کودکان مسئول رساندن سینماگران به آرزوهایشان نیستند/ تغییر روش مدیران سیاست‌زده در قبال کودکان

خبرگزاری میزان- به گزارش خبرنگار، برنامه «نقد سینما» که شب گذشته ۱۴ مهرماه روی آنتن شبکه چهار سیما رفت، در میز گفتگوی ویژه با موضوع «ذائقه‌سازی انیمیشن برای کودکان» میزبان فرزانه فخریان زبان‌شناس فرهنگی بود. 

وی ابتدا بیان کرد: سینمای کودک و نوجوان، رسانه راهگشاست. شاید بتوان گفت که امروزه هیچ کاری چه در عرصه آموزشی و فرهنگی و چه در عرصه اجتماعی و حتی اقتصادی و سیاسی بدون انیمیشن پیش نمی‌رود. 

این زبان‌شناس فرهنگی ادامه داد: در ایران مساله سینمای کودک و انیمیشن نیست. زیرا افراد متمرکز بر سینمای کودک و نوجوان تعداد محدودی هستند و باقی فعالان عملا شناختی از کودک امروز ندارند. باید قبول کنیم که بچه‌های امروز را در شرایط خودشان بشناسیم و مسایل بزرگسالی را وارد جهان آن‌ها نکنیم. این یک چرخه است. پس باید کودکان را شناخت، وارد جهان آن‌ها شد و ماند. حتی یکی از کارگردانان انیمیشن در مصاحبه‌ای در جشنواره فیلم فجر مطرح کرد که امیدواریم بچه‌ها ما را به آرزوهایمان برسانند. کودکان مسئول رساندن شما به آرزوهایتان نیستند. متاسفانه در یک اخیر، آثاری تولید شده که در ظاهر برای کودکان بوده؛ اما حرف‌های بزرگانه زده‌اند. 

فخریان افزود: در سال‌های گذشته یک راهبرد غلط در حوزه کودک و نوجوان داشتیم. ما به جای نگاه به عملکرد خودمان و بررسی آن، محصولات خارجی و ترجمه و بازی‌های آنلاین را زیر سوال بردیم. در واقع به جای تولید اثر برای کودکان ما هجوم فرهنگی را بررسی کردیم. البته که باید این مساله هم بررسی شود اما نباید تمرکز روی خودمان را از دست بدهیم. 

وی یادآور شد: شاید برای کودکان مهم نباشد این اثر را چه کسی تولید کرده اما با ورود به جهان بزرگسالی مهم است که تاثیرات را از قبلا از کجا گرفته است. حتی ما به نیروسازی در زمینه کودک و نوجوان نیاز داریم و همچنین باید با دنیا ارتباط برون مرزی داشت و ببینیم کشورهای دیگر برای ارتقای حوزه کودک و نوجوانشان چه کارهایی انجام می‌دهند. 

فخریان با اشاره به این که به نسل جدید آشنایی نداریم، خاطرنشان کرد: اگر مسئولان بررسی کنند، به صراحت متوجه خواهند شد که ما نمی‌توانیم با دهه هشتادی‌ها و دهه نودی‌ها حرف بزنیم؛ زیرا زبان آن‌ها را بلد نیستیم. ما مسایل آن‌ها را نمی‌شناسیم و صدای ما به بچه‌های دهه هشتادی و نودی نرسیده است. 

مافی در ادامه این بحث بیان کرد: در میان مسئولان فرهنگی، سیاسی‌کاری و تکیه به صندلی موج می‌زند. کودکان در این بازی‌های سیاست‌زده نقشی ندارند. برای رها شدن از خواب غفلت نیازمند تلنگرهای وسیعی هستیم و اتفاقات سال گذشته تلنگری بود برای همین مصرف فرهنگی. یکی از مولفه‌ها موضوع رده‌بندی سنی است. ما به سن آن‌ها توجه نمی‌کنیم و همچنان کودک و نوجوان را در یک رده قرار می‌دهیم. 

فخریان اظهار کرد: ما درباره عبارت کلی کودک و نوجوان صحبت می‌کنیم اما باید بداینم هر رده سنی به چه چیزی نیاز دارد. این در دین و شرع ما هم وجود دارد. نسخه رشد و پرورش کودک و نوجوان، با فضای کشوری در همه جای دنیا یکی است. زیرا همه می‌خواهند کودکان کنارشان بمانند. ما هم چنین درخواستی داریم. مدیران سیاست‌زده‌ای که می‌خواهند موفق باشند باید از این روش استفاده کنند. کودکان ما به دلیل کم و گذرا بودن آثار و همچنین وارد کردن دنیا بزرگسالی به انیمیشن ارجاع نداشته و بین کودکان ما ماندگار نشده است. 

وی ادامه داد: بسیاری فیلمسازان برای بیان موضوعی که نمی‌توانستند در سینما بزرگسال به آن بپردازند، وارد حوزه کودک و نوجوان شدند و به همین دلیل تولیدات آن هم حرف متناسب با بچه‌ها نداشته است. در سینما، مضامین متعددی می‌بینیم که هیچ‌کدام مساله کودک و نوجوان نیست اما برای آن‌ها ساخته می‌شود. در نتیجه بچه‌ها هم از آن استقبالی نمی‌کنند. 

این کارشناس در پایان خاطرنشان کرد: سینمای کودک و نوجوان به ویژه حوزه انیمیشن می‌تواند مهم‌ترین راهکار و اولویت تولیدات باشد. در طی این سال‌ها اتفاقات زیادی را با انیمیشن می‌توانستیم رقم بزنیم اما چه از لحاظ مدیریتی و چه از لحاظ تولیدی کوتاهی کردیم. امیدواریم بتوانیم در سال‌های آینده اتفاقات فشرده‌تر و دقیق‌تری را در این زمینه پیش ببریم. 
انتهای پیام/