تحریم‌های مجدد آمریکا نمونه بارز «تروریسم اقتصادی» است/ اشتیاق ایران را به ساختن منطقه قوی‌تر اعلام کرده‌ام/ منطقه قوی‌تر چراغ راهنمای ما در پیشگاه ورود به دنیای پساآمریکایی است
به گزارش خبرنگار گروه سیاسی ، حجت الاسلام و المسلمین حسن روحانی امروز شنبه در دومین کنفرانس روسای مجالس ایران، افغانستان، پاکستان، ترکیه، چین و روسیه گفت: ما فرزندان تمدن‌های بزرگ در معرض یورشی همه جانبه هستیم که نه تنها هویت و استقلال ما را تهدید می‌کند بلکه مصمم است پیوند‌های دیرپای ما را از هم بگسلد.
رئیس جمهور تصریح کرد: کشوری که جنگی تجاری با چین به راه انداخته، به پاکستان طعنه می‌زند، افغانستان را تحقیر، ترکیه را تنبیه، روسیه را تهدید و ایران را تحریم می‌کند، متهم ردیف اول در شکستن پیوندهاست. اگرآمریکا گمان می‌کند که می‌تواند ما را از هم جدا کند، سخت بر خطاست و ما اینجا هستیم تا بگوییم که بنا نداریم این گستاخی‌ها را تحمل کنیم و ما در برابر آن‌ها خواهیم ایستاد.
روحانی با تاکید بر اینکه «از کسی که به دیوار‌ها تعظیم می‌کند، انتظار نداریم که به پل‌ها احترام بگذارد»، اظهارداشت: از چنین مسئولیت گریزی، نمی‌خواهیم که به مسئولیت تازه‌ای گردن بنهد. از آن کس که تمدن‌ها را تحقیر کرده، نمی‌توان خواست که نگهدارنده پایه‌های تمدن مشترک باشد، اما هرکجا که آمریکا در انهدام جوامع سهمی داشته باشد، اجازه نخواهیم داد که از هزینه خسارت‌ها و ویرانی‌ها بگریزد.
متن سخنان رئیس جمهور به این شرح است:
بسم الله الرحمن الرحیم
الحمدلله رب العالمین و صلی الله علی سیدنا و نبینا محمد و آله الطاهرین و صحبه المنتجبین
روسای محترم مجالس حاضر در جلسه.
عالیجنابان، خانم‌ها و آقایان
مایه خرسندی است که در کنفرانس روسای مجالس شش کشور افغانستان، چین، ایران، پاکستان، روسیه و ترکیه حضور می‌یابم. لازم می‌دانم از مجلس پاکستان و رئیس مجلس پاکستان به دلیل دوران مسئولیت یکساله‌شان برای این کنفرانس و همچنین تعهداتشان برای کمک به این روند تشکر کنم و همچنین به ریاست مجلس شورای اسلامی آقای دکتر لاریجانی که از هم‌اکنون ریاست این کنفرانس را به عهده گرفتند، تبریک بگویم.
جهان امروز ما شاهد چالش‌های پیچیده‌ای اعم از تغییرات آب و هوایی، بحران‌های اقتصادی، توسعه نیافتگی، تجاوز و جنگ، فقر و گرسنگی، یکجانبه‌گرایی، افراط‌گرایی و تروریسم است. با اغتنام از این فرصت، چند نکته را درباره برخی از چالش‌های مهم جامعه بشری یعنی تروریسم، افراط‌گرایی و یکجانبه‌گرایی بیان می‌کنم.
جمهوری اسلامی ایران به عنوان بزرگترین قربانی تروریسم، از بدو تأسیس تاکنون با این پدیده شوم مواجه بوده و از این بابت متحمل خسارات جانی و مالی سنگینی شده است. اقدامات تروریستی ازجمله شهادت ۷۲ تن از نمایندگان مجلس، دولتمردان و سیاستمداران در یک بمب‌گذاری در سال ۱۳۶۰ و شهادت رئیس‌جمهور و نخست‌وزیر وقت کشور، توسط تروریست‌ها در بمب‌گذاری دیگری در همان سال و شهادت بیش از ۱۷۰۰۰ تن از مردم عادی در طول ۴۰ سال گذشته بدست گروهک‌های تروریستی که هم اینک متأسفانه در اروپا و آمریکا تحت حمایت دولت‌های غربی هستند، شهادت دانشمندان هسته‌ای در اوایل این دهه توسط عوامل تروریستی دولت‌های بیگانه، حمله تروریستی داعش در سال گذشته به مجلس شورای اسلامی و حادثه تروریستی اخیر در شهر اهواز و همچنین حادثه دو روز گذشته در چابهار، کوچکترین خللی در عزم و اراده دولت و ملت ایران برای مبارزه بی‌امان با تمامی اشکال تروریسم وارد نکرده و نخواهد کرد.
