شمارش آرای انتخابات حاکی از آن است که نامزد حزب حاکم و حامی استقلال تایوان پیشتاز است.
به گزارش رسانههای تایوانی، با شمارش بخش عمدهای از آراء، «ویلیام لای چینگ-تی» نامزد حزب حاکم استقلالطلب با اختلاف زیادی از ۲ رقیب خود پیشتاز این انتخابات است.
مسیر آینده دموکراسی تایوان در خطر است؛ تلاش مستمر برای یک وجهه بینالمللی بالاتر بهعنوان یک کشور مستقل و همچنین تشکیل مجلس ۱۱۳ نفری تایوان براساس حوزه انتخابیه جغرافیایی و فهرست دوم براساس نسبت آرای یک حزب در خطر است.
۶ کرسی نیز برای بومیان تایوانی در نظر گرفته شده است.
انتهای پیام/