میراث ماندلا پشت سد سیاست‌های ضد بشری غرب

خبرگزاری میزان – هجدهم جولای در تقویم جهانی با نام روز «نلسون ماندلا» شناخته می‌شود تا خدمات ماندگار ۶۷ ساله این مرد آفریقایی در قامت مدافع حقوق بشر، صلح طلب بین‎المللی و مبارز علیه آپارتاید مورد قدردانی و توجه جهانیان قرار بگیرد.

«ماندلا» متولد ۱۸ جولای ۱۹۱۸ که در دسامبر ۲۰۱۳ درگذشت، عمدتا به دلیل مبارزه خستگی ناپذیرش با آپارتاید برای جهانیان شناخته شده است؛ وی ۲۷ سال از عمرش را به دلیل مخالفت با حکومت اقلیت سفیدپوست بر آفریقای جنوبی در زندان گذراند.

میراث به جا مانده از «ماندلا» در واقع اقدام علیه نژادپرستی، تبعیض، نفرت و پیامد‌های استعمار و از همه بالاتر ترویج و توسعه حقوق بشر است و تلاش‌ها برای زنده نگهداشتن میراث وی باید انجام شود.

این در حالی است که امروز جهان با سرعت در مسیر فقر، گرسنگی و نابرابری پیش می‌رود، نژادپرستی و تبعیض با نرخ کم سابقه‌ای در کشور‌های مختلف قربانی می‌گرد و آپارتاید در اراضی اشغالی هر روز پیش تر می‌رود.

همان قدر که میراث «ماندلا» برای کشور‌ها و مردمان مستقل، آسیب دیده از استعمار و آپارتاید قابل احترام و ارزشمند است، به همان اندازه سیاست‌ها و رویکرد‌های سودجویانه و منفعت محور مدعیان غربی حقوق بشر به مانعی در مسیر حفظ میراث «ماندلا» تبدیل شده‎اند.

این مانع‎تراشی بیش از هر چیز در زمینه مبارزه با آپارتاید و نقض حقوق زندانیان مشاهده می‌شود.

حمایت غربی‌ها از آپارتاید رژیم صهیونیستی

«فرانچسکا آلبانزه»، گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور فلسطین اشغالی در جدیدترین گزارش خود برای شورای حقوق بشر سازمان ملل، اشغال اراضی فلسطینی به دست رژیم صهیونیستی را آپارتاید خواند و تاکید کرد که فلسطینی‌ها در یک زندان رو باز و زیر نظارت دائم زندگی می‌کنند.

وی همچنین اقدام‌های رژیم صهیونیستی در سرزمین‌های اشغالی را معادل جنایت بین المللی خواند.

تاکنون نهادها، سازمان‌ها و گروه‌های حقوق بشری مختلفی، آپارتاید رژیم صهیونیستی را محکوم کرده و خواستار توجه جهان به این موضوع شده‌اند؛ دیده‎بان حقوق بشر و عفو بین‎الملل بار‌ها در گزارش‌های خود رژیم صهیونیستی را به آپارتاید متهم کردند، اما هیچ یک از این گزارش‌ها و مستندات تاکنون به جایی نرسیده و روند وحشیگری‌ها و شهرک سازی‌های رژیم صهیونیستی علیه فلسطینی‌ها ادامه دارد.

ناگفته پیداست که دلیل تداوم آپارتاید رژیم صهیونیستی، حمایت بی چون و چرای غرب از این رژیم در عرصه‌ها و زمینه‌های مختلف است.

هماهنگی رژیم صهیونیستی با واشنگتن برای اجرای عملیات‌های جنایتکارانه علیه فلسطینیان، مخالفت آمریکا و برخی از کشورهای اروپایی با تصویب هرگونه بیانیه و قطعنامه علیه رژیم صهیونیستی درخصوص جنایت‌هایش علیه فلسطینی‌ها، تصویب قانون جلوگیری از تحریم کالا‌های صهیونیستی در انگلیس، انفعال در برابر جنایت‌های گاه و بیگاه رژیم صهیونیستی علیه مناطق مختلف فلسطین، ... گوشه‌ای از حمایت‌های مدعیان غربی حقوق بشر از تداوم آپارتاید رژیم صهیونیستی هستند.

رسانه‌های غربی نیز در جریان تقویت آپارتاید رژیم صهیونیستی بازوی مدعیان غربی حقوق بشر هستند؛ آن‌ها از طریق عدم پوشش یا پوشش سوگیرانه و نادرست اخبار جنایت‌های رژیم صهیونیستی از این رژیم در برابر افکار عمومی جهان محافظت می‌کنند.

زندان‌ها و سایت‌های مخفی مدعیان غربی حقوق بشر

باید توجه داشت که سازمان ملل قوانینی را در زمینه حقوق زندانیان تدوین کرده و به آن‌ها نام «قوانین ماندلا» داده است؛ این قوانین حداقل استاندارد‌های رفتار با زندانیان را مطرح می‌کنند.

در عین حال، بر اساس جدیدترین گزارش سازمان ملل در حال حاضر حدود ۱۲ میلیون نفر در سراسر جهان زندانی هستند و تقریبا یک سوم آن‌ها در انتظار صدور حکم به سر می‌برند.

نکته مهم این که کشور‌های غربی مدعی حقوق بشر کارنامه‌های سیاهی در زمینه زندانیان دارند؛ وجه اشتراک این کشورها در این زمینه حبس در سلول‌های انفرادی با نرخ بالا و خشونت مرگبار است.

آمریکا که به تنهایی حدود ۲ میلیون نفر از جمعیت زندانیان جهان را به خود اختصاص داده، به دلایلی مانند تجاوز به زندانیان، کار اجباری، نبود مراقبت‌های بهداشتی در زندان ها، نبود امکانات اولیه زندگی در زندان ها، خشونت مرگبار در زندان ها، ... مورد انتقاد شدید قرار دارد.

این کشور همچنین دارای زندان‌ها و سایت‌های مخفی متعددی در سراسر جهان است که زندانیان در آن‌ها به شکلی غیر انسانی شکنجه می‌شوند و از آن‌ها به عنوان نمونه‌های آزمایشگاهی شیوه‌های جدید شکنجه استفاده می‌شود.

بسیاری از زندان «گوانتانامو» آمریکا به عنوان بدنام‌ترین زندان جهان یاد می‌کنند که با وجود انتقاد‌ها و درخواست‌های فراوان مبنی بر تعطیلی آن همچنان محل نگهداری زندانیانی است که طی دهه‌ها حتی محاکمه نشده اند.

زندان‌های انگلیس پر ازدحام و خشونت بار هستند؛ از مهم‌ترین مشکلات زندان‌های انگلیس نرخ قابل توجه مرگ و میر نوزادان در این مراکز است.

ضمن اینکه زندان‌های انگلیس از نرخ بالای مرگ و میر بر اثر سوءمصرف مواد مخدر رنج می‌برند.

ازدحام جمعیت در زندان‌های فرانسه در ماه‌های اخیر همواره در حال رکوردشکنی است.

وضعیت زندانیان در دیگر کشور‌های مدعی غربی مدعی حقوق بشر بهتر نیست؛ در واقع این کشور‌ها سد مهمی در مسیر اجرای میراث «ماندلا» در زمینه زندانیان هستند.

انتهای پیام/