امروزه امنیت ابعاد گسترده‌تری نسبت به گذشته دارد. مسایلی مانند امنیت اقتصادی، امنیت فرهنگی، امنیت سیاسی، امنیت اجتماعی و روانی جامعه ما را در بر گرفته و اخلال در هر کدام می‌تواند در حوزه تروریسم تعریف شود. تحریم‌های اقتصادی ظالمانه و غیرقانونی آمریکا علیه ملت شریف ایران به عنوان شکل بارزی از تروریسم، ملت ما را هدف قرار داده است. تروریسم اقتصادی به معنای وحشت‌آفرینی در مورد اقتصاد یک کشور و ایجاد رعب و ترس در دیگر کشور‌ها جهت ممانعت از تجارت و سرمایه‌گذاری در کشور هدف می‌باشد. خروج آمریکا از برجام و اعمال مجدد تحریم‌ها و اقدامات این دولت علیه جمهوری اسلامی ایران و شرکای تجاری‌اش نمونه بارز تروریسم اقتصادی است.
حضار محترم.
منطقه ما امروز در در مقطع حساس تاریخی قرار گرفته است. مقطعی که در آن تروریست‌ها، خشونت طلبان و قانون‌شکنان جهانی، بدنبال راه‌انداختن گردابی از خشونت، فقر، تحریم، بحران، ترور و کودتا از پاکستان تا ایران، از افغانستان تا روسیه و از چین تا ترکیه هستند. آن‌ها نمی‌خواهند ما دورهم جمع شویم؛ گفتگو کنیم، کنارِ هم بنشینیم و همدل و همزبان باشیم؛ اما آن‌ها باید بدانند این اراده ماست که دست در دست هم، بر این دشمن مشترک غلبه کنیم؛ اما این پیروزی مستلزم این است که همگی مسئولیت خود را برای خشکاندن ریشه‌های خشونت بیاد داشته باشیم؛ موفقیت ما نیازمند اراده‌ای مستمر و خستگی‌ناپذیر در کشف سرچشمه‌های تباهی و کوشش دسته جمعی در خشکاندن این ریشه‌هاست. فقر و فساد و نابرابری از مهمترین ریشه‌های خشونت‌های تروریستی در این منطقه است.
در فضای توسعه نیافتگی است که اشکال گوناگون بزه کاری، قاچاق، پولشویی و تروریسم به یکدیگر ملحق شده و امنیت انسانی جوامع را نابود می‌کنند. صدای مردم منطقه به خوبی شنیده می‌شود که می‌گویند: جنگ و خونریزی بس است، آوارگی و بی‌خانمانی، فقر و گرسنگی، دیوارکِشی و همسایه‌کُشی، نفرت و کینه، عقب‌ماندگی و تبعیض، تحریم و تحقیر کافی است. زنان و دختران تحمل بردگی و محرومیت دوباره از تحصیل و اشتغال را ندارند، کودکان از برهنگی و آوارگی خسته شده‌اند و شهر‌ها و روستا‌ها دیگر انفجار و سوختن و ویرانی را برنمی‌تابند.
میهمانان گرامی.
دخالت‌های سیاسی و نظامی اجازه نمی‌دهد که جوامع رشد طبیعی و راه حل‌های مرسوم خودشان را در مواجهه با اختلافات و مشکلات بیابند. مداخله‌گران با پاشیدن بذر اختلاف و نفرت، کینه و خشونت را درو می‌کنند. باید بیاندیشیم که چگونه می‌توانیم آن‌هایی که آگاهانه میلیارد‌ها دلار از درآمد‌های نفتی را برای تعمیق اختلافات و افزودن بر نابردباری صرف می‌کنند، متوقف کنیم؛ در برابر مداخله گران و زورگویان بایستیم و ترور و وحشت را بی‌پشتوانه بگذاریم.
امروز هماهنگی و همکاری است که امنیت می‌آفریند. برای مقابله با خطرات مشترکی که مرز و قلمرو نمی‌شناسد باید نگاهی تازه به مرز و قلمرو در پیش بگیریم. باید حاکمیت‌های منعطف‌تری داشته باشیم که با تقسیم عادلانه مسئولیت در برابر تهدیدات مشترک ما سازگار باشد.
اگر می‌خواهیم به سیل پناهجویان پایان دهیم، باید خشونت و جنگ را افسار بزنیم. اگر می‌خواهیم تروریسم را شکست دهیم باید به پیکار پول‌های ناپاک بشتابیم و برای چنین نبردی باید از کارآمدی حکمرانی یکدیگر حمایت کنیم تا دیگر جایی برای پلیدی‌ها نماند.
حضار گرامی.
ما در اینجا گردهم آمده‌ایم تا به خود و دیگران یادآور شویم که ملت‌ها و دولت‌های ما در پیوند با یکدیگرند. ما از زمانه‌ای دور و از تاریخی کهن با هم بوده‌ایم؛ فرهنگ‌های ما در داد و ستدی سرزنده و پویا، تمدنی مشترک آفریده‌اند. تمدنی که از چین بزرگ تا آناتولی پهناور و از روسیه فراخ تا فلات ایران گسترده شده و رسالتی سترگ در تمدن آسیایی به دوش کشیده است. ما فرزندان تمدن‌های بزرگی هستیم که اینک ما را به حراست و ارتقای خود فرامی خوانند. بگذارید به صراحت بگویم: ما در معرض یورشی همه جانبه هستیم که نه تنها هویت و استقلال ما را تهدید می‌کند، بلکه مصمم است پیوند‌های دیرپای ما را از هم بگسلد.
کشوری که جنگی تجاری با چین به راه انداخته، به پاکستان طعنه می‌زند، افغانستان را تحقیر، ترکیه را تنبیه، روسیه را تهدید و ایران را تحریم می‌کند، متهم ردیف اول در شکستن پیوندهاست. اگرآمریکا گمان می‌کند که می‌تواند ما را از هم جدا کند، سخت بر خطاست. وقتی تجارت چین را در تنگنا می‌گذارند، همه ما زیان می‌بینیم. وقتی به پاکستان طعنه می‌زنند، همه ما آن اهانت را جدی می‌گیریم. تحقیر افغانستان، خوار شمردن ماست. با تنبیه ترکیه، ما هم مجازات می‌شویم. هرگاه روسیه را تهدید کنند، ما هم امنیت خود را در مخاطره می‌بینیم؛ آنگاه که ایران را تحریم می‌کنند، همه ما را از مواهب تجارت بین‌المللی، امنیت انرژی و توسعه پایداربی بهره می‌سازند و در واقع همه را تحریم می‌کنند. ما اینجا هستیم تا بگوییم که بنا نداریم این گستاخی‌ها را تحمل کنیم. ما در برابر آن‌ها خواهیم ایستاد با تقویت همکاری و تعمیق پیوند‌های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و امنیتی میانِ خود.
میهمانان گرامی.
می‌خواهم از تلاش ایران در این همکاری و پیوندجویی بگویم. ایران به حکم رسالت بزرگ خود امروز، سد بزرگی در برابر سوداگران خشونت و دلالان فلاکت بوده است و بهای سنگین این ایستادگی را هزاران نفر از دلاوران ما با جانشان پرداخته‌اند. ما سالانه ۸۰۰ میلیون دلار برای مبارزه با مواد مخدر صرف می‌کنیم که نتیجه آن تضمین سلامتی افزون‌تر ملت‌ها از شرق اروپا تا غرب آمریکا و از شمال آفریقا تا غرب آسیاست. برای لحظه‌ای تصور کنید که اگر رخنه‌ای در این سد ایجاد شود؛ چه فاجعه‌ای به بار می‌آید. ما در مبارزه با تروریسم به همین اندازه راسخ بوده‌ایم. ما در راه مبارزه بی‌امان با خشونت و افراطی‌گری هم صد‌ها نفر از نیرو‌های ارزشمند خود را فدا کرده‌ایم و هم سالانه میلیون‌ها دلار هزینه کرده‌ایم؛ بدون این فداکاری‌ها و هزینه‌ها این منطقه، شاهد ظهور و قدرت‌گیری خلافت وحشیانه داعش در پهنه‌ای بسیار پهناور بود. دستاورد این اهتمام، امنیت جان انسان‌ها فارغ از ملیت، قومیت و مذهب در سراسر جهان است. از غربی‌ها انتظار نداریم که سهم‌شان را در ازای امنیت و ثباتی که برای آن‌ها تامین کرده‌ایم، بپردازند، اما بدانند که با تحریم ایران، به توانایی ما برای مبارزه با مواد مخدر و تروریسم آسیب می‌زنند. به تحریم‌کنندگان هشدار می‌دهم اگر توانایی‌های ما در مبارزه با مواد مخدر و تروریسم در خاستگاه آن‌ها ضربه‌ای ببیند؛ شما نخواهید توانست از زیر آوار مواد مخدر، پناهجویان و بمب‌ها و ترور‌ها به سلامت خارج شوید.
با تضعیف ایران از راه تحریم، خیلی‌ها در امان نخواهند بود؛ آن‌ها که حرف ما را باور ندارند، خوب است به نقشه جغرافیا نگاهی بیاندازند.
عالیجنابان و میهمانان عزیز.
پیروزی‌های گذشته ما بر جنایت و خشونت و ترور، به معنای تضمین پیروزی‌های آینده نیست. این موضوع، یک کارزار دائمی و پایدار است که همه کشور‌ها باید در آن احساس مسئولیت کنند و آماده همکاری و فداکاری باشند. رویارویی با معضلاتی که سرشتی فرامرزی دارند نیازمند جهت‌گیری‌ها و راه حل‌های فرامرزی است و باید بدانیم که غالب تهدیدات معاصر ما چنین سرشتی دارند. از همین روست که من اشتیاق جمهوری اسلامی ایران را به مشارکت در ساختن منطقه قوی‌تر اعلام کرده‌ام؛ منطقه‌ای رها از سلطه دیگران که به خود متکی باشد و از خود نیرو بگیرد و بر نیروی جمعی همه ملت‌ها کیه کند و بیفزاید. منطقه قوی‌تر؛ نه محصور در جغرافیایی معین بلکه چراغ راهنمای ما در پیشگاه ورود به دنیای پساآمریکایی است؛ دنیایی که در آن آمریکا توانایی سلطه بر دیگران را ندارد و این ملت‌ها در مناطق جهان هستند که در هم پیمانی با هم، آروز‌های مشترک شان را پی می‌گیرند. در راه تحقق منطقه قوی‌تر همه ما باید بکوشیم که:
پیوند‌های چندجانبه و دوجانبه را میان خود تحکیم کنیم.
ایجاد امنیت شبکه‌ای با همه همسایگان خود را در دستور کار قرار دهیم و حس احترام به حاکمیت ملی آن‌ها را به نمایش بگذاریم.
چندجانبه‌گرایی را در دیپلماسی و قرارداد‌های تجاری تعقیب کنیم.
مشارکت جدی در فرآیند‌های صلح‌سازی در منطقه را داشته باشیم و در عین تقویت همه‌جانبه قدرت دفاعی، نظامی‌گری در سطح منطقه‌ای را تقلیل دهیم.
بر تبادلات مردمی، علمی و فرهنگی و گردشگری منطقه‌ای، را فارغ از تعلقات قومی و مذهبی بیفزاییم.
زیرساخت لازم را برای ترانزیت و انتقال انرژی و اطلاعات با همه همسایگان خود و سایر کشور‌های علاقمند به استفاده از ظرفیت‌های ترانزیتی، فراهم کنیم.
از تجارت کالا و خدمات به‌خصوص کالا‌ها و خدمات فرهنگی میان همسایگان حمایت کنیم.
به توازن قوای پایدار با همسایگان مبتنی بر خویشتن‌داری استراتژیک و عدم رقابت مخرب دست یابیم.
البته آمریکا کشوری مداخله جو و غیرسازنده است که نمی‌تواند هیچ کشور و منطقه‌ای را در مسیر این آرمان یاری کند. انتظارات ما از آمریکا مشخص است. از کسی که به دیوار‌ها تعظیم می‌کند، انتظار نداریم که به پل‌ها احترام بگذارد. از آن مسئولیت گریز، نمی‌خواهیم که به مسئولیت تازه‌ای گردن بنهد. از آن کس که تمدن‌ها را تحقیر کرده، نمی‌توان خواست که نگهدارنده پایه‌های تمدن مشترک باشد، اما هرکجا که آمریکا در انهدام جوامع سهمی داشته باشد، اجازه نخواهیم داد که از هزینه خسارت‌ها و ویرانی‌ها بگریزد.
مسئولیت بر عهده ماست و امیدوارم در اینجا بتوانیم، سنگ بنای مستحکمی را برای دست یافتن به آرمان‌ها و تفوق بر دشواری‌ها و تهدیدات مشترک پایه بگذاریم. جمهوری اسلامی ایران مانند همیشه آماده یاری رساندن به رسالت خطیر تمدنی خود در همکاری با شماست. هر روز که می‌گذرد بیش از قبل به یقین می‌رسم که با همت صادقانه چین، روسیه، ترکیه، پاکستان و افغانستان، این رسالت را می‌توان به سرانجام رساند.
از حضور و مشارکت همه شما سپاسگزارم.